Χαλάνδρι 16-3-2018
Οι παθογένειες των (απαξιωμένων) κομματικο-συνδικαλιστικών
ομάδων: Συνέδρια και κινήσεις εντυπωσιασμού, στη μάχη για τη διατήρηση
προνομίων και του «παπικού αλάθητου»
_______________________________________
Αγαπητοί συνάδελφοι , αγαπητοί φίλοι
Με αφορμή τις εκλογές αντιπροσώπων για
την ΠΟΕ-ΟΤΑ, έχουμε την αίσθηση ότι η επιλογή μας – πολιτική θέση – για αποχή
από την ψηφοφορία δικαιώθηκε από τα αποτελέσματα σε όλους τους δήμους
(τουλάχιστον της Αττικής), όσο και αν αυτά δεν έγιναν γνωστά – προφανώς με την…ευγενική
προτροπή της ομοσπονδίας – ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΡΕΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Και
για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:
Οι περισσότεροι σύλλογοι/σωματεία
εργαζομένων αναφέρουν τα ποσοστά των κινήσεων/συνδυασμών που πήραν μέρος στις
εκλογές, καθώς και τις έδρες που καταλαμβάνουν. Λες και αυτό είναι το ζητούμενο
για τους εργαζόμενους. Λες και η συμμετοχή στο επερχόμενο και κάθε επόμενο
συνέδριο της ποε οτα είναι η λύση στα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μόνο κάποιοι – μετρημένοι στα δάχτυλα
του ενός χεριού – σύλλογοι εργαζομένων αναφέρουν στις ανακοινώσεις τους ΟΛΑ ΤΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ συμμετοχής στις εκλογές. Δηλαδή, ΠΟΣΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ (στον κάθε δήμο) και ΠΟΣΟΙ – ΤΕΛΙΚΑ –
ΨΗΦΙΣΑΝ! Για να μιλάμε με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ και όχι με «φωτεινές ταμπέλες» πανηγυρισμών και φανφαρονισμού.
Ποιος,
όμως, έχει το θάρρος να καταγράψει την ΑΠΟΧΗ και την ΑΠΑΞΙΩΣΗ της ποε οτα και
των παρατάξεων που συμμετέχουν σε αυτή;
Η συμμετοχή σε ένα σύστημα ανακύκλωσης
των ίδιων πολιτικών , χωρίς θέσεις και λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα που
απασχολούν τους εργαζόμενους διαιωνίζει και συντηρεί όλες τις παθογένειες που οδήγησαν τις
συνδικαλιστικές ηγεσίες στην απαξίωση στα
μάτια των εργαζομένων.
Οι προσωπικές ή κομματικές υποψηφιότητες
χωρίς πλάνο δράσης, η διεξαγωγή συνεδρίων για την ανάδειξη κομματικών
υποψηφίων, ενισχύουν την ψευδαίσθηση της συνδικαλιστικής κάλυψης και τα μέτρα
περνάνε από το 2010 με το κοινωνικό αυτοματισμό , τις αντικρουόμενες θέσεις των
συνδικαλιστών να αποτελεί το όχημα για την συρρίκνωση των εργασιακών μας
δικαιωμάτων.
Αγαπητοί συνάδελφοι , αγαπητοί φίλοι
Η συντακτική ομάδα της «πρΟΤΑσης», όλα
αυτά τα χρόνια, έχει υποστηρίξει ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα βρίσκεται σε
λάθος δρόμο. Η πολιτική αποχή ως άποψη
από τις διαδικασίες ίσως να αποτελέσει ένα σημαντικό καμπανάκι για τη
δημιουργία μιας αρχής για την εξυγίανση
του συνδικαλισμού. Άποψή μας είναι ότι η
εξυγίανση αυτή θα πρέπει να ξεκινήσει από τα πρωτοβάθμια σωματεία,
συμπαρασύροντας, έτσι, και τα δευτεροβάθμια και τα τριτοβάθμια όργανα . Νέοι
άνθρωποι με όραμα και θέσεις επιβάλλεται να ασχοληθούν με τα κοινά . Η δύναμη
των συλλόγων είναι πολύ μεγάλη. Όμως για να ενισχυθεί ένας σύλλογος θα πρέπει
να έχει μαζί του την πλειονότητα των εργαζομένων. Μόνο με όραμα και
συγκεκριμένο πλάνο θέσεων και δράσεων για τα πραγματικά προβλήματα που
απασχολούν τους εργαζόμενους θα συσπειρωθεί ο χώρος και οι αγωνιστικές
κινητοποιήσεις θα έχουν νόημα.
