18 Σεπ 2012

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΕΥΚΩΝ ΚΟΛΑΡΩΝ Ή ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ?


Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, μπορεί όμως να είναι η δραστηριότητα οικονομικών εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από συμπολίτες μας πανεπιστημιακής μόρφωσης κατέχοντες εξέχουσες θέσεις στην επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας. Είναι τα εγκλήματα των λευκών κολάρων (white collars crimes ).
Τόσα χρόνια η περιοχή ΠΕΥΚΟ ΠΟΛΙΤΗ, πίσω από το Νομισματοκοπείο που ανήκει στο Δήμο Χαλανδρίου ήταν εκτός σχεδίου, με καταυλισμούς αθιγγάνων σε πλήρη υποβάθμιση κοινωνική και φυσικά οικονομική.
Οικόπεδα δίπλα σχεδόν σε σταθμό του ΜΕΤΡΟ στάση Νομισματοκοπείο, λίγα λεπτά απο το κέντρο της Αθήνας καί όμως μέχρι και πρίν λίγες ημέρες χωρίς αξία.

Ξαφνικά όλα αλλάζουν.

Η περιοχή είναι έτοιμη να μπεί στο σχέδιο, όλα τα προβλήματα ξεπερνιούνται και ως εκ θαύματος ο Δήμος Χαλανδρίου που το 2007 κοστολόγησε την αποκομιδή απορριμάτων απο τον καταυλισμό 900.000 ευρώ και η οποία ήδη διερευνάται απο το ΣΔΟΕ, αποφασίζει να διώξει και του τσιγγάνους.
Και η ένταξη της περιοχής στο σχέδιο δεν θα γίνει από τα λεγόμενα ολόκληρη αλλά θα διασπαστεί σε 3 τμήματα. Οι κακές γλώσσες λένε ότι θα προσχωρήσει πρώτα το φιλέτο, το κομμάτι που έχουν αγοράσει άτομα που είναι μέσα στα πράγματα του Χαλανδρίου.

Αλήθεια τι συμβαίνει ?

Μήπως απογοητευμένοι ιδιοκτήτες οικοπέδων πούλησαν τα τελευταία 15 χρόνια τις ιδιοκτησίες τους αντί πινακίου φακής σε εξευτελιστικές τιμές, αφού δεν έβλεπαν ελπίδα ούτε να ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο, αλλά ούτε να φύγουν και οι τσιγγάνοι που τα είχαν καταλάβει ?
Μήπως αυτές τις περιουσίες που πουλήθηκαν τις πήραν πολίτες που συμμετείχαν και μετέχουν στα κέντρα αποφάσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης ή συνεργάζονται με το Δήμο ?
Γιατί το ιστορικό της περιοχής ΠΕΥΚΟ ΠΟΛΙΤΗ που αν και 10 λεπτά απο το Σύνταγμα, εκτός σχεδίου και σε μακροχρόνια κατάληψη απο του τσιγγάνους, μου θυμίζει έντονα μια άλλη περίπτωση στο Δήμο Χαλανδρίου.


Το ρημοτομικό σχέδιο όταν εντάχθηκε η περιοχή της Τούφας προέβλεπε σε πολύ καλό σημείο δίπλα στη ρεματιά να γίνει παιδικός σταθμός του Δήμου και έτσι πέρασαν τα χρόνια με τις υποσχέσεις. Το ακίνητο πραγματικά έχασε την εμπορική του αξία αφού ήταν δεσμευμένο και τη τιμή απαλλοτρίωσης θα την όριζε το κράτος.
Ως εκ του θαύματος 5 Απριλίου 2002 βρέθηκαν αγοραστές οι οποίοι θέλησαν να αγοράσουν το οικόπεδο που ήταν δεσμευμένο να γίνει παιδικός σταθμός (χαζοί ήταν ? ), αλλά όλως τυχαίως και οι δύο αγοραστές είχαν σχέση με το Δήμο Χαλανδρίου.
Ενα χρόνο μετά το 2003 το οικόπεδο αποχαρακτηρίζεται και δεν γίνεται παιδικός σταθμός και οι νέοι ιδιοκτήτες μετά και απο μία πράξη προσκύρωσης ακόμη 188 τμ απο το Δήμο αντί 40.000 ευρώ, ξεκινούν και αναγείρουν νέα 4όροφη οικοδομή δίπλα στη προστατευόμενη ζώνη της Ρεματιάς Χαλανδρίου, την οποία αφού ολοκλήρωσαν πώλησαν τα διαμερίσματα που δημιουργήθηκαν.
Στην πραγματικότητα το οικόπεδο αγοράστηκε σε πολύ χαμηλή τιμή, υποπολλαπλάσια της πραγματικής του αξίας αφού ήταν να γίνει παιδικός σταθμός του Δήμου ή χώρος πρασίνου, οι νέοι ιδιοκτήτες με τη πράξη προσκύρωσης απέκτησαν ακόμη 188 τμ στην αντικειμενική αξία των40.900 ευρώ, ενώ στην πραγματικότητα το 2002 για οικόπεδο 188 τμ στην Ρεματιά η εμπορική αξία του άγγιζε τις 350.000 ευρώ.
Η έρευνα έχει εντοπίσει αρκετές τέτοιες περιπτώσεις στα όρια του Δήμου Χαλανδρίου, ακόμη και περιπτώσεις απόκτησης περιουσιακών με χρήση του δικαιώματος χρησικτησίας, όπως και περιπτώσεις στις οποίες υπέργηροι συμπολίτες μας σε ηλικία 89 ή 90 ετών πωλούν την περιουσία τους ή τμήμα αυτής σε συμβολαιογράφους, δικηγόρους, πολιτικούς μηχανικούς, λογιστές κλπ.
Είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή και επιβάλλεται να ελέγξει η δικαιοσύνη σε βάθος χρόνου πώς κάποιοι ξαφνικά απέκτησαν περιουσίες αντί πινακίου φακής και πώς οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες εξαπατήθηκαν από προσωρινές δεσμεύσεις ακινήτων από τη δημοτική αρχή για απαλλοτρίωση, για ποιο λόγο και με ποια διαδικασία ανακλήθηκαν οι δεσμεύσεις των ακινήτων, και σε τελική ανάλυση ποιοι επωφελήθηκαν οικονομικά από όλες αυτές τις διαδικασίες και αν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες γνώριζαν ότι θα ανακληθεί η δέσμευση του ακινήτου θα το πωλούσαν στη υποπολλαπλάσια της πραγματικής αξίας τιμή.
 
"στην Πλατεία", http://stinplatia.blogspot.gr/, 17/9/2012