ΑΝΤΙ ΟΒΟΛΟΥ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΑΝΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΡΑΙΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ
Πριν από τα 40 έτη ασφάλισης ή τη συνταξιοδότηση στο 65ο έτος της ηλικίας οι ασφαλισμένοι έχουν μια τελευταία ευκαιρία να αποφύγουν τα χειρότερα στο συνταξιοδοτικό με την αναγνώριση πλασματικού χρόνου.
Με αυτή την πρόβλεψη του πρόσφατου νόμου 3863/2010 απαλύνονται οι δρακόντειες διατάξεις του νέου Ασφαλιστικού. Εστω για το μεσοδιάστημα (2011-12) και μέχρι την πλήρη εφαρμογή των σχετικών διατάξεων από το 2013 και μετά (όσον αφορά τα αυξημένα όρια ηλικίας).
Πριν από τα 40 έτη ασφάλισης ή τη συνταξιοδότηση στο 65ο έτος της ηλικίας οι ασφαλισμένοι έχουν μια τελευταία ευκαιρία να αποφύγουν τα χειρότερα στο συνταξιοδοτικό με την αναγνώριση πλασματικού χρόνου.
Με αυτή την πρόβλεψη του πρόσφατου νόμου 3863/2010 απαλύνονται οι δρακόντειες διατάξεις του νέου Ασφαλιστικού. Εστω για το μεσοδιάστημα (2011-12) και μέχρι την πλήρη εφαρμογή των σχετικών διατάξεων από το 2013 και μετά (όσον αφορά τα αυξημένα όρια ηλικίας).
Σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει αύριο, το 2011 ο ασφαλισμένοι έχουν την ευχέρεια να αναγνωρίσουν έως και 4 πλασματικά έτη τον επόμενο χρόνο. Το 2012 ο πλασματικός χρόνος φτάνει στα 5 έτη, τα 6 έτη το 2013 και, τελικά, από το 2014 και στο εξής οι ασφαλισμένοι θα έχουν την ευχέρεια αναγνώρισης έως 7 πλασματικών ετών.
Κατοχύρωση ορίων
Με αυτόν τον τρόπο οι ασφαλισμένοι μπορούν το μεσοδιάστημα να κατοχυρώσουν τα μεταβατικά -πιο ευνοϊκά- όρια συνταξιοδότησης και να αποφύγουν την έξοδο στο 60ό ή 65ο έτος της ηλικίας. Και αυτό γιατί, κυρίως οι μητέρες με ανήλικο τέκνο ή οι εργαζόμενοι με αρκετά ένσημα -κοντά στο όριο θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος- μπορούν να συμπληρώσουν τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης κατά την επόμενη διετία με αναγνώριση πλασματικού χρόνου και έτσι να κατοχυρώσουν τα μεταβατικά-ενδιάμεσα όρια ηλικίας. Δηλαδή μια μητέρα με ανήλικο το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει πλασματικό χρόνο (σπουδών, ανατροφής τέκνων κ.ά.) και έτσι να διασφαλίσει τη μελλοντική συνταξιοδότησή της στο 57ο έτος (52ο με μειωμένη). Όποτε και αν συμπληρώσει αυτό το όριο.
Προϋπόθεση για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου είναι η πραγματοποίηση 3.600 ημερών ασφάλισης (12 έτη) και συνυπολογίζονται: ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας, ο χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών, ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος επιδότησης τακτικής ανεργίας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών και μέχρι δύο έτη, ο χρόνος σπουδών, ο χρόνος λοχείας και οι απεργίες.
Έως 5 έτη
Επίσης οι αυτοαπασχολούμενοι μπορούν να αναγνωρίσουν έως 5 έτη μη ασφαλιστέου χρόνου άσκησης επαγγέλματος, πριν ασφαλιστούν στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ), διάστημα για το οποίο δεν καταβλήθηκαν ασφαλιστικές εισφορές.
