Θωμάς Μπιζάς*: Οι σκουπιδοεργολάβοι, οι δήμαρχοι και οι νέοι συσχετισμοί στην ΠΕΔΑ και στον ΕΔΣΝΑ

Τα ρεπορτάζ από τον χώρο της αυτοδιοίκησης λένε πως υπάρχει έντονη παρασκηνιακή δραστηριότητα από τους σκουπιδοεργολάβους προκειμένου να μην εξασφαλίσει η Δούρου πλειοψηφία στο Δ.Σ και την Ε.Ε του ΕΔΣΝΑ .

Σ. Ρομπόλης: Διακοπή λιτότητας, αύξηση μισθών και στήριξη μικρομεσαίων

Η συνέχιση των πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2020 θα καθηλώσει στην ανεργία περισσότερους από ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας, ενώ η περιοριστική πολιτική που ασκήθηκε στην κοινωνική ασφάλιση απλώς μετατόπισε το έτος κρίσης (2016) μόνο κατά δύο χρόνια, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, για την καταστολή της ανεργίας και την εξεύρεση 770.000 θέσεων εργασίας έως το 2020.

Ο κ. Ρομπόλης χαρακτηρίζει εφικτό αυτό τον στόχο εάν αφορά θέσεις σταθερής απασχόλησης «μόνο με την προϋπόθεση ότι η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ θα είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, δηλαδή γύρω στο 8%».

Ωστόσο, θεωρεί ότι μέχρι το 2020 η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας «θα κινηθεί στο 1%- 1,5% με αποτέλεσμα τη διατήρηση της ανεργίας μεταξύ 20%- 22%». Τα παραπάνω στοιχεία, διευκρινίζει, περιλαμβάνονται μαζί με άλλες ενότητες, όπως το ασφαλιστικό κ.ά., στην έκθεση που θα παρουσιάσει στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το ΙΝΕ, την Πέμπτη, στη Θεσσαλονίκη.

Σύμφωνα με την έκθεση, αναφέρει ο κ. Ρομπόλης, θεωρούμε ότι «το 27% της ανεργίας που έχουμε σήμερα -με τη συνέχιση αυτών των πολιτικών λιτότητας, περιορισμού των εισοδημάτων και της υπερφορολόγησης- το 2020 θα κινηθεί ανάμεσα στο 22%- 23% γεγονός το οποίο θα διατηρήσει το επίπεδο της ανεργίας υψηλό, δηλαδή για πάνω από 1.000.000 άτομα»

Υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ της πραγματικής και της στατιστικής ανεργίας, καθώς στην πρώτη «οι αριθμοί είναι τελείως διαφορετικοί» και εξηγεί ότι μιλάμε πάντα για τη στατιστική ανεργία με τα επίσημα στοιχεία, για να έχουμε μια βάση δεδομένων αρκετά επιστημονική και τεχνικά έγκυρη».

Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, εάν το ΙΝΕ διαπιστώνει κάποια μεταστροφή της ασκηθείσας πολιτικής αντιμετώπισης της ανεργίας (ευέλικτες μορφές εργασίας), ο κ. Ρομπόλης αναφέρει ότι σε μια άλλη ενότητα της έκθεσης, αποδεικνύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι η ευελιξία και η μείωση των μισθών δεν απέδωσαν. Επομένως, τονίζει, «η εναλλακτική λύση, είναι η διακοπή της λιτότητας και η έναρξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την αύξηση των μισθών προκειμένου να ενεργοποιηθεί η ζήτηση στη χώρα μας». Παράλληλα, προσθέτει, πρέπει να διοχετευθεί ρευστότητα, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες πλέον πρέπει να στοχεύσουν στην αξιοποίηση και της εξωτερικής αγοράς. Γιατί σε μια διεθνοποιημένη οικονομία δεν επιτρέπεται οι επιχειρήσεις να εξαντλούνται μόνο στην αξιοποίηση της εσωτερικής αγοράς. Κατ’ αυτό τον τρόπο, συνεχίζει, όπως «προκύπτει και από τους υπολογισμούς μας, μπορούμε να έχουμε μια πιο γρήγορη και πιο σίγουρη απορρόφηση της ανεργίας μέχρι το 2020».

Η Αυτοδιοίκηση σε σταυροδρόμι

Ένας νέος κύκλος λειτουργίας ξεκίνησε για την Αυτοδιοίκηση, μέσα σε ένα συνεχιζόμενο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο. Η κρίση που βιώνει η Αυτοδιοίκηση είναι απόρροια τωνμνημονιακών πολιτικών, του "Καλλικράτη" και του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού. Η κρίση στην αυτοδιοίκηση θα παραμένει, όσο θα είναι προσδεμένη στις επιταγές της τρόικας και της κυβέρνησης, όσο θα προωθείται η ιδιωτικοποίηση των 

υπηρεσιών και των δομών της και οι απολύσεις των εργαζομένων της. Η κρίση θα βαθαίνει όσο η Αυτοδιοίκηση δεν αντιδρά στο ξεπούλημα της "μικρής ΔΕΗ", των αιγιαλών, των αεροδρομίων, στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, στην πώληση του νερού, στη διαχείριση των σκουπιδιών, στον ΕΝΦΙΑ. Ακριβώς για τον λόγο αυτό οι επικείμενες εκλογές στα συλλογικά όργανα της Τ.Α. αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.

Με τα Μνημόνια και τη συντήρηση ή με την ανατροπή και τη δημοκρατική αναδιάρθρωση;

Οι διακηρύξεις από δημάρχους της συγκυβέρνησης για "ανατροπή" στην Αυτοδιοίκηση δεν έχουν αντίκρισμα όταν δεν συνοδεύονται με ρήξεις με τα Μνημόνια και τον "Καλλικράτη". Η αναβάθμιση του αυτοδιοικητικού θεσμού, όπως ισχυρίζεται το Κίνημα Ανατροπής στην Αυτοδιοίκηση μέσα από την αναβάθμιση της λειτουργίας των θεσμικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να υπάρξει με την καθοδήγηση του Φούχτελ και του Ράιχενμπαχ. Ο στόχος της κίνησης τους δεν αποσκοπεί στην αναδιάρθρωση της Αυτοδιοίκησης, αλλά στον έλεγχο της, μέσω των ΠΕΔ και της ΚΕΔΕ σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα και της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση της Αριστεράς.

Στο νέο τοπίο της Αυτοδιοίκησης, όπως αυτό διαμορφώθηκε στις τελευταίες εκλογές, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκε σημαντικά, οι συσχετισμοί δεν ευνοούν να ξεπεραστεί η κρίση και να υλοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις σε έναν κατεξοχήν θεσμό άσκησης λαϊκής εξουσίας και κοινωνικού ελέγχου. Με άλλα λόγια, καλούμαστε να απαντήσουμε με καθαρό τρόπο πως θα πορευτούμε στην Αυτοδιοίκηση και ποιες θα είναι οι στοχεύσεις μας.

Ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική και οικονομική ανόρθωση της χώρας είναι σημαντικός. Η προσπάθεια να βγούμε από την κρίση δεν είναι μόνο οικονομική είναι και πολιτική. Η υλοποίηση της εναλλακτικής πρότασης στην οργάνωση και λειτουργία της Αυτοδιοίκησης αποτελεί μια δύσκολη και βαθιά ιδεολογική μάχη με την ίδια την κοινωνία αλλά και με τον ίδιο το θεσμό.

Έχει να κάνει με την ενεργή παρουσία του λαού, την αποτελεσματική υλοποίηση του σχεδίου κοινωνικής σωτηρίας και ανάπτυξης, με Δημοκρατία και συμμετοχή. Έχει να κάνει με κρίσιμες παραμέτρους του κυβερνητικού προγράμματος, στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, την αποκέντρωση του κράτους, την επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, την παραγωγική ανάκαμψη, την ανακατανομή του πλούτου και τη μείωση της ανεργίας. Χρειαζόμαστε επομένως συγκεκριμένο πρόγραμμα της Τ.Α., πρόγραμμα άμεσων ενεργειών και συγχρόνως κυβερνητικό πρόγραμμα ριζοσπαστικών αλλαγών με ρεαλισμό και όραμα.

Ασφαλιστικό ανασφάλειας

Βρισκόμαστε μπροστά σε νέες ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση. Η μελέτη του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), τους βασικούς άξονες της οποίας παρουσιάζει σήμερα η «Ε», είναι ο προπομπός για τις νέες αλλαγές που αξιώνει η τρόικα εις βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων στο όνομα του «περιορισμού των δαπανών». Αυτές τις αλλαγές ετοιμάζεται να θέσει στο τραπέζι των συνομιλιών με την κυβέρνηση στην αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου.

Ως συνήθως, κάθε ανατροπή στο Ασφαλιστικό, την οποία πλήρωναν και πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, κυβερνήσεις και τρόικα την παρουσίαζαν ως αλλαγή με επιδιωκόμενο στόχο ένα «δικαιότερο» και «βιώσιμο» Ασφαλιστικό και κάθε φορά αυτό που συνέβαινε ήταν περικοπές στις κοινωνικές παροχές, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η κυοφορούμενη «διοικητική ενοποίηση» των Ταμείων δεν είναι μια απλή οργανωτική αλλαγή, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι συντάκτες της έκθεσης και οι αρμόδιοι. Ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων δεν είναι, όπως θέλουν να το εμφανίζουν, ένα μέτρο «κοινωνικής δικαιοσύνης». Η ενσωμάτωση των επικουρικών στις κύριες συντάξεις είναι μέτρο που υποκρύπτει τη μείωση των ήδη πετσοκομμένων συντάξιμων αποδοχών των δικαιούχων.

Το ασφαλιστικό σύστημα σήμερα είναι ο καθρέφτης της μνημονιακής λεηλασίας της ελληνικής οικονομίας και της κατακρεούργησης του εργατικού δικαίου που είχε η χώρα πριν από την οικονομική κρίση.

Ουδεμία αλλαγή προς όφελος του Ασφαλιστικού και των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων μπορεί να υπάρξει όσο οι αλλαγές αυτές ακολουθούν απλά τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τις μειώσεις μισθών, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, τη γιγάντωση της ανασφάλιστης εργασίας.

Τοπική Αυτοδιοίκηση: Να κινηθούμε εκτός μνημονιακής νομιμότητας!

του Γιώργου Χαρίση*

Πρώτη Σεπτέμβρη 2014 αναλαμβάνουν οι νέες περιφερειακές και δημοτικές αρχές. Οι μνημονιακές δυνάμεις, την τελευταία τετραετία και οι νεοφιλελεύθερες επιλογές τους δεκαετιών, με τους νόμους του «Καποδίστρια» και του «Καλλικράτη» για την τοπική αυτοδιοίκηση, οικοδόμησαν ένα κράτος κομματικό και πελατειακό, ευνούχισαν τον λαϊκό χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης, το έκαναν πιο ευάλωτο στη διαφθορά, με ελαστικές συνειδήσεις σε ευρεία κλίμακα, που αντί να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολιτών τους καταδυνάστευε, που πολλοί λειτουργοί του, αντί να κάνουν το καθήκον τους, το χρησιμοποιούσαν για τον προσωπικό τους πλουτισμό.

Το διεφθαρμένο   πολιτικό σύστημα, τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, πετώντας και το απαραίτητο κοκαλάκι στους αυλικούς του, οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και τώρα τα ίδια κόμματα, με το ίδιο πολιτικό προσωπικό, που έβαλε το χέρι στο μέλι, παίρνει το μαχαίρι να κάνει κάθαρση. Ποιον όμως κοροϊδεύουν; Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγορήθηκε ότι ελάμβανε δωράκια από τη Zimens και το κ. Χριστοφοράκο και σήμερα εμφανίζεται ως αναμορφωτής της δημόσιας διοίκησης.

Αυτοί που ταπείνωσαν το λαό μας και καταστρέψανε  τη χώρα, δεν μπορούν να γίνουν και οι αρχιτέκτονες μιας νέας Ελλάδας της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αξιοκρατίας.

Και τότε και τώρα το κάνουν για να αναπαράγονται πρόσωπα, κόμματα και μηχανισμοί στην εξουσία και διαχρονικά για να ικανοποιούνται τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των πολλών.

Επειδή όμως σήμερα το μνημονιακό καθεστώς υπάρχει για να υπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα των δανειστών, δεν διστάζει να βγάζει τη χώρα στο σφυρί, να εκποιεί τον δημόσιο πλούτο και να κάνει ασύμφορη την κατοχή ακόμη και της μικρής ιδιοκτησίας, για να μπορεί να πουληθεί φτηνά και να ληστευτεί εύκολα από τις τράπεζες, ενώ από την άλλη μεριά διαλύει το δημόσιο, συρρικνώνει και καταργεί τις δημόσιες και κοινωνικές του υπηρεσίες, χωρίς να ενδιαφέρεται για την τύχη του λαού, ένα μεγάλο τμήμα του οποίου βιώνει την ανθρωπιστική κρίση.

