Σε τριετή συμφωνία κατέληξαν χθες οι εργοδοτικές οργανώσεις και η ΓΣΕΕ. «Πάγωμα» μισθών για φέτος. Αυξήσεις 1,5% το 2010 και 1,7% το 2011. Το 10% φτάνουν οι απώλειες για τους εργαζομένους στην τριετία.
Σε τριετή συμφωνία για τους μισθούς κατέληξαν χθες οι εργοδοτικές οργανώσεις και η ΓΣΕΕ. Παρά τα προβλήματα που εμφανίστηκαν με ιδιαίτερη ένταση τον τελευταίο καιρό, διασώθηκε ο 13ος και ο 14ος μισθός για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο φέτος οι εργαζόμενοι που αμείβονται με την εθνική συλλογική σύμβαση δεν πρόκειται να πάρουν καμία αύξηση.
Οι εκπρόσωποι των εργοδοτών προσήλθαν στη διαπραγμάτευση με «καρότο και μαστίγιο».
Σε τριετή συμφωνία για τους μισθούς κατέληξαν χθες οι εργοδοτικές οργανώσεις και η ΓΣΕΕ. Παρά τα προβλήματα που εμφανίστηκαν με ιδιαίτερη ένταση τον τελευταίο καιρό, διασώθηκε ο 13ος και ο 14ος μισθός για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο φέτος οι εργαζόμενοι που αμείβονται με την εθνική συλλογική σύμβαση δεν πρόκειται να πάρουν καμία αύξηση.
Οι εκπρόσωποι των εργοδοτών προσήλθαν στη διαπραγμάτευση με «καρότο και μαστίγιο».
Το «πάγωμα» των μισθών σε συνδυασμό με την πορεία του πληθωρισμού οδηγεί φέτος σε απώλειες περίπου 5% στο πραγματικό εισόδημα των μισθωτών. Αυτό πρακτικά σημαίνει υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, ενώ στην ίδια λογική φαίνεται πως θα «εγκλωβιστούν» και οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας.
Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι θα πρέπει να κάνουν... υπομονή μέχρι τον Ιούλιο του 2011 για να δουν επιτέλους τον μισθό τους να αυξάνεται. Για την επόμενη διετία η ΓΣΕΕ κατάφερε να εξασφαλίσει οριακές έστω αυξήσεις, «παρακάμπτοντας» έτσι το ασφυκτικό πλαίσιο του μνημονίου.
Συγκεκριμένα το 2011 και το 2012 οι αυξήσεις θα έχουν περισσότερο «ψυχολογικό» παρά ουσιαστικό χαρακτήρα και θα υπολογίζονται με βάση την πορεία του ευρωπαϊκού πληθωρισμού. Σωρευτικά την επόμενη τριετία -και αν ο πληθωρισμός μείνει στα φετινά επίπεδα- οι απώλειες στο πραγματικό εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα θα είναι της τάξης του 10%.
Τα κυριότερα σημεία
Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι θα πρέπει να κάνουν... υπομονή μέχρι τον Ιούλιο του 2011 για να δουν επιτέλους τον μισθό τους να αυξάνεται. Για την επόμενη διετία η ΓΣΕΕ κατάφερε να εξασφαλίσει οριακές έστω αυξήσεις, «παρακάμπτοντας» έτσι το ασφυκτικό πλαίσιο του μνημονίου.
Συγκεκριμένα το 2011 και το 2012 οι αυξήσεις θα έχουν περισσότερο «ψυχολογικό» παρά ουσιαστικό χαρακτήρα και θα υπολογίζονται με βάση την πορεία του ευρωπαϊκού πληθωρισμού. Σωρευτικά την επόμενη τριετία -και αν ο πληθωρισμός μείνει στα φετινά επίπεδα- οι απώλειες στο πραγματικό εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα θα είναι της τάξης του 10%.
Τα κυριότερα σημεία
Αναλυτικά τα κυριότερα σημεία της συμφωνίας των εργοδοτικών οργανώσεων και της ΓΣΕΕ είναι τα ακόλουθα:
Διασφαλίζεται ο 13ος και 14ος μισθός και μάλιστα με το πρώτο άρθρο της νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης.
Οι μισθοί αυξάνονται την 1η Ιουλίου του 2011 και από την 1η Ιουλίου το 2012 με βάση τον ευρωπαϊκό πληθωρισμό. Εκτιμάται πως οι αυξήσεις θα είναι 1.5% τον Ιούλιο του 2011 και 1.7% τον Ιούλιο του 2012.