Η – ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ
(εφόσον ΔΕΝ ψηφίζουν οι εργαζόμενοι) ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ – ηγεσία της ποε οτα
ΟΦΕΙΛΕΙ
να ασχοληθεί με εργασιακά και άκρως
λειτουργικά ζητήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους, όπως – ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ (
όπως έχουμε αναφέρει σε πρόσφατες αναρτήσεις μας):
-
Με την αξιολόγηση του προσωπικού μέσω της εκτίμηση
των γνώσεων, των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων του υπάρχοντος ανθρώπινου
δυναμικού. Την καταγραφή των αδυναμιών και των ελλείψεων του υπάρχοντος
προσωπικού. Τον εντοπισμό των
μελλοντικών αναγκών σε ανθρώπινο δυναμικό. Χωρίς να συνδέεται με μισθολογικές
και βαθμολογικές συνέπειες . Φυσικά η αξιολόγηση θα πρέπει να είναι διαφορετική
ανά φορέα, αντικειμενική .
- με το μέγα πρόβλημα με τις διάφορες
επιτροπές προμηθειών και υπηρεσιών στους δήμους, στις οποίες «σύρονται»
υπάλληλοι χωρίς εξειδίκευση στο αντικείμενο και παρά τη θέλησή τους.
- με το μέγα ζήτημα της «εμπλοκής»
διοικητικών υπαλλήλων σε ζητήματα και υπηρεσίες πολιτικής προστασίας και
επιφυλακής (για ψύλλου πήδημα), κάτω από το «μανδύα» της «γραμματειακής
υποστήριξης» - εκ των πραγμάτων παράτυπη…
-- Με το ζήτημα της κάλυψης των κενών
οργανικών θέσεων με πρόσληψη τακτικού προσωπικού. Συγχρόνως τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ
προβλήματα που δημιουργούν οι ΠΟΛΛΕΣ και ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ υπηρεσίες και τα
αντικείμενα εργασίας, με το ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΟ προσωπικό στους δήμους. Και όχι να
φωνάζουμε για «μόνιμο και περισσότερο προσωπικό»…Υπάρχουν και άλλοι τρόποι
«σύντροφοι». Όπως, π.χ., το αίτημα, η δέσμευση, η απαίτηση, τελικά – ΠΩΣ ΘΑ
ΠΕΙΣΕΤΕ, ΑΡΑΓΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ;;; - ΚΑΜΙΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ
ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΑΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΟ, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟ
(ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ) ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ να φέρει σε πέρας τις αρμοδιότητες αυτές τις οποίες
ΞΕΦΟΡΤΩΝΕΤΑΙ το κεντρικό κράτος «πασσάροντάς» τες στην αυτοδιοίκηση…
- με το «εργολαβιστάν» που έχει, χρόνια
τώρα – εγκαθιδρύσει στους δήμους το σύστημα
«ΜΕΛΕΤΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ-ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ-ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ» που ΠΑΝΤΑ καταλήγει στη φράση
«συγχρηματοδοτούμενα μεγάλα έργα»…
Αγαπητοί
συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι
Ζητάμε,
ή, καλύτερα, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ συνεχιζόμενη Επιμόρφωση των εργαζομένων πάνω στις τόσες
νέες νομοθετικές και δύσκολες αρμοδιότητες/καθήκοντα που μας ζητάει το νέο
σύγχρονο Δημόσιο, για την καλύτερη υπηρεσία προς τον πολίτη
Υποστηρίζουμε
ότι πρέπει νέοι άνθρωποι να αναλάβουν να δώσουν όραμα στον συνδικαλιστικό χώρο
και εννοούμε ΝΕΟΙ όχι σε ηλικία, αλλά ΟΧΙ διαπλεκόμενοι και με πολιτικές
επιδιώξεις, ώριμοι και υπεύθυνοι συνάδελφοι που βάζουν πάνω από όλα το καλό των
συναδέλφων τους και της πατρίδας, με οράματα και πανανθρώπινες αξίες.
Ο
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥΣ!
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΑ!
ΖΗΤΑΜΕ
ΕΝΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΜΟΥ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΕΙΣ - ΟΛΟΙ!
Η αυτο-οργάνωση των δημοσίων
υπαλλήλων που είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του συστήματος
και των καταστροφικών αποφάσεων, σε γενικές συνελεύσεις ανά υπουργείο, ανά
δημόσια υπηρεσία, ανά σχολείο κ.λπ. και σε συντονισμένη απόφαση για αγώνα
ανατροπής των όποιων αντιδημοκρατικών και αντεργατικών μέτρων, με μέσο
μια γενική απεργία διαρκείας που θα έφερνε αναπόφευκτα (για αυτούς που
προπαγανδίζουν διάφορους «μονοδρόμους»…) ένα δημοψήφισμα για τα
μέτρα, είναι μια ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ, όσο και αν «ξινίζει» στους
εργατοπατέρες.
Διαβάστε επίσης:
πρΟΤΑση