Και ενώ η κοινωνία χειμάζεται και βρίσκεται σε βαθειά οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, η κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι δραματική.

Τα οικονομικά της έχουν μειωθεί κατά 70% περίπου, το προσωπικό και οι υπηρεσίες της έχουν συρρικνωθεί και οι όποιες ανάγκες καλύπτονται με εποχικό προσωπικό, μέσω προγραμμάτων ΟΑΕΔ, Μ.Κ.Ο. και ΚΟΙΝΣΕΠ.

Οι επιλογές που έχουν σήμερα οι νέες αυτοδιοικητικές αρχές είναι περιορισμένες, ενώ για όσες θέλουν να επιλέξουν στρατόπεδο και να βρεθούν στην πλευρά της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και όχι των συμφερόντων των ξένων δανειστών και των ντόπιων υποτακτικών τους, αποτελεί μονόδρομο η κατάρτιση και υλοποίηση ενός διαφορετικού σχεδίου, που θα κινείται εκτός μνημονιακής νομιμότητας, θα έρχεται σε ρήξη με την κεντρική εξουσία, θα στοχεύει στην ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και θα αποτελεί τον προπομπό για την έλευση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, που θα βάλει τέρμα στην καταστροφή που οδηγείται η χώρα μας και ο λαός της.

Εισπρακτική ασυδοσία ΟΑΕΕ

Μετά τη δημοσίευση στο Capital.gr, άρθρων μας την 25η Φεβρουαρίου 2014 "Τίτλος κτήσης υπηρεσιών" και πρόσφατα την 2η Ιουλίου 2014 , "ΟΑΕΕ:Υποχρεωτική ασφάλιση επαγγελματιών", εκτός των σχολίων και της κριτικής των αναγνωστών, δεχθήκαμε πλήθος ερωτημάτων και μηνυμάτων, που μας γνωστοποιούσαν μια παράλογη και καταχρηστική αντιμετώπιση ορισμένων περιπτώσεων, από μέρος των υπηρεσιών του ΟΑΕΕ. 

Όταν κάποιος πολίτης θέλει να κάνει εγγραφή στον ΟΑΕΕ για άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας ή να κάνει χρήση απαλλαγής διπλής ασφάλισης ή οποιαδήποτε άλλη μεταβολή στο μητρώο, του ζητείται η προσκόμιση των δηλώσεων φόρου εισοδήματος των τελευταίων πέντε (5) ετών, για να διαπιστωθεί αν έχει εισόδημα από επαγγελματική δραστηριότητα και κατ’ επέκταση υποχρέωση ασφάλισης στον ΟΑΕΕ. Μέχρι εδώ και με δεδομένη την έλλειψη σύγχρονης μηχανοργάνωσης και την επακόλουθη γραφειοκρατία, θα λέγαμε ότι είναι μία συνήθης ελεγκτική διαδικασία ενός δημόσιου φορέα ή οποία εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. 

Διασταυρώνοντας όμως τις παρατηρήσεις και τις πληροφορίες αναγνωστών μας, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σχετικά με το τι εν τέλει χαρακτηρίζεται επαγγελματική δραστηριότητα. Έτσι, σε περίπτωση που κατά τον ανωτέρω έλεγχο διαπιστωθεί ότι στον κωδικό 507 των φορολογικών δηλώσεων, ο οποίος αναφέρεται σε Εισόδημα που δεν εντάσσεται σε άλλη περίπτωση του πίνακα 4 (εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα), υπάρχει δηλωθέν εισόδημα που προέκυψε ακόμα κι από μια ευκαιριακή εργασία για την οποία εκδόθηκε απόδειξη δαπάνης, τότε αρχίζει η περιπέτεια προσκόμισης εγγράφων που κάθε υπάλληλος απαιτεί κατά το δοκούν χωρίς να προβλέπονται από καμία διάταξη και κανένα κανονισμό. Τα δικαιολογητικά που προσκομίζονται αξιολογούνται κατά τη κρίση του κάθε υπαλλήλου και φυσικά η κρίση του καθενός ποικίλει. 

Οι υπηρεσίες του ΟΑΕΕ σε πολλές περιπτώσεις δεν αποδέχονται τις εξηγήσεις και τα προσκομιζόμενα στοιχεία, εγγράφοντας υποχρεωτικά στα μητρώα πολίτες και πολλές φορές μάλιστα αναδρομικά σε βάθος πενταετίας. Συνέπεια αυτού η δημιουργία υποχρέωσης καταβολής εισφορών ετών και υπέρογκων προσαυξήσεων.

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά από τα εισοδήματα που καταβάλλονται με απόδειξη δαπάνης: συγγραφικά δικαιώματα, αμοιβές ελεγκτών Ανωνύμων Εταιρειών, αμοιβές ερευνητών δημοσκοπικών εταιρειών, αμοιβές επιτηρητών, αμοιβές μεταφραστών και εισηγητών σε επιμορφωτικά σεμινάρια.

Τα εισοδήματα αυτά μάλιστα μπορεί να έχουν αποκτηθεί από άνεργο, ή εργαζόμενο με πλήρη ασφάλιση στο ΙΚΑ.

Προς πληρέστερη κατανόηση παραθέτουμε το ακόλουθο παράδειγμα.

Για την «αξιολόγηση» στο Δημόσιο

tsak-giorgis.blogspot.com

Χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα το «καρότο» και το «μαστίγιο», η κυβέρνηση επιχειρεί να ξεμπλοκάρει τη διαδικασία της «αξιολόγησης» στο Δημόσιο. Από τη μια, προσπαθεί να παρέμβει στους «κρίκους» της κρατικής διοίκησης που παίζουν ρόλο στην ολοκλήρωση της «αξιολόγησης».

Από την άλλη, προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην «αυτοαξιολόγηση», με το επιχείρημα ότι η κατάταξη στη χαμηλή κλίμακα της βαθμολογίας (από 1 έως 6) δε συνιστά λόγο απόλυσης, αλλά ...κίνητρο για βελτίωση της απόδοσης στην εργασία!

Σκόπιμα η κυβέρνηση συντηρεί την αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους για τους όρους της «αξιολόγησης» και για το αν αυτή οδηγεί έμμεσα ή άμεσα σε απολύσεις. Οπως, επίσης, η αντιπαράθεση της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ για την «αξιολόγηση» σκόπιμα εστιάζει στην απαλοιφή της πρόβλεψης ότι το 15% των εργαζομένων θα πρέπει υποχρεωτικά να βαθμολογηθούν από 1 έως 6.

Με τον τρόπο αυτό, συγκαλύπτεται η ουσία του μέτρου, που συνδέεται άμεσα με τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, προκειμένου αυτό να γίνει πιο μικρό, φτηνό, λειτουργικό και ευέλικτο, στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτός είναι ο βασικός λόγος, για τον οποίο η κυβέρνηση «καίγεται» να προχωρήσει την «αξιολόγηση». Συναντά, όμως, ισχυρές αντιστάσεις από τους εργαζόμενους, αλλά και από διοικητές υπηρεσιών, αιρετούς στους δήμους και προϊσταμένους, οι οποίοι πιέζονται από τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Το 40% των γενικών διευθυντών (υπάρχουν σε υπουργεία, περιφέρειες και σε ορισμένους δήμους) δεν έκαναν επιμερισμό των ποσοστών της «αξιολόγησης», ενώ από τις δημοτικές αρχές, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, λιγότερες από δέκα σε όλη τη χώρα έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία της «αξιολόγησης».

Σύμφωνα με στοιχεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, το 80% των εργαζομένων στα νοσοκομεία έχουν αρνηθεί να παραδώσουν τα χαρτιά της «αυτοαξιολόγησης» στις Διοικήσεις των νοσοκομείων και τα έχουν καταθέσει στα σωματεία τους. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στους περισσότερους χώρους του Δημοσίου. Για παράδειγμα, από τους εργαζόμενους στην Περιφέρεια της Αττικής, μόνο το 3% έχει καταθέσει τις «αυτοαξιολογήσεις» του στη Διοίκηση.

Να γιατί, ο υπουργός Υγείας ζητούσε προχτές από τις Διοικήσεις των νοσοκομείων να επιβάλουν με κάθε μέσο την «αξιολόγηση» και, αν δεν μπορούν, να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους. Να γιατί, πληθαίνουν οι εγκύκλιοι, οι απειλές και τα δημοσιεύματα για εφαρμογή πειθαρχικών διαδικασιών.

Οσο για το επιχείρημα ότι η «αξιολόγηση» δεν οδηγεί σε απολύσεις είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστικό. Στο πλαίσιο της γενικότερης αναμόρφωσης του Δημοσίου, με το θεσμό της διαθεσιμότητας - κινητικότητας - απόλυσης να αποκτά μόνιμο χαρακτήρα, η «αξιολόγηση» προσφέρει μελλοντικά μια πρώτης τάξης «δεξαμενή» για κάθε είδους «βλαπτικές μεταβολές» σε βάρος των εργαζομένων, θέλοντας ταυτόχρονα να τους μετατρέψει σε πειθήνια όργανα στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ταυτόχρονα, η «αξιολόγηση» υπηρετεί την παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών του Δημοσίου στους ιδιώτες. Τα παραδείγματα είναι πολλά: Στην Περιφέρεια της Αττικής, ένας γενικός διευθυντής κατέταξε το 24% των εργαζομένων στη διεύθυνση σηματοδότησης (και όχι το 15% που προβλέπει ο νόμος) στην κατώτερη βαθμίδα της «αξιολόγησης». Η λεπτομέρεια είναι ότι το συγκεκριμένο έργο, που σχετίζεται με τη συντήρηση των φωτεινών σηματοδοτών, το εποφθαλμιά η «Siemens»! Στο ΤΕΙ Καβάλας, ενέταξαν όλους τους εργαζομένους της καθαριότητας στο 15%.

Ολα αυτά πρέπει να τα πάρουν σοβαρά υπόψη οι εργαζόμενοι, στον αγώνα που δίνουν ενάντια στην «αξιολόγηση». Είναι φανερό ότι, με το συγκεκριμένο μέτρο, «παίζονται» πολύ περισσότερα από αυτά που βγαίνουν στον «αφρό» από την αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ή ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 24/7/2014

(από τη στήλη "Η Άποψή μας")

Δυσμενής μεταχείριση εργαζομένων & ενέργειες προάσπισης των δικαιωμάτων τους

της Δρος Κατερίνας Παζιώνη - Καλλή

Α Π Ο Κ Λ Ε Ι Σ Τ Ι Κ Ο

Κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, ακούμε για διάφορα συμβάντα στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης/Αυτοδιοίκησης σχετικά με κρίσεις/αξιολογήσεις/τοποθετήσεις σε θέσεις ευθύνης που, ενώ υπόσχονται μια δικαιότερη αντιμετώπιση των εργαζομένων, οδηγούν συχνά σε αντιδεοντολογικές και άδικες συμπεριφορές κατά ατόμων που έχουν αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην υπηρεσία τους, χωρίς να υποκύπτουν σε κομματικά ή άλλα συμφέροντα. Όταν η δυσμενής μεταχείριση ασκείται από πλευράς διοικήσεων κρατικών ή/και αυτοδιοικητικών φορέων – θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί – ότι είναι αναμενόμενο, αφού η εξουσία έχει στη «διακριτική ευχέρειά της» το δικαίωμα να ενεργεί προς το συμφέρον του γενικού καλού και όχι του μεμονωμένου ατόμου. Γεννάται ασφαλώς το ερώτημα πώς είναι δυνατό οι μαζικές «διαγραφές» ομάδας εργαζομένων ή η τοποθέτηση σε θέσεις ευθύνης ατόμων, κατόπιν αθέμιτης επιρροής, να εξυπηρετεί το κοινό καλό.  Σε ό,τι συμβαίνει στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η απάντηση είναι σχετικά εύκολη. Στο χώρο αυτό ο «θεσμός» των πελατειακών σχέσεων συνεχίζει να διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο, παρά τα όσα ακούγονται και γράφονται περί δίκαιης αξιολόγησης κ.α. σχετικά. Αυτό αποδεικνύεται από τα μεγάλα σκάνδαλα ορισμένων Δήμων που δημοσιοποιούνται αλλά και από άλλα, μικρότερης εμβέλειας, σκάνδαλα που παραμένουν κρυφά και πλήττουν ένα αριθμό έντιμων εργαζομένων αλλά και το αίσθημα περί δικαίου.

Σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση ανήκει η «δυσμενής μεταχείριση εργαζόμενου» και αποτελεί χείριστο φαινόμενο της κατηγορίας «αδιαφανών διαδικασιών». Είναι δε επαίσχυντη τακτική όταν, κυρίως, υποστηρίζεται ή, ακόμη χειρότερα, υποκινείται από κύκλο «άλλων» που είτε βρίσκονται εντός του εργασιακού χώρου ή/και ακόμη εντός του ευρύτερου κοινωνικού χώρου, αποσκοπώντας σε ίδιον όφελος. Η τακτική αυτή κατονομάζεται συγκεκριμένα ως «αθέμιτη άσκηση επιρροής»,  αποτελεί ποινικό αδίκημα και τιμωρείται με φυλάκιση από 2 έως και 5 χρόνια καθώς και με χρηματική ποινή, σύμφωνα με το άρθρο 142 του Ποινικού Κώδικα. Ερμηνεύεται ως «η συμπεριφορά που οδηγεί σε κατάχρηση επιρροής ενός ατόμου (ή περισσότερων) προς κάποιο άλλο πρόσωπο ή Δημόσια Αρχή για την εξασφάλιση αθέμιτου πλεονεκτήματος για τον ηθικό αυτουργό της πράξης, για τον εαυτό του ή/και για οποιονδήποτε άλλο-ους». Η αθέμιτη επιρροή επιχειρεί να επιβάλλει ή επηρεάσει την ενέργεια πράξεως ή την παράλειψη νόμιμης πράξεως με σκοπό την ευνοϊκή ή δυσμενή μεταχείριση εργαζόμενου-ης.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σχετικά ευχερής, αφού υφίστανται πολλές και έγκυρες επιλογές τις οποίες έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι-ες που, ενδεχομένως, έχουν πληγεί από αντίστοιχες τακτικές, για να διεκδικήσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους, αρκεί να γνωρίζουν που θα τις αναζητήσουν. Ωστόσο, είναι  εξαιρετικά περίπλοκο να εντοπιστούν και να αποδειχτούν πέραν κάθε αμφιβολίας ανάλογα φαινόμενα, ειδικά, όταν προκαλούνται από άτομα «υπεράνω υποψίας» που διαχειρίζονται τις «συναδελφικές» σχέσεις κατά το δοκούν και ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και συμφέροντα. Χωρίς να μειώνεται η ατομική ευθύνη αυτών των προσώπων, πρέπει να επισημανθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της υπαιτιότητας βαρύνει τους Δημόσιους Λειτουργούς, τις Διοικητικές Αρχές ενός δημόσιου/αυτοδιοικητικού φορέα και, για το λόγο αυτό, χρειάζεται να είμαστε όλοι οι εργαζόμενοι σε επιφυλακή διότι εάν ο διοικούμενος χάσει το δικαίωμα να γνωρίζει γιατί αντιμετωπίστηκε δυσμενώς τότε αυτή η κατάσταση θα γίνει καθεστώς, αφού η δύναμη που παραχωρείται στις Δημόσιες/Αυτοδιοικητικές Αρχές σε περιόδους φόβου και βαθιάς κρίσης δεν αίρεται από νόμους. Κατά συνέπεια, η κατάφωρη αδικία που συμβαίνει σήμερα σε ένα/μία εργαζόμενο-η, αύριο μπορεί να συμβεί στον καθένα ακόμη και σε εκείνους/εκείνες που επωφελούνται από τη δυσμενή υπηρεσιακή κατάστασή της επί του παρόντος. Η παραβίαση της αρχής προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων (όπως και της εμπιστοσύνης τους στη διοίκηση), κατόπιν έλλειψης αιτιολογίας κατά την ενέργεια άδικης πράξης ή παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης πράξης, συνιστά υπέρβαση των ορίων της «διακριτικής ευχέρειας» της εξουσίας. Εν τούτοις, τίποτα δεν παραμένει κρυφό επί μακρόν και, σε ορισμένες περιπτώσεις που είναι εμφανής η αθέμιτη επιρροή, η άμεση αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι η απομόνωση του ατόμου ή/και ατόμων που ευθύνονται για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Οι κύριες ενέργειες στις οποίες μπορείτε να προχωρήσετε για την προστασία των δικαιωμάτων σας είναι οι ακόλουθες:

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ "ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ".

Αγαπημένοι μου φίλοι,

Δυστυχώς, καθημερινά, εδώ και πολύ καιρό διαπιστώνουμε ότι στη χώρα μας δε βιώνουμε πια την Ελληνική Δημοκρατία, αλλά την Ελληνική Αυτοκρατορία. Όχι ότι κάποιοι από εμάς, απλοί εργαζόμενοι, φορολογούμενοι πολίτες αυτής της πολύπαθης χώρας, δεν το γνωρίζαμε και δεν το φωνάζαμε καθημερινά, καιρό τώρα!!!!!!!!!!

Και το διαπιστώνουμε για μία ακόμη φορά σήμερα, διότι από χθες στις 5 το απόγευμα το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης της συγκυβέρνησης του σοσιαλιστή κ. Ε. Βενιζέλου και του αριστερού κ. Φ. Κουβέλη, με τρόπο αντισυνταγματικό και χρησιμοποιώντας το σύστημα απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων, έθεσε σε διαθεσιμότητα υπαλλήλους από διάφορους χώρους, μεταξύ αυτών και από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, χωρίς να ενημερώσουν ΚΑΝΕΝΑ (ούτε τους ενδιαφερόμενους αλλά ούτε και τις διοικητικές τους υπηρεσίες) και χωρίς να υπολογίζουν τίποτα. Χωρίς κοινωνικά, αξιολογικά ή άλλα κριτήρια. 

Έτσι απλά.....ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ ΕΝΟΣ ΠΛΗΚΤΡΟΥ στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. 

Η νομιμότητα και η δημοκρατία, για άλλη μια φορά, (ας θυμηθούμε τις δεκάδες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που έχουν εκδοθεί το τελευταίο διάστημα), σε κλάσματα του δευτερολέπτου πήγαν περίπατο.......

Και εγώ;;;;; Εγώ, έμεινα να αναρωτιέμαι: 

• Άραγε, ο Υπουργός Διοικ. Μεταρρύθμισης κ. Αντ. Μανιτάκης είναι τόσο αριστερός όσο σοσιαλοδημοκράτης είναι και ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Στουρνάρας;;; 

• Εδώ που ισχυριζόμαστε ότι γεννήθηκε η Δημοκρατία, εδώ και θα πεθάνει;;; 

• Όλα τα πειράματα της νέας εποχής, που κάποιοι εδώ και καιρό οραματίζονται, ξεκινάνε από την Ελλάδα;;;

ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!! Με αυτού του είδους τις πρακτικές σας, καταφέρατε να κάνετε ακόμη και τον Μιχαλολιάκο να φαντάζει δημοκράτης. Αυτός έχει τη θεωρία του φασισμού στο μυαλό του και εσείς καθημερινά την κάνετε πράξη.

Κάποιοι ίσως πουν, μα και από τον ιδιωτικό τομέα απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι, γιατί όχι και από τον δημόσιο!!! Και εγώ θα τους απαντήσω, επειδή ίσως δεν γνωρίζουν, ότι τα τελευταία τρία χρόνια, εκβιαστικά και με τα μέτρα της εφεδρείας και του προσυνταξιοδοτικού, αποσύρθηκαν από τον δημόσιο τομέα πάνω από 430.000 υπαλλήλων!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σήμερα, τα συναισθήματα για μένα, που είμαι ένα από τα πολλά DELETE που πατήθηκαν εχθές για εκατοντάδες εργαζόμενους, στο αριστερό Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είναι πολλά και ποικίλα. 

ΟΡΓΗ, ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΘΛΙΨΗ, ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ........................

ΟΡΓΗ, γιατί η δημοκρατία μας κινδυνεύει κι εμείς παραμένουμε θεατές.........

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, γιατί μαζί δεν τα φάγαμε όπως ισχυρίζεστε, αλλά εμείς τα πληρώνουμε.....

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, γιατί αρκετοί συνάνθρωποί μας έχουν πιστεί ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς........

ΘΛΙΨΗ, γιατί πολλοί συνάνθρωποί μας ψάχνουν την τροφή τους στα σκουπίδια, και παιδιά λιποθυμούν απο υποσιτισμό στους δρόμους και στα σχολεία.............

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, γιατι πολύ σύντομα θα είμαι μία από αυτούς.................

ΕΣΕΙΣ ΒΑΨΑΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ 3.000 ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ

ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;;;;;;

ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΜΩΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

της Γιώτας Παρασίδου

"πρΟΤΑση" :

Δεν έχουμε κάτι να προσθέσουμε εμείς. Συμφωνούμε. Άλλωστε, με τα σχόλιά μας και την εν γένει παρουσία μας στη δημοτική και, γενικότερα, ΚΑΙ στην πολιτική πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας, καταθέτουμε σχεδόν καθημερινά τις απόψεις μας.

Ευχαριστούμε για την επιστολή σας.

Να είσαστε καλά

Γ.Σ.Ε.Ε.- Μ.Κ.Ο. : «Σκάνδαλο» στην κοινωνική εργασία

Δύο χρόνια μετά την εφαρμογή του μνημονίου και των πολιτικών του, η οποία εκτός των άλλων δεινών είχε και ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε στην χώρα μας, έρχεται ο θεσμός της κοινωνικής εργασίας μέσω ΜΚΟ να θέσει το νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων που θα επιχειρήσουν οι μνημονιακές δυνάμεις να επιβάλουν για την άλλη μέρα.

Επισφαλείς σχέσεις εργασίας, κακοπληρωμένες, ρουσφετολογικές, με αδιαφανείς διαδικασίες, σε αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής εργασίας, ένας εργασιακός μεσαίωνας έχει αρχίσει την λειτουργία του και με τη συμμετοχή της πράσινης ΓΣΕΕ. Ολόκληροι τομείς της τοπικής αυτοδιοίκησης οδηγηθήκαν σε πλήρη κατάρρευση, μετά από την εφαρμογή του δόγματος καμία πρόσληψη. Οι κοινωνικές καθώς και οι ανταποδοτικές υπηρεσίες των Δήμων υπολειτουργούν, μετά και την παράνομη παρακράτηση πόρων από το Κράτος, οδηγώντας τους ΟΤΑ σε ασφυξία και αναστολή των κοινωνικών παροχών.

Οι πολίτες μέσω τις καταβολής των τελών συνεισφέρουν, ώστε οι Δήμοι να κρατηθούν ζωντανοί, διότι θεωρούν ότι ο χώρος της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι πιο κοντά τους, αφουγκράζεται τα έντονα προβλήματα τις κοινωνίας και θα έπρεπε μέσω των υπηρεσιών του (παιδικοί σταθμοί, πολιτιστικοί και αθλητικοί οργανισμοί, βοήθεια στο σπίτι κ.α.) να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους.

Το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ που έχει επιβάλει και την αναστολή διορισμών, επιστρατεύοντας την παλιά τακτική του για το βόλεμα των «ημετέρων» και πατώντας πάνω στην απόγνωση για εύρεση εργασίας των ανέργων, που το ίδιο μαζί με την διακυβέρνηση της Ν.Δ. δημιούργησε, εφεύρε τις προσλήψεις 55.000 ανέργων στα προγράμματα κοινωφελούς, εργασίας μέσω «αμαρτωλών» ΜΚΟ που αφορούν στους ΟΤΑ για τους τομείς Πρόνοιας και Περιβάλλοντος και προβλέπονται από το ΕΣΠΑ.

Ερωτήματα όμως για ποιο λόγο αποφασίστηκε η εμπλοκή των ΜΚΟ στις προσλήψεις ανέργων, ποιος ο ρόλος τους, ποια τα κριτήρια διαχειριστικής επάρκειας αυτών των Οργανώσεων, με ποιο τρόπο ελέγχεται το παρελθόν και οι δράσεις τους, η αδρή χρηματοδότηση που στερεί πόρους από τους πραγματικούς δικαιούχους που είναι οι άνεργοι, η έλλειψη διαφάνειας στη διαδικασία επιλογής της κάθε ΜΚΟ που προχωρά σε συμφωνία με δημόσιο φορέα και η απουσία αξιοκρατίας στον τρόπο επιλογής των ανέργων που θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, όπου το ΑΣΕΠ δεν έχει ουσιαστικό ρόλο, δείχνουν τις πραγματικές διαθέσεις των ημετέρων οι οποίοι ετοιμάζονται για ένα ακόμα πάρτυ.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, ο τέως βουλευτής Σερρών του ΠΑΣΟΚ Στάθης Κουτμερίδης, ο οποίος καταγγέλθηκε ότι προέτρεψε συνεργάτες του (παραχωρώντας ακόμα και τα τηλέφωνα του γραφείου του ως τηλέφωνα επικοινωνίας) να συστήσουν ΜΚΟ για να πάρουν το πρόγραμμα που αναλογούσε στον νομό Σερρών. Η πράσινη δε ΓΣΕΕ με τον επαναστάτη αντιμνημονιακό της πρόεδρο, μέσω του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ και των περιφερειακών του επιτροπών ανά την Ελλάδα προέτρεξε να συμμετέχει στο πρόγραμμα και κατηγορήθηκε από τους ‘’αδικημένους’’ προέδρους των ΜΚΟ ότι απορρόφησε το 60% του προγράμματος.

