Αντάλλαγμα το ενιαίο μισθολόγιο από το 2011 ή το αργότερο το 2012, θα προσφέρει η κυβέρνηση στην ΑΔΕΔΥ προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις στην περικοπή των επιδομάτων κατά μέσο όρο 10% και στο πάγωμα των αυξήσεων, σε αποδοχές πάνω από 2.000 ευρώ.
Εντός του Φεβρουαρίου ανακοινώνεται το πλαίσιο της εισοδηματικής πολιτικής του 2010, που θα προβλέπει αυξήσεις 1,5% στις αποδοχές έως 2.000 ευρώ, και μηδενικές αυξήσεις σε όσους λαμβάνουν υψηλότερες αμοιβές, αλλά χωρίς να αποσαφηνίζεται ακόμα, αν το όριο των 2.000 ευρώ, θα αφορά σε βασικούς μισθούς ή συνολικές αποδοχές.
Με άλλη νομοθετική διάταξη θα περικοπούν κατά 10% (μέσο όρο) τα επιδόματα που καταβάλλονται στους δημοσίους υπαλλήλους, με εξαίρεση το οικογενειακό επίδομα και ορισμένα άλλα κοινωνικού χαρακτήρα. Αυτή είναι και η πιο επώδυνη ρύθμιση της εισοδηματικής πολιτικής του 2010, η οποία προκαλεί αντιδράσεις των θιγόμενων, με πρώτους τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών που απειλούν με απεργιακές κινητοποιήσεις.
Προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις, θα εξαγγελθεί διάλογος για την καθιέρωση ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο τομέα, διαδικασία που θα προβλέπει την ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό, αλλά και την εξίσωση των αμοιβών μεταξύ των υπουργείων σε υπαλλήλους των ίδιων κατηγοριών.
Εφόσον ο διάλογος και ο σχεδιασμός ολοκληρωθεί εντός του 2010, το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί από το 2011 ή διαφορετικά από το 2012.
Αίτημα της ΑΔΕΔΥ
Το ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, αποτελεί πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ, αλλά έχει καθυστερήσει η εφαρμογή του, λόγω αντιδράσεων, αλλά και εξαιτίας του υψηλού κόστους που θα σημάνει στο μεταβατικό στάδιο.
Τελευταία απόπειρα καθιέρωσης του ενιαίου μισθολογίου έγινε το 2008, από τον τότε υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργο Αλογοσκούφη, που αποφάσισε την ένταξη στο βασικό μισθό του κινήτρου απόδοσης, σταδιακά σε μια τριετία, αρχής γενομένης από το 2008. Ωστόσο λόγω της κρίσης, η διαδικασία πάγωσε και η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ επιδιώκει να το αντιμετωπίσει συνολικά.
Σήμερα, στο δημόσιο τομέα καταβάλλονται περίπου 40 επιδόματα, σε 26 γενικές κατηγορίες υπαλλήλων, ανάλογα με τη θέση, την ειδικότητα και την περιοχή (παραμεθόριος) που υπηρετούν.
Με τη χορήγηση επιδομάτων αντί της αύξησης των βασικών μισθών το Δημόσιο επιτυγχάνει τις τελευταίες δεκαετίες, να έχει χαμηλότερο κόστος η εισοδηματική πολιτική και να μην αυξάνονται οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Σήμερα παρατηρείται ότι ο βασικός μισθός των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί κατά μέσο όρο περίπου το 50 -70% των συνολικών αποδοχών.
Η περικοπή θα είναι κατά μέσο όριο 10% που σημαίνει ότι στους χαμηλά αμειβόμενους, η μείωση θα είναι είτε μηδενική είτε πολύ χαμηλή, ενώ για όσους λαμβάνουν υψηλές αποδοχές η μείωση θα υπερβαίνει το 10%. Η προσδοκώμενη μείωση της δαπάνης ανέρχεται σε 650-700 εκατ. ευρώ.
Όπως έχει γράψει η «Ν» οι αμοιβές των πολιτικών υπαλλήλων ανέρχονται σε 12,1 δισ. ευρώ, αλλά ο βασικός μισθός είναι μόλις 6,9 δισ. ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό 5,2 δισ. ευρώ, αποτελείται από επιδόματα.
Από τα δεκάδες επιδόματα που καταβάλλονται εκείνα με το υψηλότερο δημοσιονομικό κόστος είναι:
* Οικογενειακή παροχή που κοστίζει 240 εκ. ευρώ (δεν θίγεται).
* Κίνητρο απόδοσης που κοστίζει 389 εκατ. ευρώ.
* "ειδικά επιδόματα" (ΔΕΤΕ ΔΙΒΕΤ κ.λπ.), που κοστίζουν 534 εκατ. ευρώ.
* Επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης (εκπαιδευτικών), που κοστίζει 722 εκ. ευρώ.
* Επίδομα νοσοκομειακό και τροφής (νοσοκομειακοί), που κοστίζει 337 εκ ευρώ.
* Οι αποδοχές των δικαστικών ανέρχονται συνολικά (το 2010) σε 457 εκ. ευρώ, εκ των οποίων οι βασικοί μισθοί είναι μόλις 189 εκ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα ποσά προέρχονται από επιδόματα.
* Οι αποδοχές των γιατρών του ΕΣΥ, κοστίζουν το 2010,, 819 εκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 484 εκ. ευρώ, αφορούν βασικούς μισθούς και το υπόλοιπο ποσό αφορά σε επιδόματα.
* Οι αποδοχές των στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, υπολογίζονται το 2010, σε 4,40 δισ. ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 2,24 δισ. ευρώ, είναι οι βασικοί μισθοί και τα υπόλοιπα ποσά προέρχονται από επιδόματα.
