Το οικονομικό χάσμα που επικρατεί ανάμεσα στον πλούσιο ευρωπαϊκό Βορρά και τις χώρες του Νότου και του πρώην «ανατολικού μπλοκ» αποτυπώνει ακόμη μία έρευνα, την οποία διεξήγε το γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών (WSI).
Οι ονομαστικές ωριαίες αμοιβές στη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Βρετανία και, φυσικά, το Λουξεμβούργο είναι σχεδόν τριπλάσιες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες που ισχύουν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, ενώ η σύγκριση είναι ακόμη πιο δυσμενής τόσο για χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης -Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία- όσο και για εκείνες των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης -Ρουμανία, Βουλγαρία, Κροατία κ.λπ.
Το χάσμα είναι εμφανές ακόμη και σε επίπεδο πραγματικών αμοιβών, που υπολογίζονται με βάση την αγοραστική δύναμη που διασφαλίζει το ίδιο ονομαστικά ποσό, παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται κατά τι μικρότερο. Ετσι, εάν επιχειρούσαμε να εφαρμόσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τον εθνικό ορισμό της φτώχειας -όποιος αμείβεται με λιγότερο από το 50% του μέσου μισθού- τότε θα οδηγούμασταν στο συμπέρασμα πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων που δεν κατοικούν στον Βορρά μπορούν να χαρακτηριστούν ως φτωχοί. Τα πράγματα δε, είναι ακόμη χειρότερα εάν συνυπολογίσουμε το καθεστώς μερικής απασχόλησης στο οποίο υπόκεινται εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ε.Ε.
Από την ίδια έρευνα αξίζει, επίσης, να ξεχωρίσουμε το συμπέρασμα ότι σε 17 χώρες της Ε.Ε. ισχύουν από φέτος αυξημένα επίπεδα ονομαστικού κατώτατου μισθού, σε ποσοστό που κατά μέσο όρο φτάνει το 4,6%. Μάλιστα, λόγω του χαμηλού ή και αρνητικού πληθωρισμού, όπως και της πτώσης-ρεκόρ στις τιμές των καυσίμων, οι αυξήσεις των αμοιβών σε πραγματικό επίπεδο είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Πηγή, γράφημα: imerisia.gr