Να σημειωθεί ότι, στην προκήρυξη του προγράμματος προβλέπεται έμμεσο κόστος του δικαιούχου της τάξης του 5% των συνολικών δαπανών. Δηλαδή, οι ΜΚΟ και οι λοιποί εμπλεκόμενοι φορείς, θα λαμβάνουν από τα χρήματα που προορίζονται για τους ανέργους, ως «προμήθεια» ένα σημαντικό ποσοστό, περίπου 20.000.000ευρώ, το καινούριο λοιπόν στοιχείο της διαπλοκής χαρακτηρίζεται ως ρουσφέτι επί αδράς πληρωμής.

Όπως προβλέπεται στο άρθρο 36 του ν. 4024/2011, οι ΜΚΟ μπορούν να προσλάβουν ανέργους, προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες και δράσεις κοινωφελούς χαρακτήρα συμπραττόντων φορέων, ανάμεσά τους και των ΟΤΑ α' και β' βαθμού. Ρητά απαγορεύετε οι απασχολούμενοι αυτοί να καλύπτουν θέσεις μονίμου προσωπικού δηλ να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Η πρώτη εμπειρία που έχουμε, σε όσους Δήμους έχει ενεργοποιηθεί το πρόγραμμα ενισχύει την άποψη μας ότι με αδιαφανείς διαδικασίες έχουν γίνει οι προσλήψεις, γι αυτό έχουμε ένα ράψε ξήλωσε σε πίνακες κατάταξης και καλύπτουν πάγιες ανάγκες των Δήμων σε προσωπικό (εργάτες καθαριότητας, χειριστές μηχανημάτων, καθαρίστριες παιδικών σταθμών, διοικητικοί υπάλληλοι κ.α.). Στο δε επόμενο διάστημα προβλέπεται να αντικατασταθούν οι υπηρεσίες όπως το ‘’Βοήθεια στο σπίτι¨ με εργαζόμενους στο πρόγραμμα αυτό .

Η ΑΣ.Κ.-Ο.Τ.Α. δεν βάλλει κατά των ανέργων, οι οποίοι, έστω και με αυτό τον τρόπο, στη μνημονιακή εποχή ψάχνουν τρόπους να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειες τους. Βάλλει κατά των εργολάβων της ελπίδας, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των ανέργων, τους οδηγούν σε δόλιες και αναξιοπρεπείς συναλλαγές προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια τους.

Βάλλεi κατά των Δημάρχων που βρήκαν μια φτηνή και χωρίς οικονομικό κόστος λύση, προκειμένου να καλύψουν τις πάγιες θέσεις των εργαζομένων που χρειάζονται χωρίς να φαίνεται ότι επικροτούν κιόλας αυτές τις λογικές. Βάλλει κατά της πράσινης ΓΣΕΕ, η οποία γίνεται το μακρύ χέρι του διεφθαρμένου συστήματος και σαν δούρειος ίππος πρωτοστατεί σε ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων .

Μια ματιά στην τελευταία της προκήρυξη ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ υπ' αριθμ. ΚΟΧ 5.304/1/2012 http://www.inegsee.gr/koinofeloys-ergasias.html για το Δήμο Φλώρινας, όπου για την συντήρηση αύλειων χώρων σχολείων και παιδικών σταθμών προβλέπονται να προσλάβουν 5 οδηγούς!!! και για κατ’ οίκον φροντίδα ατόμων με βαριές αναπηρίες (τυφλότητα, πολλαπλές αναπηρίες, κατάκοιτα άτομα, συνοδεία αυτών των ατόμων σε ιατρικές εξετάσεις κ.λ.π.) προσλαμβάνουν μερικές δεκάδες για να αντικαταστήσουν του εργαζόμενους στο Βοήθεια στο σπίτι.

Η πολιτική αυτή πρέπει να ανατραπεί με οποιοδήποτε κόστος, καλούμε την ΠΟΕ - ΟΤΑ να πάρει πρωτοβουλίες για να ξεπεραστούν τα οργανωτικά προβλήματα του κλάδου, να ενώσει όλους τους εργαζόμενους και να μπει μπροστά με ουσιαστικές δυναμικές παρεμβάσεις, να καταγγείλει την δράση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ που ως εργοδότης και διαχειριστής, αθροίζεται και αυτό στην άλώση των εργασιακών σχέσεων στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να παρέμβει και να σταματήσει ΤΩΡΑ το πρόγραμμα.

του Μάριου Κατσουρού, μέλους του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ  με την Α.Σ.Κ.-Ο.Τ.Α.

Κατέρρευσε ο δικομματισμός

Πολιτική κοσμογονία συνιστούν τα αποτελέσματα των χθεσινών πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Σηματοδότησαν όντως την παταγώδη και οριστική κατάρρευση του μεταπολιτευτικού δικομματικού σκηνικού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως αναμενόταν μετά βεβαιότητας. Ομολογουμένως όμως υπερέβη τους χειρότερους εφιάλτες των ηγεσιών των δύο κομμάτων - πυλώνων του πολιτικού συστήματος η εφιαλτική καταβαράθρωσή τους. Ποιος μπορούσε άραγε να φανταστεί την «πρώτη» ΝΔ με ποσοστό κάτω του 20%, όπως ήταν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, και το ΠΑΣΟΚ κάτω του 14%;

Βάζουμε τη λέξη πρώτη σε εισαγωγικά αναφορικά με τη ΝΔ όχι βεβαίως επειδή αμφισβητούμε την πρωτιά της, αλλά επειδή το διαγραφόμενο ποσοστό της, γύρω στο 19%, είναι κατά 15 εκατοστιαίες μονάδες... μικρότερο από το χειρότερο αποτέλεσμα που είχε ποτέ σημειώσει στα σχεδόν σαράντα χρόνια της ιστορίας της και ήταν το 33,5% υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή στις εκλογές του 2009!Ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος προκάλεσε τις πρόωρες εκλογές με σύνθημα την... αυτοδυναμία (!!!) του κόμματός του, το οδήγησε στην πραγματικότητα στην καταστροφή με την πολιτική κωλοτούμπα που έκανε, εγκαταλείποντας την αντιμνημονιακή γραμμή και περνώντας στο μνημονιακό στρατόπεδο.

Η θέση του ίδιου του αρχηγού της ΝΔ κατέστη πλέον άκρως επισφαλής και δεν μπορεί καθόλου να αποκλειστεί η καρατόμησή του σύντομα από τους επίδοξους δελφίνους, σε μια προσπάθεια επανασυσπείρωσης της Δεξιάς. Αν όμως η ΝΔ ψυχορραγεί πολιτικά στην εντατική μετά τη συντριπτική ήττα της, η πανωλεθρία την οποία υπέστη το ΠΑΣΟΚ ως πρωτεργάτης επιβολής του μνημονίου εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού και υπαγωγής της χώρας σε ξένους επικυρίαρχους οδηγεί το κόμμα αυτό στα πρόθυρα της διάλυσης!

Ενα κόμμα που από το 44% που είχε πριν δυόμισι χρόνια πέφτει στο 14%, είναι ένα κόμμα που είναι εντελώς αδύνατον να αναταχθεί και να ξαναγίνει μεγάλο.

Είναι εξόφθαλμο ότι ολοκλήρωσε τον ιστορικό του κύκλο και πρέπει να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο κομματικό μόρφωμα, το οποίο και θα κληθεί να εκφράσει την κεντροαριστερή παράταξη του 21ου αιώνα, του 2012.

Ενα άλλο κόμμα ίσως κατορθώσει σταδιακά να απορροφήσει τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ και να διεκδικήσει τον επαναπατρισμό ικανού μέρους των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά όμως είναι ζητήματα του μέλλοντος και δεν θα τα αποφασίσουν οι δημοσιογράφοι και οι αναλυτές, αλλά τα στελέχη και τα μέλη του τμήματος του ΠΑΣΟΚ που απέμεινε, όπως είναι αυτονόητο.

Δεν υπάρχει Ελληνας βεβαίως που να μην έχει κατανοήσει ότι ο θριαμβευτής των εκλογών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αναδείχθηκε σε αδιαμφισβήτητο ηγέτη της αντιμνημονιακής ειρηνικής «εκλογικής εξέγερσης» των Ελλήνων και εξέφρασε πιστότερα από οποιονδήποτε άλλον το πνεύμα που επικρατεί στη χώρα.

Η ανάθεση διερευνητικής εντολής σχηματισμού κυβέρνησης σε ηγέτη κόμματος της Αριστεράς, έστω και αν αποτύχει, έχει υψηλότατο πολιτικό συμβολισμό. Το πρωτοφανές δε γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα, πάνω από το ΠΑΣΟΚ, έχει τεράστια πολιτική σημασία. Ενισχύει εξαιρετικά το ηθικό των οπαδών και ψηφοφόρων της Αριστεράς και αντικειμενικά σπάει ταμπού, τα οποία καθιστούν σαφώς δυσκολότερη στο μέλλον τη χειραγώγησή τους από τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα.

Δευτερεύουσας βεβαίως σημασίας για τον ελληνικό λαό συνολικά, αλλά πολύ σημαντικό για τον κόσμο της Αριστεράς είναι και το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς πέρασε το ΚΚΕ, πράγμα που ήταν μέχρι τώρα αδιανόητο, αλλά και επικράτησε σαρωτικά στην ενδοαριστερή αναμέτρηση, παίρνοντας σχεδόν διπλάσιο ποσοστό! Η εξέλιξη αυτή θα προκαλέσει σοβαρότατες ανακατατάξεις και ενδεχομένως πολλαπλές κρίσεις στον χώρο της Αριστεράς.

Σοβαρότατη εξέλιξη ήταν βεβαίως και η απόσπαση από τους Ανεξάρτητους Ελληνες ποσοστού περισσότερου από του μισού της ΝΔ! Αυτό σημαίνει ότι καμιά ανασύνταξη του χώρου της Δεξιάς δεν μπορεί πλέον να γίνει χωρίς να υπεισέλθει σοβαρή αντιμνημονιακή παράμετρος στη νέα φυσιογνωμία της.

Αττική

Κατατροπώθηκαν τα δύο κόμματα

Απίστευτες διαστάσεις προσέλαβε ο εκλογικός καταποντισμός τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ στην Αθήνα, στον Πειραιά και στην υπόλοιπη Αττική, όπου και είναι ιδιαιτέρως επώδυνες οι επιπτώσεις της πολιτικής του Μνημονίου. Παρόλο που την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν υπήρχαν ακόμη τα αποτελέσματα πολλών εκατοντάδων εκλογικών τμημάτων της Αττικής, το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ κυμαινόταν μετά βίας γύρω στο 10% και της ΝΔ δεν ξεπερνούσε το 12% έως 13%! Πάνω από το... 75% (!) δηλαδή των ψηφοφόρων της Αττικής είχαν ψηφίσει κατά των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης. Πρόκειται για πολιτικό τεκτονικό σεισμό που δεν τους αφήνει κανένα περιθώριο διακυβέρνησης. Δεν κυβερνάται η Ελλάδα με όλον σχεδόν τον πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας ενάντιο στην κυβέρνηση!

του Γιώργου Δελαστίκ, εφημερίδα "Έθνος", 7/5/2012

Υπήρχε κι άλλη λύση για τα ομόλογα των Ταμείων

Το κόστος της ανταλλαγής των ομολόγων για τα ασφαλιστικά ταμεία εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον τρόπο διαχείρισης της αναδιάρθρωσης των ομολόγων. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα για το πώς τα ασφαλιστικά ταμεία θα εγγράψουν τις ζημίες, σε ποιο χρονικό διάστημα θα μπορέσουν να τις αποσβέσουν, πώς θα υποδεχθεί η αγορά τα νέα ομόλογα και τι απόδοση θα απαιτεί, προσδιορίζουν και το συνολικό κόστος της αναδιάρθρωσης.

Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι η υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου ξεφεύγει από την υπεραπλουστευμένη προσέγγιση της μείωσης της αξίας των υφιστάμενων ομολόγων κατά 53% περίπου. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι από το 1998 και εντεύθεν στο σύνολο των αναδιαρθρώσεων που έλαβαν χώρα (Ρωσία, Ουκρανία, Αργεντινή Εκουαδόρ, κ.α.) οι δανειστές και οι κάτοχοι των ομολόγων τύγχαναν διαφορετικής μεταχείρισης ακόμα και εντός της ίδιας διαδικασίας χρεοκοπίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η διαδικασία αναδιάρθρωσης προσαρμόστηκε σε πολλές περιπτώσεις και στις ανάγκες επιμέρους ομάδων δανειστών. Δεδομένου ότι τα ελληνικά ομόλογα αποτελούν ένα κυρίαρχο περιουσιακό στοιχείο του ενεργητικού συγκεκριμένων ομάδων δανειστών, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, έπρεπε να τους παρέχεται η δυνατότητα να υποβάλλουν μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου τις δικές τους προτάσεις.

