Κατάργηση του κατώτατου μισθού για νέους, έως ένα έτος από τη πρόσληψή τους, προκειμένου να δίνεται ισχυρό κίνητρο στις επιχειρήσεις και προγράμματα επιδότησης σε θυγατρικές των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, προτείνει το ΚΕΠΕ.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η πρόταση του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) για κατάργηση του κατώτατου μισθού για νέους, έως ένα έτος από τη πρόσληψή τους, προκειμένου να δίνεται ισχυρό κίνητρο στις επιχειρήσεις, σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών». Μεταξύ άλλων, το ΚΕΠΕ, ως συμβουλευτικό όργανο της κυβέρνησης, εισηγείται μεταξύ άλλων, σχετικά με την ανεργία, τη στόχευση των προγραμμάτων επιδότησης σε θυγατρικές των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό, με δεδομένο ότι εντός Ελλάδας δεν μπορούν να απορροφήσουν άνεργους, την «πριμοδότηση» επιλεκτικής μετανάστευσης σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή τη διευκόλυνση της εσωτερικής μετανάστευσης.
Συγκεκριμένα, στο παρθενικό τεύχος των μηνιαίων οικονομικών εξελίξεων, σε ειδικό κεφάλαιο για την ανεργία, ο ερευνητής Ιωάννης Χολέζας προτείνει μεταξύ άλλων:
1. Για νέους ανέργους 15-24 ετών (15-29 ετών ο διευρυμένος ορισμός) κατάργηση του κατώτατου μισθού έως ένα έτος από την πρόσληψή τους, ώστε να δίνεται ισχυρό κίνητρο στην επιχείρηση να τον/την προσλάβει και να κρίνει την καταλληλότητά του/της (βασικές και μη γνώσεις και δεξιότητες). Παράλληλη ενίσχυση της δράσης του ΣΕΠΕ με τη θέσπιση κινήτρων αποδοτικότητας, προς αποφυγή παραβάσεων της εργατικής νομοθεσίας (ωράριο, συνθήκες απασχόλησης, κτλ).
2. Δεδομένης της αδυναμίας των ελληνικών επιχειρήσεων να απορροφήσουν άνεργους, τα προγράμματα επιδότησης του μισθολογικού κόστους απασχόλησης ίσως να ήταν σκόπιμο να απευθυνθούν σε επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων στο εξωτερικό, σε χώρες εντός και εκτός ΕΕ.
3. Διακρατικές συμφωνίες (με χώρες εκτός ΕΕ, π.χ. ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Νορβηγία) για την απορρόφηση ανέργων στη βάση μιας προσεκτικά σχεδιασμένης μεταναστευτικής πολιτικής και για δεδομένο χρονικό διάστημα, αντί της άτακτης μετανάστευσης που παρατηρείται. Με άλλα λόγια, προτείνεται η επιλεκτική μετανάστευση βάσει προσφοράς (χώρα προέλευσης) και ζήτησης (χώρα προορισμού) εργαζομένων. Οι συμφωνίες θα μπορούσαν να προβλέπουν μειωμένες απαιτήσεις για την έκδοση άδειας παραμονής και εργασίας των Ελλήνων στο εξωτερικό, αλλά και την προστασία των Ελλήνων εργαζομένων (πιστή τήρηση της εργατικής νομοθεσίας). Παράλληλα, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για να διατηρηθούν οι δεσμοί με αυτούς/ές που φεύγουν από τη χώρα, ώστε να είναι εφικτή και απρόσκοπτη η επιστροφή τους, όταν το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες.
4. Διευκόλυνση της γεωγραφικής κινητικότητας των ανέργων με παροχή κινήτρων (π.χ. φορολογικές εκπτώσεις ή/και επιδότηση ενοικίου σε ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι οι οικογένειες με παιδιά). Με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί βελτίωση της σύζευξης προσφοράς και ζήτησης εργασίας και θα καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας, αν και όπου υπάρχουν.
5. Αντικατάσταση του επιδόματος ανεργίας με επίδομα απασχόλησης στα πρότυπα της επιταγής εργασίας, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην περίπτωση των νέων και των εργαζομένων κοντά στη συνταξιοδότηση, αφού αποφεύγεται η αποθάρρυνση και η απαξίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου που ενσωματώνουν.
http://www.aftodioikisi.gr/, 15/6/2014
