Σε συμβάσεις... δουλείας με μισθούς ακόμα και κάτω από το όριο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μπορούν να υποχρεώνουν στο εξής οι εργοδότες τους εργαζομένους.
Το σχέδιο που έχει προτείνει η τρόικα και ετοιμάζεται να κάνει πράξη το υπουργείο Εργασίας περιλαμβάνει την επέκταση των όρων ατομικών συμβάσεων σε μια επιχείρηση για το σύνολο των εργαζομένων της, αν αυτοί δεν ξεπερνούν τους 20. Αρκεί να έχει υπογράψει ατομικές συμβάσεις ένα μέρος των εργαζομένων, δηλαδή το 25%, και αυτόματα οι συμβάσεις αυτές θα ισχύουν και για τους υπολοίπους. Ετσι, θα μπορούν οι επιχειρήσεις να ρυθμίζουν τη μισθοδοσία, αρκεί να έχουν μόλις πέντε εργαζομένους «δικούς τους».
Πρόκειται για την απόλυτη καταπάτηση κάθε έννοιας εργασιακού δικαίου στον βωμό της περαιτέρω ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας, προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση των δανειστών της χώρας για πιο «ανταγωνιστική» ελληνική αγορά εργασίας. Στην ουσία, κυβέρνηση και υπουργείο Εργασίας ετοιμάζονται να νομοθετήσουν για την «κινεζοποίηση» της αγοράς εργασίας, αφήνοντας τους εργαζομένους απόλυτα εκτεθειμένους στις... ορέξεις των εργοδοτών τους. Στόχος, να καλύψουν θεσμικά το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς εργασίας και, με δεδομένο ότι το 95% των επιχειρήσεων της χώρας είναι μικρομεσαίου μεγέθους, δηλαδή έως 20 εργαζομένους, προσανατολίζονται στο να προχωρήσουν σε τέτοιες ρυθμίσεις.
Το σενάριο αυτό βρίσκει απόλυτη ταύτιση με την ταυτόχρονη προώθηση των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), οι οποίες θα αποτελέσουν τους πρώτους εργασιακούς χώρους όπου θα ισχύσουν οι μισθοί πείνας. Χαρακτηριστική του μεγέθους του προβλήματος είναι η τοποθέτηση του γ.γ. της ΓΣΕΕ, Νίκου Κιουτσούκη, ότι «η νέα μόδα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, όπου οι μισθοί δεν θα υπερβαίνουν τα 300 ευρώ τον μήνα, κατακρεουργεί το ήδη πενιχρό εισόδημα των υπαλλήλων, ενισχύοντας ταυτόχρονα τα υπερκέρδη των δήθεν επενδυτών».
Με τη νομοθετική πρωτοβουλία που προωθείται δεν θα χρειάζεται καν η αξιοποίηση των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων ούτε η δημιουργία σωματείων εντός των εργασιακών χώρων, για να διαπραγματευτούν με τους εργοδότες, τη νέα σύμβαση εργασίας. Ο εργαζόμενος θα βρίσκεται μόνος του απέναντι από τον εργοδότη και θα πιέζεται ασφυκτικά να δεχτεί μείωση των αποδοχών του, διαφορετικά θα βλέπει τον δρόμο της απόλυσης, χωρίς να μπορεί το σωματείο του να αντιδράσει δραστικά. Το υπουργείο Εργασίας θεωρεί ότι ήδη τέτοιες μορφές εργασίας κάνουν «θραύση» σε διάφορες περιοχές της χώρας, με εργαζομένους να υπογράφουν ότι πληρώνονται με περισσότερα χρήματα από αυτά που τελικά τους δίνει ο εργοδότης τους.
Εάν, όμως, περάσει τελικά μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση, τότε θα σημάνει, εκτός από την κατάρρευση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, ακόμα και η διάλυση της ΕΓΣΣΕ, που μεταφράζεται σε πλήρη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Ετσι, δεν θα υπάρχει κανένα εμπόδιο στις επιχειρήσεις να κόβουν μισθούς υπαλλήλων, ανάλογα με τα πραγματικά ή πλασματικά προβλήματά τους, χωρίς ούτε καν να τους ρωτούν...
του Βασίλη Αγγελόπουλου, από την εφημερίδα "Δημοκρατία", 19/9/2011