Είναι κατανοητό, από τη μια μεριά, ότι πρέπει η αναδιάρθρωση του χρέους να είναι τόσο δραστική, ώστε να καταλήξει σε ένα βιώσιμο και εξυπηρετήσιμο χρέος, καθώς και να βελτιώσει τη δημοσιονομική εικόνα της Ελλάδος. Από την άλλη, όμως, πρέπει η επόμενη μέρα να βρει την ελληνική οικονομία με ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.

Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό ότι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων θα μπορούσαν να καταγραφούν ορισμένες διαφοροποιήσεις, ιδιαίτερα για τους οργανισμούς που συνηθίζουν να παρακρατούν τα ομόλογα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Δεδομένου ότι τα ελληνικά ομόλογα υπόκειντο στο ελληνικό δίκαιο, θα μπορούσε η Ελλάδα μονομερώς ή σε συνεννόηση με τους δανειστές της να διεκδικήσει για αυτές τις ειδικές κατηγορίες κατόχων ελληνικών ομολόγων ειδικές λύσεις. Με κατάλληλες μεταβολές των χαρακτηριστικών (διάρκεια, κουπόνι) που επηρεάζουν την αξία των ομολόγων μπορεί να επιτευχθεί ένα ισοδύναμο αποτέλεσμα και να αποφευχθεί η μεγάλη μείωση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων.

Με αυτόν τον τρόπο προστατεύεται, σε μεγάλο βαθμό, η κεφαλαιουχική επάρκεια πολλών οργανισμών, χωρίς να ωθούνται σε ασυντόνιστη χρεοκοπία. Δεδομένου ότι οι μακροχρόνιοι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων (ασφαλιστικά ταμεία) δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την ποιότητα των ομολόγων, για το αν θα υπάγονται στο αγγλικό δίκαιο, θα μπορούσε να αντισταθμιστεί αυτή η παροχή με χαμηλότερης ποιότητας ομόλογα, μια και τα Ταμεία δεν διαπραγματεύονται τα ομόλογα στη δευτερογενή αγορά. Δεν πρέπει, άλλωστε, να μας διαφεύγει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιούν τα ομόλογα ως εγγύηση στις τράπεζες για την άντληση ρευστότητας. Αυτή η εγγύηση υπολογίζεται σύμφωνα με την ονομαστική αξία των ομόλογων.

Επομένως, αφού αποφασίστηκε να συμπεριληφθούν και τα ασφαλιστικά ταμεία στην αναδιάρθρωση, θα μπορούσε να περικοπεί η ονομαστική αξία των ομολόγων όσο το δυνατόν λιγότερο και η περικοπή να υπολογιζόταν επί της καθαρής παρούσας αξίας.

Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σηματοδοτεί την πορεία της ελληνικής οικονομίας για τις επόμενες δεκαετίες. Επομένως, η οποιαδήποτε λύση και το επισυναπτόμενο κόστος πρέπει να γίνουν αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, θα υπάρξει δυσκολία πληρωμής του κόστους από το κοινωνικό σύνολο.

του Διονύση Χιόνη, Καθηγητή Οικονομικών του ΔΠΘ, εφημερίδα "Το Παρόν", 15/4/2012

Χάσμα Χασμάτων

Να το το χάσμα. Ανοιξε βαθύ και καθόλου ευωδιαστό, αν δεν έχει πάθει τελικώς αδράνεια η πολιτική και κοινωνική μας όσφρηση, μεταξύ τρέχουσας κυρίαρχης πολιτικής και λαού. Σκοτεινές δυνάμεις, μαύρες συμμαχίες, προσωπικές ιδιοτέλειες, κρίσεις πανικού, διαχειριστικού περιεχομένου απηυδισμένες καλές προθέσεις, μια αφόρητη σωτηριολογία πάνω σε καράβι που δεν έχει περιέργως βουλιάξει - πώς άλλωστε να κυριολεκτεί η προσομοίωση της χώρας με καράβι φάντασμα χωρίς να έχει εξοντωθεί το σύνολο του πληρώματος - σέρνεται στην αγορά της ανέξοδης γνώμης και της άκοπης δράσης.

Να το, το Χάσμα των Χασμάτων, το πραγματικό και καθόλου δημοσκοπικά, μήτε καν στατιστικά, καταγεγραμμένο, που ανοίγεται και πονάει σα φριχτή αδερφική μαχαιριά, σαν εμφύλιος μέσα σ' ό,τι απομένει ζωντανό κι οργανωμένο ως κοινωνία. Είναι η αποκοπή του ανθρώπου απ' τη δουλειά του. Αυτή που επέλεξε, που μπόρεσε, που αναγκάστηκε, που κόπιασε, που ονειρεύτηκε, που διδάχτηκε ανά τους αιώνες να βρει για να υπάρχει ως έλλογο πολιτικό ζώο. Η δουλειά έγινε κόστος εργασιακό, έγινε περιτομή για να μην αρρωστήσει το καπιταλιστικό μόριο κερδών, έγινε συλλογικά και ατομικά απαξιωμένη μάρκα σ' ένα παράνομο καζίνο συσσωρευμένου πλούτου. Η εργασία, η δουλειά, και η χειρωνακτική και η πνευματική, τόσο ως απλή φυσική επιβιωτική επιλογή του ανθρώπινου είδους, όσο και ως σύνθετη σύλληψη και έργο του εξελιγμένου ανθρώπου έχει απονοηματοποιηθεί. Αυτό, κατά τη γνώμη μου είναι, σύντροφοι και αναγνώστες, το μείζον έγκλημα του σύγχρονου καπιταλισμού, με παγκόσμιες συνέπειες που δεν μπορεί να αντέξει ο πλανήτης χωρίς να μετατραπεί σε πυρακτωμένη κι ύστερα παγωμένη σφαίρα απολιτική κι επομένως απολίτιστη.

Είναι ζήτημα τεράστιο, απίστευτα σύνθετο, απαιτεί τιτάνια συστράτευση σκέψης, επιστημονικής εμπειρίας και δράσης, καταρρακτώδους λαϊκής απαίτησης, ηρωικής αυτοθυσίας μιας, ίσως κι δύο γενεών, μια οργιώδη φαντασία για να εξευρεθούν εκείνα τα κατάλληλα επικοινωνιακά εργαλεία διάλυσης των δαιμονοποιημένων και σχεδόν παρανοϊκών ψευδαισθήσεων ότι οι πολιτικές και οικονομικές, οι φιλοσοφικές και επιστημονικές «καινοτομίες» είναι παρθενογενέσεις στον εξελιγμένο τεχνολογικώς, κόσμο μας.

Το θεόρατο νυστέρι που άνοιξε το χάσμα αυτό των χασμάτων, είναι η συνωμοτική αντιεπιστημονική παραδοχή του καπιταλιστικού συστήματος ότι μπορεί να αυτοδιαχειριστεί τα κέρδη και την κρίση του, πείθοντας εκβιαστικά έστω τους πολίτες του 21ου αιώνα, ότι η πολιτική είναι άλλο πράγμα από την οικονομία. Και διεθνώς αλλά και εδώ, στην πειραματικού πεδίου Ελλάδα, αυτό το νοητικό, πολιτισμικό, εμπειρικό και εν τέλει μαζικά αυτοκτονικό «εργαλείο» σκέψης παράγει εκτός από πραγματική βία και εντελώς πραγματική α-νοησία. Κάποιες προβεβλημένες, ελέω ΜΜΕ και του θαύματος της τεχνολογικής επικοινωνιακής εξέλιξης, σχολές κατασκευής άυλου πλούτου (όρια χρηματοπιστωτικά κι άλλα τέτοια προϊόντα «τίτλων»), βάφτισαν οικονομία τα μεγέθη των κιταπιών τους και εξαΰλωσαν την εργασία απονέμοντάς της τον τίτλο της αντίπαλης πολιτικής.

Το Χάσμα Χασμάτων είναι το έπος της καταστροφής της εργασίας ως πόλου και θεμελίου της κοινωνικής συνύπαρξης. Ο άνθρωπος μπορεί, λένε, να επιβιώσει σήμερα μόνον αν δεχτεί να υποδυθεί το ανθρωποειδές που θα προγραμματίζεται και θα τιμολογείται από τους υπεράνω πολιτικής οικονομικούς τεχνοκράτες, με την οιηματική αντίληψη ότι σώζουν τη μάζα που τους υπηρετεί ως αναλώσιμη. Το παίγνιο αυτό, πριν βυθιστεί στην άβυσσο της πραγματικότητας, γιατί θα βυθιστεί και μάλιστα με λαϊκή εξέγερση άλλης ποιότητας απ' αυτήν που μας δίδαξαν οι προαιώνιες αιματοχυσίες, θα πάρει πολύν κόσμο στο λαιμό του. Οι βόμβες νετρονίου, που εξαφανίζουν κάθε οργανική ύλη, κάθε τι ζωντανό, αλλά αφήνουν άθικτο το ανόργανο, κτήρια, μέταλλα, τσιμέντα κλπ., ωχριούν σε συνέπειες μπροστά στο πολιτικά διεστραμμένο όπλο άσκησης εξουσίας διά της οικονομίας, πάνω σε ανθρώπους που διά της εργασίας είναι η οικονομία κι επομένως η πολιτική, αυτοί καθ' εαυτούς.

Θα το δούμε να κυριαρχεί ως σλόγκαν στις επικείμενες εκλογές. Σημαία πολλών κομμάτων και σχημάτων, με τους απ' έξω, πιστωτές και χορηγούς του πειράματος, να λογιστικοποιούν την αποτελεσματικότητά του. Δε θα πετύχει και πάντως δε θα κυριαρχήσει.

Το Χάσμα Χασμάτων συγγράφεται αλλά δεν τραγουδιέται. Το τέλος της εργασίας είναι και το τέλος της ζωής. Οπότε ας μη φοβόμαστε τίποτα ως φορείς του Ασματος Ασμάτων. Κύριοι και κυρίες ΧΧ καλώς ήλθατε στην ...κόλαση.

της Λιάνας Κανέλλη, εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 18/3/2012

Η πολιτική χωρίς ηθική, είναι η ηθική των τυράννων. Ανοικτή επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Κύριε Βενιζέλο,

Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.

Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.

Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS,υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.

Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας.

Το 2003 ήσασταν επίσης υπουργός Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2003 υπογράψατε υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αποχαρακτηρίζονταν από Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία, δύο βιομηχανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Τα εργοστάσια ΦΙΞ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και τα δύο σε περιοχές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη αξία γης. Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, οι οποίοι είχαν ήδη αποζημιωθεί για τους χαρακτηρισμούς, θα γίνονταν σκανδαλωδώς πιο πλούσιοι. Είναι χαρακτηριστικό, πως οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΗ είχαν πάρει δικαίωμα μεταφοράς συντελεστή και δόμησης για 110.000 τετραγωνικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά εσείς αποχαρακτηρίσατε τμήματα του μνημείου για να οικοδομήσει η ιδιοκτήτρια εταιρεία 5 εξαόροφες οικοδομές,1 πενταόροφη,1 μονοκατοικία και 400 θέσεις πάρκινγκ.

Παρά την αντίδραση των κατοίκων, στο πλευρό σας είχε σταθεί όλο το πολιτικό κατεστημένο της Θεσσαλονίκης (να σας θυμίσω πως η πλειονότητά του σήμερα έχει καταδικαστεί ή αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες). Δύο χρόνια μετά, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε πως οι αποχαρακτηρισμοί είναι παράνομοι. Επικαλέστηκε μάλιστα το άρθρο 24 του Συντάγματος (πώς σας διέφυγε, συνταγματολόγε αυτό;) με βάση το οποίο, ο συντελεστής δόμησης 4,2 για τα έργα αυτά ήταν πέρα από κάθε έννοια ισότητας, καθώς στην περιοχή ο πραγματικός συντελεστής ήταν μόλις 2,2. Τα έργα ευτυχώς δεν έγιναν. Το 2006, ο Γιώργος Βουλγαράκης ως υπουργός Πολιτισμού αποχαρακτήρισε και πάλι με υπουργική απόφαση το βιομηχανικό μνημείο ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και πάλι το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του έκρινε παράνομη την υπουργική απόφαση. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, κάποιος λόγος θα υπάρχει, τον οποίο αγνοούμε, που έχετε εστιάσει την προσοχή σας τόσες κυβερνήσεις, και κυρίως εσείς, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο της Θεσσαλονίκης που μπορεί σε μία νύχτα να γίνει χρυσορυχείο.

Στο σχέδιο νόμου «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» του ΥΠΕΚΑ, το οποίο βεβαίως εσείς υπογράφετε, και συγκεκριμένα στο άρθρο 10 ζ αναφέρεται:

«Σε περίπτωση οικοπέδων τουλάχιστον 2.000 τ.μ με απόδοση σε κοινή δημόσια χρήση του 100% του ακάλυπτου παρέχεται το εξής κίνητρο:

Αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του προκύπτοντος οικοπέδου κατά 35% με προσθήκη καθ’ ύψος 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής».