Η εξαγορά της στρατιωτικής θητείας είναι ιδιαίτερα ακριβή, αφού για το 2010 απαιτείται η καταβολή του 20% του τρέχοντος μισθού (εργατική και εργοδοτική εισφορά) για κάθε μήνα στρατιωτικής θητείας συν 6% για το επικουρικό ταμείο. Αλλά από το 2011 η αναγνώριση θα γίνεται με έκπτωση 30% και από το 2015 η έκπτωση θα ανέλθει στο 50%. Αντιθέτως, για τις άλλες περιπτώσεις αναγνώρισης πλασματικού χρόνου το κόστος περιορίζεται στο 20% του βασικού μισθού (740 ευρώ) είτε 148 ευρώ για κάθε μήνα. Βλέπουμε δηλαδή ότι η πολιτεία καλεί τους άνδρες της να υπερασπιστούν την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας με προσωπικό και επαγγελματικό κόστος και ακολούθως τους τιμωρεί διπλά: αφ' ενός πληρώνουν ακριβά την αναγνώριση της θητείας και αφ' ετέρου αυτή η δυνατότητα παρέχεται μετά το 58ο έτος της ηλικίας (55ο στα Βαρέα) και όχι νωρίτερα.
Οι ημέρες επιδότησης λόγω ασθενείας, λόγω τακτικής ανεργίας και ο προβλεπόμενος από την εθνική συλλογική σύμβαση χρόνος απουσίας από την εργασία λόγω κύησης και λοχείας συνυπολογίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όχι για προσαύξηση της σύνταξης, αλλά χωρίς εξαγορά (πληρωμή).
Κατοχύρωση ορίων
Με αυτόν τον τρόπο οι ασφαλισμένοι μπορούν το μεσοδιάστημα να κατοχυρώσουν τα μεταβατικά -πιο ευνοϊκά- όρια συνταξιοδότησης και να αποφύγουν την έξοδο στο 60ό ή 65ο έτος της ηλικίας. Και αυτό γιατί, κυρίως οι μητέρες με ανήλικο τέκνο ή οι εργαζόμενοι με αρκετά ένσημα -κοντά στο όριο θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος- μπορούν να συμπληρώσουν τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης κατά την επόμενη διετία με αναγνώριση πλασματικού χρόνου και έτσι να κατοχυρώσουν τα μεταβατικά-ενδιάμεσα όρια ηλικίας. Δηλαδή μια μητέρα με ανήλικο το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει πλασματικό χρόνο (σπουδών, ανατροφής τέκνων κ.ά.) και έτσι να διασφαλίσει τη μελλοντική συνταξιοδότησή της στο 57ο έτος (52ο με μειωμένη). Όποτε και αν συμπληρώσει αυτό το όριο.
Προϋπόθεση για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου είναι η πραγματοποίηση 3.600 ημερών ασφάλισης (12 έτη) και συνυπολογίζονται: ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας, ο χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών, ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος επιδότησης τακτικής ανεργίας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών και μέχρι δύο έτη, ο χρόνος σπουδών, ο χρόνος λοχείας και οι απεργίες.
Έως 5 έτη
Επίσης οι αυτοαπασχολούμενοι μπορούν να αναγνωρίσουν έως 5 έτη μη ασφαλιστέου χρόνου άσκησης επαγγέλματος, πριν ασφαλιστούν στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ), διάστημα για το οποίο δεν καταβλήθηκαν ασφαλιστικές εισφορές.
Η εξαγορά της στρατιωτικής θητείας είναι ιδιαίτερα ακριβή, αφού για το 2010 απαιτείται η καταβολή του 20% του τρέχοντος μισθού (εργατική και εργοδοτική εισφορά) για κάθε μήνα στρατιωτικής θητείας συν 6% για το επικουρικό ταμείο. Αλλά από το 2011 η αναγνώριση θα γίνεται με έκπτωση 30% και από το 2015 η έκπτωση θα ανέλθει στο 50%. Αντιθέτως, για τις άλλες περιπτώσεις αναγνώρισης πλασματικού χρόνου το κόστος περιορίζεται στο 20% του βασικού μισθού (740 ευρώ) είτε 148 ευρώ για κάθε μήνα. Βλέπουμε δηλαδή ότι η πολιτεία καλεί τους άνδρες της να υπερασπιστούν την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας με προσωπικό και επαγγελματικό κόστος και ακολούθως τους τιμωρεί διπλά: αφ' ενός πληρώνουν ακριβά την αναγνώριση της θητείας και αφ' ετέρου αυτή η δυνατότητα παρέχεται μετά το 58ο έτος της ηλικίας (55ο στα Βαρέα) και όχι νωρίτερα.
Οι ημέρες επιδότησης λόγω ασθενείας, λόγω τακτικής ανεργίας και ο προβλεπόμενος από την εθνική συλλογική σύμβαση χρόνος απουσίας από την εργασία λόγω κύησης και λοχείας συνυπολογίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όχι για προσαύξηση της σύνταξης, αλλά χωρίς εξαγορά (πληρωμή).
του Χρήστου Μέγα, από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 1/9/2010
