Μεσολαβητή θέλει τον υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο η ΟΤΟΕ, για να απαλλάξει 40.000 τραπεζοϋπαλλήλους από την «εργασιακή ομηρία» του μνημονίου. Η Ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων, που μένει μετέωρη μετά την αντικατάσταση των κλαδικών από τις επιχειρησιακές συμβάσεις, ζητά συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας καθώς όπως τονίζει σε σχετική επιστολή της «η επιχειρούμενη κατάργηση του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων διαμορφώνει περιβάλλον «ζούγκλας» στην αγορά εργασίας!
Η σχετική ρύθμιση για τις συμβάσεις και άλλες –πρόσθετες εργασιακές αλλαγές- θα πρέπει να έχει προωθηθεί στη Βουλή ως το τέλος Σεπτεμβρίου, και αν μέσα σε αυτές τις 30 ημέρες η ΟΤΟΕ δεν κατορθώσει να αλλάξει την εξέλιξη των πραγμάτων τότε θα είναι ο πρώτος μεγάλος κλάδος της οικονομίας που θα μείνει χωρίς ενιαία σύμβαση, και μάλιστα μέσα σε έναν ορυμαγδό γεγονότων που έρχονται στον τραπεζικό τομέα με εξαγορές, συγχωνεύσεις και ανακατατάξεις στο προσωπικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις που σήμερα καταγγέλλονται από την ΟΤΟΕ ότι οδηγούν σε «εργασιακή ζούγκλα», είναι ακριβώς αυτές που τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια υπογράφουν τα Σωματεία εργαζομένων με κάθε τράπεζα και έχουν αναγνωριστεί από την ΟΤΟΕ ως συμπληρωματικές συμφωνίες, που ρυθμίζουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων ξεχωριστά για κάθε τράπεζα και το προσωπικό της, όπως αυξήσεις αποδοχών μέσω επιδομάτων, χαμηλότερα επιτόκια δανείων κ.ά. Η διαφορά τώρα είναι πως το μνημόνιο αναγνωρίζει ως πιο ισχυρές τις επιχειρησιακές από τις κλαδικές συμβάσεις και ως εκ τούτου αφήνει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και των Σωματείων που έχουν σε κάθε τράπεζα.
Στην επιστολή αναφέρεται ότι υπάρχει ένα λόμπι τραπεζιτών που έχουν στόχο να αντικαταστήσουν τις κλαδικές συμβάσεις, στην προοπτική να επικρατήσουν παντού οι ατομικές συμβάσεις, ενώ η ΟΤΟΕ επιρρίπτει ευθύνες και στον ΣΕΒ λέγοντας ότι παλιά επιδίωξή του η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που όμως δεν υιοθετήθηκε από τον ν. 1876/90.
Η ΟΤΟΕ υποστηρίζει ότι η επιχειρούμενη κατάργηση του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων οδηγεί στην πράξη σε μείωση των αμοιβών αλλά και σε ευρεία εισφοροδιαφυγή σε βάρος του ΙΚΑ, καθώς εκτιμά ότι ένα μέρος του μισθού θα δίνεται ως πρόσθετη -εκτός του ασφαλιστέου μισθού- αμοιβή.
του Κώστα Κατίκου, από την εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος", 31/8/2010
Η σχετική ρύθμιση για τις συμβάσεις και άλλες –πρόσθετες εργασιακές αλλαγές- θα πρέπει να έχει προωθηθεί στη Βουλή ως το τέλος Σεπτεμβρίου, και αν μέσα σε αυτές τις 30 ημέρες η ΟΤΟΕ δεν κατορθώσει να αλλάξει την εξέλιξη των πραγμάτων τότε θα είναι ο πρώτος μεγάλος κλάδος της οικονομίας που θα μείνει χωρίς ενιαία σύμβαση, και μάλιστα μέσα σε έναν ορυμαγδό γεγονότων που έρχονται στον τραπεζικό τομέα με εξαγορές, συγχωνεύσεις και ανακατατάξεις στο προσωπικό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις που σήμερα καταγγέλλονται από την ΟΤΟΕ ότι οδηγούν σε «εργασιακή ζούγκλα», είναι ακριβώς αυτές που τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια υπογράφουν τα Σωματεία εργαζομένων με κάθε τράπεζα και έχουν αναγνωριστεί από την ΟΤΟΕ ως συμπληρωματικές συμφωνίες, που ρυθμίζουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων ξεχωριστά για κάθε τράπεζα και το προσωπικό της, όπως αυξήσεις αποδοχών μέσω επιδομάτων, χαμηλότερα επιτόκια δανείων κ.ά. Η διαφορά τώρα είναι πως το μνημόνιο αναγνωρίζει ως πιο ισχυρές τις επιχειρησιακές από τις κλαδικές συμβάσεις και ως εκ τούτου αφήνει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και των Σωματείων που έχουν σε κάθε τράπεζα.
Στην επιστολή αναφέρεται ότι υπάρχει ένα λόμπι τραπεζιτών που έχουν στόχο να αντικαταστήσουν τις κλαδικές συμβάσεις, στην προοπτική να επικρατήσουν παντού οι ατομικές συμβάσεις, ενώ η ΟΤΟΕ επιρρίπτει ευθύνες και στον ΣΕΒ λέγοντας ότι παλιά επιδίωξή του η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που όμως δεν υιοθετήθηκε από τον ν. 1876/90.
Η ΟΤΟΕ υποστηρίζει ότι η επιχειρούμενη κατάργηση του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων οδηγεί στην πράξη σε μείωση των αμοιβών αλλά και σε ευρεία εισφοροδιαφυγή σε βάρος του ΙΚΑ, καθώς εκτιμά ότι ένα μέρος του μισθού θα δίνεται ως πρόσθετη -εκτός του ασφαλιστέου μισθού- αμοιβή.
του Κώστα Κατίκου, από την εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος", 31/8/2010