Συμπτωματικά, το οικόπεδο ΑΛΛΑΤΙΝΗ είναι 2600 τετραγωνικά. Το κώλυμα στην οικοδόμησή του δεν ήταν τόσο ο αποχαρακτηρισμός, όσο η αντισυνταγματική ρύθμιση για τον μεγάλο συντελεστή. Και τώρα ξαφνικά αυτό ρυθμίζεται με νόμο. Η ελληνική Βουλή θα ψηφίσει αυτό που τόσο πολύ θέλατε διακομματικά. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχουν πολλά ακόμη οικόπεδα πάνω από 2.000 τετραγωνικά μέσα σε πόλεις, για τα οποία κάνετε ολόκληρη ρύθμιση. Αν υπάρχουν, καλό θα είναι να τα ανακοινώσετε για να δούμε ποιοι επιτέλους ευνοούνται.

Και ας πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.

Σας παρακολούθησα λίγο πριν την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου να κάνετε δηλώσεις, ότι αναζητάτε 250 εκατομμύρια τα οποία αν δεν βρίσκονταν έπρεπε να κόψουμε τις επικουρικές. Θα σας πω λοιπόν πού ήταν τα 250 εκατομμύρια που δηλώνατε πως ψάχνατε, όπως και πολλά ακόμη που εσείς ο ίδιος χαρίσατε. Όχι βέβαια στους συνταξιούχους. Διατελέσατε και υπουργός Άμυνας. Την περίοδο εκείνη γνωρίζατε πάρα πολύ καλά και από την ενημέρωση υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και δικαστικών αυτό που γνώριζε όλη η Ελλάδα από δημοσιεύματα. Η προμήθεια 4 γερμανικών υποβρυχίων S-214 και η επισκευή 4 ακόμη S-209 ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο με μίζες στο οποίο εμπλέκονταν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του υπουργείου και του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ελλάδα αποφάσισε και πάλι στο όνομα της εθνικής ανάγκης να προμηθευτεί υποβρύχια που υπήρχαν μόνο στα σχέδια σε τιμές διπλάσιες των πραγματικών. Δηλαδή χρηματοδοτήσαμε το ερευνητικό πρόγραμμα της Γερμανικής HDW,προπληρώσαμε τα υποβρύχια και τελικώς δεν παραλάβαμε παρά ένα από αυτά το οποίο και έγερνε: Το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» το οποίο αρνήθηκαν να παραλάβουν όλοι οι υπουργοί Άμυνας πριν από εσάς.

Οι γερμανικές Αρχές ερευνώντας το σκάνδαλο, αποκάλυψαν πως μια ομάδα Ελλήνων (και πολιτικών) έπαιρνε μίζες προκειμένου να γίνει αυτή η προμήθεια. Οι μίζες δίνονταν στους επίορκους μέσα από τον πρόγραμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Δηλαδή η γερμανική εταιρεία εμφανιζόταν να δίνει χρήματα σε ελληνικές εταιρείες για να κατασκευάσουν τμήματα του υποβρυχίου, αλλά αυτά πήγαιναν σε μίζες. Επίσης η γερμανική HDW είχε αναλάβει να αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έναντι ευτελούς ποσού, για να μπορέσουν οι μιζαδόροι να εμφανίσουν πως αγοράζουν τα υποβρύχια για να σωθούν τα Ναυπηγεία και να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι.

Στην Ελλάδα οι εισαγγελικές Αρχές ξεκίνησαν έρευνα η οποία οδηγεί στο σκαμνί 30 άτομα. Ανάμεσά τους και συνδικαλιστές του Σωματείου οι οποίοι έπαιρναν μίζες για να κάνουν συμβατά τα δικαιώματα των εργαζομένων με τα συμφέροντα όσων χρηματίζονταν. Επίσης το ΣΔΟΕ, όπως καλά γνωρίζετε, σας γνωστοποίησε ένα πόρισμα που επιβεβαίωνε πλήρως τις φήμες. Σε αυτό το πόρισμα αποκαλύπτεται πως η γερμανική εταιρεία HDW δεν πραγματοποίησε τα προγράμματα Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που θα επέστρεφαν στην Ελλάδα 500 εκατομμύρια ευρώ. Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ αποκαλύφθηκε πως μεγάλες εταιρείες που εμφανίζονταν ότι εισπράττουν χρήματα από την γερμανική εταιρεία για να κάνουν τμήματα των υποβρυχίων δεν το έκαναν. Πού πήγαιναν τα λεφτά; Σε μίζες, όπως έλεγαν οι γερμανικές δικαστικές Αρχές;

Γνωρίζατε ακόμη και την τραγελαφική διαπίστωση του πορίσματος ότι η Γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία των Ναυπηγείων εμφάνιζε μεγάλες φορολογικές παραβάσεις και εικονικά τιμολόγια (ναι, οι Γερμανοί που μας κατηγορούν για διαφθορά). Σε ένα από αυτά τα τιμολόγια εμφανίζονται να δίνονται ποσά για «την προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία». Μόνο που η Βολιβία δεν έχει θάλασσα για να έχουν τα Ναυπηγεία εταιρικά συμφέροντα.

Με βάση την δικαστική έρευνα σε Γερμανία και Ελλάδα, η χώρα μας μπορούσε να προσβάλει τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, να απαιτήσει ρήτρα και αποζημιώσεις. Δεν το κάνατε. Παραλάβατε το υποβρύχιο που έγερνε και δεν παραλάμβανε κανένας υπουργός Άμυνας, αλλά κάνατε κάτι ακόμη χειρότερο. Πάλι με το πρόσχημα πως πρέπει να σωθούν οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία. Προκειμένου να «σωθούν» λοιπόν και να αγοραστεί τμήμα των Ναυπηγείων από επενδυτές του Ντουμπάι (το 30% παρέμεινε στους Γερμανούς), με τον νόμο 3885/2010 υπογράψατε μια συμφωνία παραίτησης. Την ώρα που η χώρα διαπραγματευόταν με τους Γερμανούς εσείς υπογράψατε πως το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται ρητά των δικαιωμάτων του να εγείρει αξιώσεις που απορρέουν από τις ζημιογόνες για την περιουσία του συμβάσεις για τα υποβρύχια. Επίσης παραδίδονται «καθαρά» τα Ναυπηγεία στη νέα ιδιοκτησία, παρά το ότι ξέρατε πως υπάρχουν φορολογικές παραβάσεις, εικονικά τιμολόγια και άλλα πολλά.

Και προχωρήσατε. Αποφασίσατε να αγοράσετε σε καιρό κρίσης επιπλέον δύο από τα σκανδαλώδη υποβρύχια με 515 εκατομμύρια ευρώ. Υπενθυμίζω ότι έχουμε ήδη πληρώσει το 96% των χρημάτων χωρίς να τα έχουμε παραλάβει. Δεν έχετε θέσει στη σύμβαση ούτε καν τον όρο πως θα πληρώσουμε αφού τα παραλάβουμε. Εκταμιεύετε και ποσά για να πληρωθούν. Εσείς λοιπόν ξέρετε που ήταν τα λεφτά που δήθεν ψάχνατε. Θέλετε λοιπόν τώρα να απαντήσετε γιατί χαρίσατε στους Γερμανούς πάνω από 1 δις;

Και μια που μιλάμε για την «εξυπηρέτηση» των εργαζομένων να σας θυμίσω μία ακόμη υπόθεση καρμπόν, που πάλι χαρίσατε για να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι. Διατελέσατε υπουργός Ανάπτυξης. Το 1998,η καναδική εταιρεία η οποία εκμεταλλευόταν τα πετρέλαια Πρίνου-Καβάλας, σας γνωστοποίησε πως αποχωρεί από την Ελλάδα γιατί έληγε η σύμβαση εξόρυξης. Η εταιρεία με βάση τις συμβατικές της υποχρεώσεις έπρεπε να αποκαταστήσει το περιβάλλον. Αυτό στοίχιζε 700 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με δική σας δήλωση στη Βουλή. Αποφασίσατε για να μην απολυθούν οι 258 εργαζόμενοι, να συνεχιστεί η άντληση. Δεν την ανέλαβαν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Ούτε κάνατε διεθνή διαγωνισμό για να αναλάβει κάποια εταιρεία. Κάνατε ανάθεση σε μία εταιρεία που δημιουργήθηκε, την KAVALA OIL. Σε αυτή είχαν ποσοστό 67% ιδιώτες και 33% οι εργαζόμενοι. Δώσατε και 5 εκ δολάρια προκαταβολή στην νεοϊδρυθείσα εταιρεία. Τη χρηματοδοτήσατε. Το θέμα εμφανίστηκε στην Καβάλα ως σωτηρία και εσείς ως ευεργέτης.

Στη σύμβαση που υπογράψατε κάνατε και το επίσης ανεξήγητο μετά από όλες τις χάρες στην εταιρεία. Απαλλάξατε την εταιρεία από τα έξοδα αποκατάστασης του περιβάλλοντος και ξηλώματος των εγκαταστάσεων μετά το τέλος της άντλησης. Δηλαδή θα βγάλουν το πετρέλαιο και θα φεσώσουν το ελληνικό Δημόσιο με ένα κόστος που το 1999 ήταν 700 εκατομμύρια δολάρια. Ούτε η προηγούμενη εταιρεία τα πλήρωσε, ούτε η επόμενη θα πληρώσει. Θα τα δώσει ο ελληνικός λαός. Ο «τεμπέλης» των γερμανικών εφημερίδων που τρώει τα λεφτά. Και όλα αυτά για να «σώσετε» 258 εργαζόμενους. Με τόσα που έχετε χαρίσει στις εταιρείες οι εργαζόμενοι αυτοί θα ζούσαν χωρίς να δουλεύουν μαζί με πολλούς ακόμη στην περιοχή. Περιμένω να πείτε γιατί αυτή η εμμονή σας να θεωρείτε τα συμφέροντα των εταιρειών, συμφέροντα της Ελλάδας.

Όλα αυτά τα περνάτε ως νόμους στην ελληνική Βουλή. Είσαστε γνώστης της νομικής και ξέρετε πως να διαχέετε την ευθύνη. Δεν μιλώ μόνο για την πολιτική.

Ίσως αυτή την επιστολή να την γράφω γι’ αυτούς τους πολιτικούς τελικώς. Δεν πιστεύω πως είναι όλοι διεφθαρμένοι. Μπορούν να καταλάβουν και να τολμήσουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Την γράφω και για εκείνους τους ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ που θα δώσουν 2 ευρώ για να σας ψηφίσουν για αρχηγό πιστεύοντας πως είσαστε ο καταλληλότερος για να επιβιώσει το κόμμα. Δεν ξέρω γιατί σας θεωρεί ο καθένας απ’ αυτούς καταλληλότερο, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν εννοούν με το «καταλληλότερος» την πολιτική, όπως την θέλουν.

Αυτοσκοπός δεν είναι η ύπαρξη των κομμάτων, αλλά της χώρας. Αυτής που θέλετε να λέτε ότι σώσατε, όπως τα Ναυπηγεία και τα Πετρέλαια Καβάλας. Άντε και το ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Είτε το θέλετε είτε όχι, έχετε παραδοθεί στην Ιστορία. Το άγχος σας να επιβεβαιώσετε το όνομα «Βενιζέλος» ως ιστορικό όνομα για δεύτερη φορά έχει επιτευχθεί. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, λένε οι ιστορικοί, πως για να φτάσει στην Μικρασιατική Καταστροφή υπηρέτησε τουλάχιστον κάποιο όραμα. Δεν θεωρώ πως θα υπάρξει ιστορικός του μέλλοντος που θα σας πιστώσει στο μέλλον οποιαδήποτε όραμα ως άλλοθι για την ολική καταστροφή που οδηγείτε τη χώρα

ΥΓ Για όλους εσάς στο ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσετε τον Βενιζέλο για να σώσει το κόμμα, αναρωτηθείτε μήπως μιλάτε πλέον για ένα κόμμα το οποίο ταιριάζει μόνο στο Βενιζέλο.

του Κώστα Βαξεβάνη, http://www.koutipandoras.gr/, 15/3/2012

«Είμαι περήφανος που δεν είμαι Γερμανός: 27 λόγοι και ένα παράπονο».

1) Πίνω νερό όταν διψάω και μπύρα όποτε θέλω διότι το νερό εμφιαλωμένο ή βρύσης δεν είναι ούτε. στυφό, ούτε άνοστο, ούτε πανάκριβο.

2) Με χοντρές, αθλητικές, λευκές κάλτσες φορώ αθλητικά παπούτσια και όχι σανδάλια.

3) Δε μου χρειάστηκε ποτέ να στήσω μνημείο - υπόλειμμα κανενός τείχους αίσχους για να μου θυμίζει κατάπτυστη διχοτόμηση του έθνους μου, φοβούμενος πιθανή επανάληψη στο μέλλον.

4) Έχω θετική σκέψη, αισιοδοξία, ελπίδα και πίστη και χωρίς να καταναλώσω απίστευτες ποσότητες αλκοόλ.

5) Δεν πιστεύω σε φυλετικές ή άλλες ανωτερότητες, αλλά στο σεβασμό της αξίας και στην προστασία κάθε ανθρώπου.