Για κάθε εργαζόμενο οι εργοδότες θα καταβάλλουν 20 ευρώ ετησίως, με σκοπό τη δημιουργία προγραμμάτων φιλοξενίας σε θερινές κατασκηνώσεις των παιδιών χαμηλόμισθων εργαζομένων και ανέργων. Εκτιμάται πως θα συγκεντρώνονται 25 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (άρθρο 6).
Προωθείται από κοινού ρύθμιση για την αύξηση κατά 50% του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας από 12 σε 18 μήνες, με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη (άρθρο 7).
Η ισχύς της σύμβασης αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2010, οπότε και έληξε η προηγούμενη. Στόχος της παρέμβασης αυτής είναι να μην υπάρχει «κενό» διάστημα, μέσα στο οποίο οι νέες προσλήψεις θα γίνονταν με ατομικές συμβάσεις.
Παράλληλα στη σύμβαση υπάρχουν και άλλες ρυθμίσεις, όπως είναι η χορήγηση του δικαιώματος άδειας λόγω θανάτου συγγενούς και στους εξ αγχιστείας συγγενείς αλλά και η διευκόλυνση της διάθεσης κερδών στο προσωπικό των επιχειρήσεων. Ωστόσο, δεν αναφέρεται καθόλου το καθεστώς λειτουργίας του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), ζήτημα που θα αποτελέσει αντικείμενο χωριστής διαπραγμάτευσης και συμφωνίας.
Σημειώνεται πως το συνδικαλιστικό κίνημα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην υπογραφή της νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, καθώς οι διαπραγματεύσεις έγιναν μέσα σε βαρύ κλίμα λόγω των... προτροπών της τρόικας. Μάλιστα η ΓΣΕΕ επισημαίνει πως σε όποιες χώρες έγινε παρέμβαση δανειστών είτε από την τρόικα είτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπήρξε αναστολή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (από 3 έως 10 χρόνια) και όχι μόνο δεν δόθηκαν αυξήσεις στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα αλλά απεναντίας έγιναν δραματικές μειώσεις από 5% έως και 25%.
Διασφαλίζεται ο 13ος και 14ος μισθός και μάλιστα με το πρώτο άρθρο της νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης.
Οι μισθοί αυξάνονται την 1η Ιουλίου του 2011 και από την 1η Ιουλίου το 2012 με βάση τον ευρωπαϊκό πληθωρισμό. Εκτιμάται πως οι αυξήσεις θα είναι 1.5% τον Ιούλιο του 2011 και 1.7% τον Ιούλιο του 2012.
Για κάθε εργαζόμενο οι εργοδότες θα καταβάλλουν 20 ευρώ ετησίως, με σκοπό τη δημιουργία προγραμμάτων φιλοξενίας σε θερινές κατασκηνώσεις των παιδιών χαμηλόμισθων εργαζομένων και ανέργων. Εκτιμάται πως θα συγκεντρώνονται 25 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (άρθρο 6).
Προωθείται από κοινού ρύθμιση για την αύξηση κατά 50% του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας από 12 σε 18 μήνες, με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη (άρθρο 7).
Η ισχύς της σύμβασης αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2010, οπότε και έληξε η προηγούμενη. Στόχος της παρέμβασης αυτής είναι να μην υπάρχει «κενό» διάστημα, μέσα στο οποίο οι νέες προσλήψεις θα γίνονταν με ατομικές συμβάσεις.
Παράλληλα στη σύμβαση υπάρχουν και άλλες ρυθμίσεις, όπως είναι η χορήγηση του δικαιώματος άδειας λόγω θανάτου συγγενούς και στους εξ αγχιστείας συγγενείς αλλά και η διευκόλυνση της διάθεσης κερδών στο προσωπικό των επιχειρήσεων. Ωστόσο, δεν αναφέρεται καθόλου το καθεστώς λειτουργίας του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), ζήτημα που θα αποτελέσει αντικείμενο χωριστής διαπραγμάτευσης και συμφωνίας.
Σημειώνεται πως το συνδικαλιστικό κίνημα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην υπογραφή της νέας εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, καθώς οι διαπραγματεύσεις έγιναν μέσα σε βαρύ κλίμα λόγω των... προτροπών της τρόικας. Μάλιστα η ΓΣΕΕ επισημαίνει πως σε όποιες χώρες έγινε παρέμβαση δανειστών είτε από την τρόικα είτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπήρξε αναστολή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (από 3 έως 10 χρόνια) και όχι μόνο δεν δόθηκαν αυξήσεις στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα αλλά απεναντίας έγιναν δραματικές μειώσεις από 5% έως και 25%.
της Κατερίνας Κοκκαλιάρη, από την εφημερίδα "Έθνος", 16/7/2010
