ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ 2003
Είναι, κύριε Καστανίδη, που θα κάνατε πιο αυστηρό τον νόμο περί Ευθύνης Υπουργών
«ΑΠΟΘΕΩΣΗ» της... αλληλεγγύης μεταξύ των βουλευτών συνιστούν οι αλλαγές στον νόμο περί ευθύνης υπουργών που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο τον περασμένο Απρίλιο. Σε μια περίοδο που οι πολίτες εξεγείρονται μεταξύ άλλων και για το «καθεστώς προστασίας» που απολαμβάνει ο πολιτικός κόσμος, οι βουλευτές εξακολουθούν να ορθώνουν αναχώματα προκειμένου να μην υποστούν στο μέλλον κυρώσεις για παράνομες πράξεις ή αποφάσεις τους. Στον νόμο 3961/2011, που ψηφίστηκε τον Απρίλιο και τροποποίησε τον ν. 3126/2003 περί ποινικής ευθύνης των υπουργών, στο άρθρο 5 βρίσκεται το νέο σκάνδαλο που διαφοροποιεί τη μεταχείριση των υπουργών από τον απλό πολίτη. Συγκεκριμένα προβλέπει ότι:
«Κατά Υπουργού, εν ενεργεία ή μη, δεν επιτρέπεται η έκδοση εντάλματος βίαιης προσαγωγής, σύλληψης και προσωρινής κράτησης». Όποιο κι αν είναι, όσο βαρύ κι αν είναι το παράπτωμά του, ενώ ο πολίτης συλλαμβάνεται! Το μόνο που άλλαξε σε σχέση με τον νόμο του 2003 είναι ότι επιτρέπεται πλέον η επιβολή περιοριστικών όρων σε νυν και πρώην υπουργούς. Έπειτα από οκτώ ολόκληρα χρόνια κι ενώ έχουν μεσολαβήσει πολύκροτες υποθέσεις και σκάνδαλα πρώτου μεγέθους με εμπλοκή κορυφαίων υπουργών, η Βουλή θεώρησε... υπεραρκετή αυτήν την πολύ ελαφρά τροποποίηση, που επιτρέπει την απαγόρευση εξόδου ή την παρουσία μία ή δύο φορές τον μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα. Ενώ η σύλληψη είναι βαριά και ούτε που το σκέφτονται οι βουλευτές.
Είναι πάντως προφανές ότι η απόφασή τους υπαγορεύθηκε κυρίως από τον φόβο μήπως στο μέλλον βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειες του νόμου για πράξεις και αποφάσεις κατά την άσκηση υπουργικών καθηκόντων. Χωρίς ωστόσο να υπολογίζουν ότι κατ' αυτόν τον τρόπο ενισχύουν το αίσθημα της αδικίας και ανισότητας που διαπερνά τους πολίτες και αυτόματα εντείνει την οργή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι ίσως από τις ελάχιστες, αν όχι η μοναδική από τις πολιτισμένες χώρες όπου οι πολιτικοί απολαμβάνουν τέτοιου είδους προστασία από τον νόμο.
Αρκεί να αναφέρουμε ορισμένα εκκωφαντικά παραδείγματα, όπως του Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος, αν και πανίσχυρος παράγων του ΔΝΤ και της παγκόσμιας οικονομίας, συνελήφθη (διεσύρθη) και θα δικασθεί για απόπειρα βιασμού της καμαριέρας. Στο Ισραήλ ο πρώην Πρόεδρος της χώρας συνελήφθη και οδηγήθηκε στα δικαστήρια για βιασμό, στην Ουκρανία ο υπουργός Εξωτερικών συνελήφθη για κατάχρηση 30.000 δολαρίων και παράνομη πρόσληψη οδηγού, ενώ στην Κροατία ο πρώην Πρόεδρος συνελήφθη για κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Αναρίθμητες είναι επίσης οι περιπτώσεις βρετανών πολιτικών που υπέστησαν ανάλογες κυρώσεις. Όλοι οι παραπάνω αν ζούσαν στην Ελλάδα χάρη στο άρθρο 5 του νόμου 3126/2003 δεν επρόκειτο ποτέ να συλληφθούν.
πηγή : Εφημερίδα "Το Παρόν", 12/6/2011