6) Δεν προκάλεσα δύο δηλωμένους, κι έναν τρίτο υποβόσκοντα, παγκόσμιους πολέμους.

7) Δεν αιματοκύλησα την ανθρωπότητα, δε σκότωσα αμάχους, δεν κατεδίωξα φυλές ή άλλα έθνη, δεν έστησα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν υπέταξα λαούς, δε ρήμαξα χώρες.

8) Για την παρασκευή σαπουνιού περιορίζομαι στη χρήση ελληνικού ελαιολάδου.

9) Δε χρωστάω πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια.

10) Δεν σφετερίστηκα ξένους πολιτισμούς κι αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες (γιατί διέθετα δικούς μου),

δεν κατέκλεψα αρχαιότητες, δεν υφάρπαξα αγάλματα και θησαυρούς.

11) Δεν είμαι απόγονος του Αδόλφου Χίτλερ.

12) Κάνω την αυτοκριτική μου. Αργά, ανώφελα, άκαιρα ίσως. Έχω κάνει λάθη, πολλά και μοιραία, πλην όμως τ' αναγνωρίζω και πολεμάω. Όπλα δεν καταθέτω, άλλωστε, δεν το έκανα ποτέ (θα το θυμάσαι άσπονδε φίλε γερμανέ, όταν γύρευες να με λειώσεις με τη μπότα της βέρμαχτ.). Κριτής των πάντων, διαιτητής και νταβατζής δε χρήζομαι. Δε μου ταιριάζει ο ρόλος ούτε του δοσίλογου, ούτε του χαφιέ.

13) Χαμογελώ και στη χαρά και στην απόγνωση. Ξέρω, σε προβληματίζει, άσπονδε φίλε γερμανέ, αλλά τι τα γυρεύεις. Είναι στο DNA μου το γέλιο, δουλειά δική μου!

14) Επάνδρωσα τις βιομηχανίες της Γερμανίας με φιλεργατικούς, φιλότιμους, φιλήσυχους Έλληνες μετανάστες (γκασταρμπάιτερ) κρατώντας τους τεμπέληδες, ανεπρόκοπους κι άχρηστους στη χώρα μου.

15) Διέδωσα σε όλους την αξιοπιστία των Siemens συσκευών γερμανικής κατασκευής και χρεώθηκα το σκάνδαλο του χρηματισμού, της μίζας και της δωροδοκίας, αφού έκανα γαργάρα την ευθύνη του γερμανού που δωροδόκησε. Η ενοχή βαραίνει μόνον εκείνον που δωροδοκεί; Μάλλον.

16) Χαίρομαι και τον ήλιο και τη θάλασσα της μεσογείου. Κλισέ, αλλά αληθές..Κι έχω μια μικρή υποψία ότι σ' ενοχλεί, άσπονδε φίλε γερμανέ.

17) Στην ταβέρνα κερνάμε (άγνωστη έννοια).. Ποτέ ρεφενέ, ποτέ ο καθένας τα δικά του, ποτέ κομπιουτεράκι - γερμανικό σύστημα, όπως είθισται να λέμε εμείς οι ταπεινοί οφειλέτες σου.

18) Δανείζομαι, δεν αντιλέγω. Πληρώνω ακόμη τις πληγές παλιών και πρόσφατων κατακτητών που θώπευαν στο λίκνο τους οι χώρες οι δήθεν προοδευμένες κι αξιοζήλευτες, με μηχανισμούς, συστήματα, προγράμματα σαν τη δική σου..

19) Δε σκύβω το κεφάλι, κι είναι κουσούρι μου. Θα βόλευε καλύτερα να προσαρμοζόμουν στο νταχάου ή το άουσβιτς. Τι σου θύμισα τώρα;;;

20) Το γλωσσικό μου ιδίωμα μου επιτρέπει να προφέρω οποιαδήποτε ομιλούμενη γλώσσα χωρίς να αντηχεί διαταγή, επιβολή ή κακόηχη προφορά.

21) Δεν επέλεξα την Αγγέλα. Μου την επέβαλαν. Μα τι φάτσα; Προτιμώ τα playmobil.

22) Δεν αποδίδω στους άλλους, και δη στους Έλληνες, τις ευθύνες για όλα τα δεινά από γεννήσεως κόσμου.

23) Δε συνοδεύω όλα τα πιάτα μου με βραστό λάχανο, βραστές πατάτες και λουκάνικο.Έλεος, λίγη φαντασία δε βλάπτει.

24) Διαθέτω ανοιχτά καταστήματα γιορτινές ημέρες, αν και τεμπέλης, για να προσφέρω καφέ ή φαγητό.

25) Γιορτάζω κι άλλες μέρες πλην Χριστουγέννων, σε πείσμα των καιρών, της κατοχής, της ύφεσης και της εξαθλίωσης.

26) Υποθάλπω πρώτα τους συνανθρώπους μου και στη συνέχεια τα ζώα..

27) Έχω οικογένεια σφιχτή γροθιά. Ενοίκιο δεν πληρώνω στους γονείς μου, παρότι ζω μαζί τους, κι ας ενηλικιώθηκα προ πολλού. (Φρόντισαν άλλοι να μην μπορώ να ζήσω μόνος).

Ένα παράπονο έχω μόνο:

Συναίσθηση δεν έχω της αξίας μου, της ιστορίας, της δύναμής μου, των δυνατοτήτων, των αξιώσεων, της μεγαλοσύνης μου.

Κι εδώ είναι που δεν έχεις φταίξει μόνον εσύ, άσπονδε φίλε γερμανέ.

Έφταιξαν άλλοι, μαζί ή πριν από σένα..

Ο τελευταίος λόγος, όμως, είναι δικός μου, δεν αργεί κι είναι προς όλους σας..

"πρΟΤΑση":
Ευχαριστούμε τη φίλη και συνάδελφο για το e-mail της

Βόλι, ψήφος και ... πουρές

Στην προεκλογική φρεσκοκουρεμένη πατρίδα μας, δύο γραμμές παραγωγής έχουμε σε κυριολεκτικά τρομακτικούς ρυθμούς να λειτουργούν. Η μία βγάζει στην αγορά το ένα κόμμα και το άλλο κίνημα με τη σέσουλα και διαδικασίες του κατεπείγοντος. Ωσάν όλα, σε συνθήκες δημοκρατικότατης εξαθλίωσης του πληθυσμού, να πρέπει να συμμετάσχουν, να προλάβουν δηλαδή, όχι στο γολγοθά αλλά στην πολυδιαφημισμένη ανάσταση των κουρεμένων. Η άλλη γραμμή παραγωγής βγάζει σε πολύχρωμη ιδεολογική συσκευασία μια αλυσίδα φιλάνθρωπων κι ένα στρατό αφυπνισθέντων αστών που είδαν ξαφνικά ότι περικυκλώθηκαν από στίφη πεινασμένων άνεργων κι οργισμένων κοινών θνητών και αυτομαστιγώνονται ή κορδώνονται δημοσίως ότι τώρα ξέρουν και μπορούν να συνεισφέρουν στην απάλυνση του γενικευμένου πόνου. Ξερατό. Η υποκρισία σε πληθωριστικό τύπωμα άκρως χρήσιμων νομισμάτων «ίματζ» με την αφεντομουτσουνάρα του καθενός στη θέση της κορόνας και αντίτιμο την ανάγκη των μαζών που την ποιούν φιλοτιμία...

Στην ποιητική των δρόμων οι πιο πεπειραμένοι, αυτοί που πέρασαν μια ζωή με πολέμους, κατοχή πραγματική, εμφύλιο και χούντα, μεταπολιτευτική φούσκα προσωρινής καταναλωτικής ευημερίας και προκάτ δημοκρατία, άνθρωποι με εγγόνια, μικρές συντάξεις και μεγάλα βάσανα, συνταξιοδοτημένοι με την υποκειμενική και αντικειμενική ανάγκη να ζήσουν με ό,τι υπολείμματα αξιοπρέπειας και περηφάνιας τους έχουν απομείνει, είναι αμείλικτοι όταν θυμούνται. Αμείλικτοι, Ο ένας θα σου πει, με κείνο το γερασμένο χαμόγελο της καυστικής, σαρκαστικής κι επεξεργασμένης εμπειρίας, μέσα σε πέντε λέξεις την πολιτική των ημερών, εξοντώνοντας και τον τελευταίο καθηγητή κι αναλυτή απ' αυτούς που κατέκλυσαν ως νέες «περσόνες» τα μάτια και τ' αυτιά των μυριάδων έγκλειστων στον ξεφτιλισμένο καπιταλιστικό παράδεισο του 21ου αιώνα. «Αμα δουν κάποιον να λυπάται τον πεινασμένο τον λένε φιλάνθρωπο. Αμα κάποιος ρωτήσει γιατί πεινάει ο άνθρωπος, τον λένε κομμουνιστή...».

Ο άλλος, δημόσιος υπάλληλος, στα 89 του, με μυαλό ξουράφι, χειριστής και υπολογιστών, που σημαίνει με όραση και ακοή και μνήμη (χωρίς αλτσχάιμερ ή πάρκινσον ή τέλος πάντων τις «φυσικές» ατέλειες της ηλικίας) και πάντως οπωσδήποτε χωρίς την εξοντωτική αλλοτρίωση που φέρνει τους ανθρώπους στη θέση να διαφημίζουν τη νομοτέλεια «δεν αλλάζει τίποτα», καλμάροντας έτσι τις δικές τους τύψεις, αδυναμίες και καταθλίψεις, είναι κυνικά προειδοποιητικός. «Με ένα βόλι μπορείς να σκοτώσεις έναν εχθρό. Με μια ψήφο μπορείς να σκοτώσεις το παιδί σου»!!! Μ' αυτές τις... οδηγίες της ζωής έχει καθείς και καθεμιά τη ρεαλιστικότερη κι αντικειμενικότερη ανάλυση της πραγματικότητας. Δεν είναι ανάγκη να ξέρεις οικονομικά της σχολής του Σικάγου, της Φρανκφούρτης ή του Λονδίνου για να συνειδητοποιείς γιατί πεινάς. Και δεν τολμάς να πας στην κάλπη, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρίς τη συναίσθηση ότι η ψήφος σου είναι εν τέλει βόλι, που σήμερα τη ρίχνεις κι αύριο σου τρώει το παιδί και δεν μπορείς να το πενθείς ανάμεσα σε αυτουργούς του φόνου που θα σε παρηγορούνε για την ...ατυχία σου.

Μπήκαμε χρόνια τώρα στο Κολοσσαίο τους. Μας τάισαν τόνους εκπομπών μαγειρικής και σεφ και γκουρμέδικες συνταγές. Τώρα μας περιλούσανε με τόνους πατάτας στ' αζήτητα, με ξοφλημένους και πεινασμένους τους αγρότες, με κόλπο τον ιδεολογικό πουρέ που εκτοξεύεται με κανονάκια πάνω στα πλήθη. Χορταίνει κι ο φτωχός άμα έχει πρόσβαση στο σημείο διανομής, αισθάνεται και φιλάνθρωπη επαναστάτρια η μαντάμ που έστειλε τη Φιλιππινέζα να πάρει 200 κιλά, κάνει διατροφή, αλλά ξέρει ότι και να φυτρώσουν σε δέκα μέρες δε χάθηκε ο κόσμος, ήταν φθηνές. Πουρές κι οι αντικομμουνιστικές προσπάθειες για αυτοοργάνωση, πατατοσυνείδηση κι ό,τι άλλο, φτάνει να μην είναι ταξική.

Σ' αυτές τις επόμενες βδομάδες και μέρες, πράγματι ιστορικές, ακόμη περισσότερο αν είναι προεκλογικές, δεν παίζονται απλώς τα κέρδη τους κι η φτώχεια μας. Παίζεται το μέλλον των παιδιών, η ζωή και η υγεία ολωνών, η ποιότητα ζωής των γέρων, η κοινωνία στη λοταρία των επιλογών. Παίζεται όμως και το τέλος των απαλλαγών από τις ενοχές. Και ξέρουμε και ζούμε και μπορούμε να αλλάξουμε ρότα και ζωή και κόσμο. Σήμερα η αρχή, αύριο η συγκομιδή.

της Λιάνας Κανέλλη, εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 11/3/2012

Εκλογές στο τραπεζόκρατος...

Η γενικευμένη ομοιογενής καταστροφή κάθε εργασιακού δικαιώματος και όλων των άλλων που προκύπτουν απ' αυτό τώρα παίρνει διαστάσεις θριάμβου για τους εκτελεστές μας. Τις επόμενες μέρες και βδομάδες σύντροφοι θα γίνουμε μάρτυρες της πιο ολοκληρωμένης και μαζικής προπαγάνδας καθώς μπήκαμε επισήμως σε προεκλογική τροχιά με την άδεια των Ευρωπαίων νταβατζήδων του λεγόμενου ελληνικού πολιτικού προσωπικού.