του ΠΑΝ. ΚΑΚΟΥΡΗ, από την εφημερίδα "Η Ναυτεμπορική", 25/1/2010
Εντός του Φεβρουαρίου ανακοινώνεται το πλαίσιο της εισοδηματικής πολιτικής του 2010, που θα προβλέπει αυξήσεις 1,5% στις αποδοχές έως 2.000 ευρώ, και μηδενικές αυξήσεις σε όσους λαμβάνουν υψηλότερες αμοιβές, αλλά χωρίς να αποσαφηνίζεται ακόμα, αν το όριο των 2.000 ευρώ, θα αφορά σε βασικούς μισθούς ή συνολικές αποδοχές.
Με άλλη νομοθετική διάταξη θα περικοπούν κατά 10% (μέσο όρο) τα επιδόματα που καταβάλλονται στους δημοσίους υπαλλήλους, με εξαίρεση το οικογενειακό επίδομα και ορισμένα άλλα κοινωνικού χαρακτήρα. Αυτή είναι και η πιο επώδυνη ρύθμιση της εισοδηματικής πολιτικής του 2010, η οποία προκαλεί αντιδράσεις των θιγόμενων, με πρώτους τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών που απειλούν με απεργιακές κινητοποιήσεις.
Προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις, θα εξαγγελθεί διάλογος για την καθιέρωση ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο τομέα, διαδικασία που θα προβλέπει την ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό, αλλά και την εξίσωση των αμοιβών μεταξύ των υπουργείων σε υπαλλήλους των ίδιων κατηγοριών.
Εφόσον ο διάλογος και ο σχεδιασμός ολοκληρωθεί εντός του 2010, το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί από το 2011 ή διαφορετικά από το 2012.
Αίτημα της ΑΔΕΔΥ
Το ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, αποτελεί πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ, αλλά έχει καθυστερήσει η εφαρμογή του, λόγω αντιδράσεων, αλλά και εξαιτίας του υψηλού κόστους που θα σημάνει στο μεταβατικό στάδιο.
Τελευταία απόπειρα καθιέρωσης του ενιαίου μισθολογίου έγινε το 2008, από τον τότε υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργο Αλογοσκούφη, που αποφάσισε την ένταξη στο βασικό μισθό του κινήτρου απόδοσης, σταδιακά σε μια τριετία, αρχής γενομένης από το 2008. Ωστόσο λόγω της κρίσης, η διαδικασία πάγωσε και η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ επιδιώκει να το αντιμετωπίσει συνολικά.
Σήμερα, στο δημόσιο τομέα καταβάλλονται περίπου 40 επιδόματα, σε 26 γενικές κατηγορίες υπαλλήλων, ανάλογα με τη θέση, την ειδικότητα και την περιοχή (παραμεθόριος) που υπηρετούν.
Με τη χορήγηση επιδομάτων αντί της αύξησης των βασικών μισθών το Δημόσιο επιτυγχάνει τις τελευταίες δεκαετίες, να έχει χαμηλότερο κόστος η εισοδηματική πολιτική και να μην αυξάνονται οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Σήμερα παρατηρείται ότι ο βασικός μισθός των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί κατά μέσο όρο περίπου το 50 -70% των συνολικών αποδοχών.
Η περικοπή θα είναι κατά μέσο όριο 10% που σημαίνει ότι στους χαμηλά αμειβόμενους, η μείωση θα είναι είτε μηδενική είτε πολύ χαμηλή, ενώ για όσους λαμβάνουν υψηλές αποδοχές η μείωση θα υπερβαίνει το 10%. Η προσδοκώμενη μείωση της δαπάνης ανέρχεται σε 650-700 εκατ. ευρώ.
Όπως έχει γράψει η «Ν» οι αμοιβές των πολιτικών υπαλλήλων ανέρχονται σε 12,1 δισ. ευρώ, αλλά ο βασικός μισθός είναι μόλις 6,9 δισ. ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό 5,2 δισ. ευρώ, αποτελείται από επιδόματα.
Από τα δεκάδες επιδόματα που καταβάλλονται εκείνα με το υψηλότερο δημοσιονομικό κόστος είναι:
* Οικογενειακή παροχή που κοστίζει 240 εκ. ευρώ (δεν θίγεται).
* Κίνητρο απόδοσης που κοστίζει 389 εκατ. ευρώ.
* "ειδικά επιδόματα" (ΔΕΤΕ ΔΙΒΕΤ κ.λπ.), που κοστίζουν 534 εκατ. ευρώ.
* Επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης (εκπαιδευτικών), που κοστίζει 722 εκ. ευρώ.
* Επίδομα νοσοκομειακό και τροφής (νοσοκομειακοί), που κοστίζει 337 εκ ευρώ.
* Οι αποδοχές των δικαστικών ανέρχονται συνολικά (το 2010) σε 457 εκ. ευρώ, εκ των οποίων οι βασικοί μισθοί είναι μόλις 189 εκ. ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα ποσά προέρχονται από επιδόματα.
* Οι αποδοχές των γιατρών του ΕΣΥ, κοστίζουν το 2010,, 819 εκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 484 εκ. ευρώ, αφορούν βασικούς μισθούς και το υπόλοιπο ποσό αφορά σε επιδόματα.
* Οι αποδοχές των στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, υπολογίζονται το 2010, σε 4,40 δισ. ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 2,24 δισ. ευρώ, είναι οι βασικοί μισθοί και τα υπόλοιπα ποσά προέρχονται από επιδόματα.
του ΠΑΝ. ΚΑΚΟΥΡΗ, από την εφημερίδα "Η Ναυτεμπορική", 25/1/2010
