16 Μαρ 2010

Επιδόματα πέραν κάθε υποψίας και... λογικής

Μπόνους νυχτοφύλακα για όλους και άλλες παράλογες ιστορίες

Χαοτική είναι η κατάσταση που επικρατεί στις μισθολογικές δαπάνες του Δημοσίου.
Κανείς δεν ξέρει ποιοι πληρώνονται, πόσα και γιατί. Η απουσία κεντρικού ελέγχου έχει οδηγήσει σε ένα πλήθος επιδομάτων, υπερωριών και παροχών που δίνονται ανεξέλεγκτα σε όλους, χωρίς όμως όλοι να τα δικαιούνται. Ετσι θεωρείται... φυσικό σε ένα οργανισμό του Δημοσίου το επίδομα του νυχτοφύλακα να το παίρνουν κάθε 1η του μηνός όλοι οι εργαζόμενοι... Και κάπως έτσι έφτασαν σε άλλον οργανισμό να εισπράττουν όλοι το επίδομα χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή, εφόσον στο γραφείο τους υπάρχει εγκατεστημένο P/C. Ανεξαρτήτως του αν χρησιμοποιείται ή όχι. Στην κορυφή της λίστας των παράδοξων επιδομάτων ξεχωρίζει βεβαίως εκείνο της «έγκαιρης προσέλευσης στον χώρο εργασίας»...
Είναι άγνωστο αν η προσπάθεια που έχει αναληφθεί τους τελευταίους μήνες για να καταγραφεί η πραγματική κατάσταση σε όλο τον δημόσιο τομέα από πλευράς μισθολογικών παροχών θα αποδώσει καρπούς. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι θα εξηγήσει σε σημαντικό βαθμό την κακοδαιμονία που επικρατεί στον χώρο και έχει ως αποτέλεσμα το περίπου 60% των δημοσίων εσόδων κάθε χρόνο να κατευθύνεται στην πληρωμή μισθών και συντάξεων, χωρίς αυτό να δικαιολογείται ακόμη και από τον υπερπληθυσμό των δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα μας. Η ασυδοσία δείχνει ότι και είναι από κάποια στιγμή κι έπειτα κανόνας.
Όποιες προσπάθειες έγιναν στο παρελθόν για να διορθωθεί η κατάσταση, απέτυχαν. Κυρίως, επειδή δεν στηρίχθηκαν και όχι επειδή δεν απέδωσαν. Αντιθέτως, όπου το σχέδιο έγινε πράξη, τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του «Ηφαίστου», του προγράμματος δηλαδή ελέγχου στη διακίνηση των καυσίμων. Πριν από την εφαρμογή του, η καταγεγραμμένη παραβατικότητα ήταν κολλημένη στο 11%. Τους πρώτους μήνες, μετά την εφαρμογή του, εκτοξεύθηκε στο 98%! Σήμερα η τύχη του σχεδόν αγνοείται, καθώς ενδεχομένως να μην υποστηρίχθηκε όσο θα έπρεπε.
Αν υποστηριζόταν, όμως;
πηγή : Εφημερίδα "Η Καθημερινή" , 16/3/2010