Την ίδια ώρα που εκστασιάζονται διάφορες πολιτικές και γενικώς δημόσιες φιγούρες με τα «καλά λόγια» των Ευρωπαίων για το φόνο μας, με τον ίδιο τρόπο που μαφιόζος νονός επιβραβεύει με ένα μάτσο δολάρια και πέντε γκόμενες τα πρωτοπαλίκαρά του μετά το γάζωμα με αυτόματα των αντιπάλων του, σοβαρές αρσενικές πόρνες αναγγέλλουν την προσωρινή προσγείωση του επιδόματος ανεργίας στα 360 ευρώ...

Δεν πρόκειται για προφανή αντίφαση κι άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Είναι ο λογικός βανδαλισμός των πτωμάτων των εργαζομένων. Πάνω στο κορμί τους τα κεφαλαιοκρατικά αφεντικά, με την ψήφο των νεκρών ανά χείρας, συλούν, κοροϊδεύουν, αφοδεύουν στην πράξη κι όχι στις οθόνες μετάδοσης της σύγχρονης ασθένειας που λέγεται προσομοίωση ζωής. Και θα γκαρίζουν τώρα για το πόσα πολλά δισ. πήραμε. Προσοχή σ' αυτόν τον άγριο πληθυντικό γιατί η γλώσσα είναι από μόνη της και αποκάλυψη και επανάσταση όταν δεν αποξενώνεται από το χρήστη της. Πήραμε. Μετάφραση: Απ' τον πακτωλό χρημάτων που εξασφάλισαν οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι του αποκτηνωμένου κυνικού καπιταλισμού, αναγγέλθηκε με φανφάρες ότι όποιος συναλλάσσεται με πιστωτικές κάρτες, ακόμη και για μια φραντζόλα ψωμί θα κερδίζει 1% από το ΦΠΑ! Ελεος. Στις μέρες μας και το βρέφος ξέρει πώς η αλεπού βγήκε στο παζάρι.

Το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα, για την ακρίβεια στο τραπεζόκρατος, ένα χωράφι με υποτακτικούς δούλους ικανούς να κρύψουν τον εξευτελισμό τους πίσω από τόνους κουλτούρας και ιστορικής πατίνας δυστυχώς, το ξέρουν και το νιώθουν στο πετσί τους οι πραγματικά πολλοί. Καλύτερα όμως, κι εδώ είναι το πρόβλημα το πολιτικό που θέτω ως θεμελιωδώς προεκλογικό -με τις εκλογές να έχουν εν τέλει τη μικρότερη σημασία που είχαν ποτέ σ' αυτόν τον τόπο λόγω των προεξοφλημένων εκβιασμών- ζήτημα, το τι συμβαίνει το γνωρίζουν οι λίγοι. Η κυρίαρχη αστική τάξη, το ντόπιο κατεστημένο κοτζαμπάσικης μορφής, που συγκροτήθηκε από συστάσεως ελληνικού κράτους ως θεμελιώδης πυλώνας του προτεκτοράτου, ξέρει καλύτερα τι και πώς σχεδίασε, υπηρέτησε και τώρα εκτελεί. Την επαναφορά της εργασίας κι επομένως του ανθρώπου αυτού καθαυτού, στη χρυσή εποχή της οικονομικής και γεωπολιτικής φεουδαρχίας. Ητοι σφαγή πληθυσμών.

Στις εκλογές της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας -σα να λέμε στημένοι αγώνες είτε ποδοσφαίρου είτε μποξ οπότε απ' τους κανονισμούς ως το κέρδος το πάνω χέρι το έχει το γραφείο στοιχημάτων, οι μπούκερς- οι μοντέρνοι κοτζαμπάσηδες θα κατέλθουν ζητώντας ψήφο αποδοχής και νομιμοποίησης της σφαγής. Να περιβληθεί δηλαδή τον τύπο που είναι απαραίτητος για την επί δεκαετίες απρόσκοπτη συνέχισή της. Η νοημοσύνη και η εμπειρία είναι αυτή που διακυβεύεται στην άθλια εκλογική διαδικασία που θα γνωρίσουμε. Προσοχή. Δε θα ψηφίζουν τα δέντρα κι οι πεθαμένοι για να μιλάμε για νοθεία κι άλλα τέτοια προφανή. Με την απειλή, κυριολεκτικά του θανάτου, θα κληθούν να πουν ναι έλαβα 100 δισ. κι ευχαριστώ αφέντη και μπροστάρη μου, αυτοί που έχασαν ένα κατοστάρικο απ' το επίδομα ανεργίας και δύο από τη σύνταξη ή πέντε απ' το μισθό... Οι εκλογές θα είναι δημοκρατικές επειδή όλοι θα έχουν γίνει δέντρα στην έρημο του νου και της ζωής. Και πρώτο κόμμα και δεύτερο θα είναι ο καλύτερο φονιάς και δεύτερο ο συνεργός του.

Αναρωτιέμαι αν στο τραπεζόκρατος ελληνοχώραφο μπορεί να γίνει πολιτική αντιπαράθεση μ' αυτούς τους όρους. Τι να συζητήσεις δηλαδή έξω απ' το παραμάζωμα, την εξέγερση συνειδήσεων, την επαναστατική συγκρότηση εκείνων των κρίσιμων μαζών που θα οργανώσουν την ανατροπή του νόμου, της τάξης τους και του ενταφιασμού μας; Τις δημοσκοπήσεις ή το μπόνους ή μήπως καλύτερα την ...ανάπτυξη που θα φέρει η μαζική εξαθλίωση και οι ...φυσικοί θάνατοι ανθρώπων από πείνα, έλλειψη περίθαλψης και κοινωνικής πρόνοιας, προβληματικό dna και ταξική ατυχία που λένε κι οι σπουδαρχίδες του συστήματος.

Στις επικείμενες εκλογές ο καθένας κι η καθεμιά πρέπει ν' αποφασίσει ότι γίνονται μεσούντος ανηλεούς πολέμου και το δίλημμα είναι ζωή ή προσομοίωση ζωής. Κοντολογίς και ξεκάθαρα, ελευθερία ή θάνατος.

της Λιάνας Κανέλλη, εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 4/3/2012

Πι. Ες. Αϊ σιχτίρ και στα τσακίδια!

Γενεές επί γενεών μεγάλωσαν με το θυμοσοφικό ρητό ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Το πιστέψαμε ως υπέροχο κοινωνικό παρηγορητικό ευφημισμό, κάτι σαν τη μαύρη κατάμαυρη θάλασσα που προαιώνια τη λέμε Εύξεινο πόντο για να μη φοβόμαστε το σκυλοπνίξιμο στα νερά της. Το ρητό άντε να ισχύσει στα προσωπικά, να καταλάβει κανείς έγκαιρα το κέρατο, την προδοσία ενός φίλου, την αλλαγή δομής μιας σχέσης. Στα δημόσια πράγματα όμως, τα οργανωμένα, αυτά που λέμε πολιτική σκέψη, δράση, πράξη, το ψέμα όχι μόνο δεν έχει κοντά αλλά εξαιρετικά μακρύκαννα ποδάρια, αλλά πάει και πολύ μακριά και βαθιά μέσα στο χρόνο, όπισθεν και πρόσω ολοταχώς. Εχει μετεξελιχθεί σε επιστήμη, με πολλαπλούς κλάδους και αντικείμενα. Αρχίζει από την επικοινωνία και την εικόνα και καταλήγει στη διπλωματία, την αφόρητη, σχεδόν σε επίπεδο πλύσης εγκεφάλου, επαναληπτικότητα, κι εν τέλει την αυξανόμενη θηριώδη παγίδευση μαζών σε επιλογές που περιβάλλονται τη λεοντή της δημοκρατίας.

Η χειραγώγηση των μαζών περιλαμβάνει και το ρητό αυτό. Ετσι ώστε ο παραπλανητής και ψευδόμενος να φαίνεται ότι λέει την αλήθεια ακριβώς επειδή ξέρει και φοβάται ότι σύντομα θα αποκαλυφθεί το ψέμα του αν το πει. Το πολιτικό ψέμα που εκμαυλίζει συνειδήσεις και διαστρεβλώνει, διαμορφώνοντάς τες, καθοριστικές επιλογές, είναι τέχνη πανάρχαια και αιματοβαμμένη. Τον δε 20ό αιώνα εξελίχθηκε σε γραμμή βασικής εκπαίδευσης, επιστημονικής έρευνας, διαλεκτικής τεχνικής και δημαγωγικής καλλιέργειας. Αμείβεται πλουσιοπάροχα από τις μάζες και νομιμοποιείται από είδωλα της πραγματικότητας με τις ίδιες διαδικασίες και, συχνότατα, με το ίδιο τιμολόγιο που διακινείται και αθροίζει πλούτο και ισχύ το εμπόριο ναρκωτικών. Οταν δε από τη φύση της εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας αυτής καθαυτής, το ψέμα αποκαλυφθεί, γεννάει σχεδόν αμέσως μια λαμπερή σκοπιμότητα που βαφτίζεται «αλήθεια που λάμπει» και ενισχύει όσα πολιτικά ψέματα προηγήθηκαν κι όσα σχεδιασμένα έπονται.

Τρανό πρόσφατο διεθνές παράδειγμα είναι το περί πυρηνικών όπλων του Ιράκ πολιτικό ψέμα. Διέλυσε μια χώρα και μια τεράστια περιοχή του κόσμου. Τίναξε προσωρινά την εικόνα των ιμπεριαλιστών σωτήρων και τη φύτεψε στη γλάστρα των ύπουλων και συνάμα κυνικών ιδιοτελών αλητών. Πήγε δε τόσο μακριά και ξεχάστηκε τόσο γρήγορα ως ψεύδος φονικής υφής, που τώρα επαναχρησιμοποιείται για το Ιράν και πάει λέγοντας. Η Λιβύη καταστράφηκε. Η αραβική άνοιξη έγινε αυτό που σχεδιάστηκε, μια βαρυχειμωνιά στις ωραίες ζεστές περιοχές του κόσμου. Το Αφγανιστάν μετατράπηκε σε νόμιμη ναρκω-δημοκρατία, και η Ελλάδα από φάρος του πολιτισμού σε στίγμα πάνω στο χάρτη, ενός τόπου που γέννησε από Αριστοτέλη και Δημόκριτο, από Σοφοκλή κι Ελύτη, από Σεφέρη και Ρίτσο, από Καραθεοδωρή και Παπανικολάου σε μια κάτι σα χώρα που χρειάζεται μάσκες ανώνυμων στο διαδίκτυο να την προστατεύουν απ' τη λούμπεν φύση της.

Τώρα που έγινε της μόδας να ξαναγράφουν ανασκολοπιστικά την Ιστορία μας οι νεοταξίτες πάσης μορφής και κινήτρων, έτσι ώστε η φύση του καπιταλισμού και η ιμπεριαλιστική του απόληξη να μοιάζουν καινούρια πράγματα, υπάρχει ένα σχετικά πρόσφατο ιστορικό γεγονός, που αν και παρουσιάστηκε ως το μεγαλύτερο σωτήριο βήμα της περαιτέρω αιματοχυσίας, παραμένει ο άξονας κάθε μορφής σύγχρονου πολιτικού ψέματος. Μέγας οδηγός για να μην παγιδεύεται κανείς στα σκοτάδια. Τα πιο μακριά ποδάρια πολιτικού ψέματος τα έχει δυστυχώς άκοπα και στη θέση τους ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με πυρηνικές βόμβες αμερικάνικες, κατασκευασμένες με τη βοήθεια Ευρωπαίων επιστημόνων. Είναι το ειδεχθέστερο έγκλημα γενοκτονικό, της παγκόσμιας Ιστορίας. Εκαψε γυναικόπαιδα κι όχι στρατιωτικούς στόχους, νύχτα μες στον ύπνο τους. Ανυποψίαστους. Για το ...καλό των υπολοίπων... Και αυτοί οι θύτες τόσα χρόνια μετά εξάγουν αυτή τη δημοκρατία, όπου έχουν συμφέροντα επί Γης, σωτηριολογούν ασύστολα και προβάλλουν την είδηση ότι 10.000 Ιάπωνες προ ημερών τραγούδησαν όλοι μαζί απ' την ενάτη του Μπετόβεν την ωδή της χαράς...!!!

Όσο δεν θυμόμαστε και δεν ερμηνεύουμε τη Χιροσίμα εκτός επετείων, ως αυτό που είναι, δηλαδή ένα Εγκλημα κατά Καπιταλιστικήν Οικονομία, τόσο το ψέμα θα πηγαίνει τόσο μακριά ώστε να πείθεται η Ελληνίδα γιαγιά ότι αν δώσει 50 ευρώ απ' τα 300 της σύνταξής της στα καλά αυτά σωτήρια παιδιά, θα σώσει τα επόμενα απ' τη δικιά τους Χιροσίμα, με καβάντζα και σημαία το Πι.Ες.Αϊ σιχτίρ και στα τσακίδια...!

της Λιάνας Κανέλλη, εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 19/2/2012