Όπως έγραψε το ergasianet.gr, σε ανάρτησή του στα τέλη του περασμένου χρόνου, οι τράπεζες αναζητούν νέους τρόπους για να μειώσουν το προσωπικό τους, με το δεδομένο ότι τη διετία 2018-2019 έχουν σκοπό να το μειώσουν κατά 6.500 με 8.000 άτομα.
Τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου ή η συναινετική αποχώρηση, πάντα με κίνητρα δελεαστικά, φαίνεται πως αποτελούν πρακτικές μιας άλλης εποχής, όπως άλλωστε σημείωσε και ο Αντώνης Καββαδίας, από το Συνδικαλιστικό Δίκτυο Εργαζομένων στις τράπεζες, μιλώντας στην εκπομπή «Στη δουλειά & στον αγώνα» που μεταδίδεται από το ραδιόφωνο της ΕΡΤopen.
Το… καινό δαιμόνιο που έφεραν πλέον οι τραπεζίτες, για να μειώσουν το προσωπικό τους, είναι η απόσχιση – μεταφορά προσωπικού (π.χ., μονάδες ασφάλειας, καθαριότητας κ.ά.) σε τρίτες… εξειδικευμένες εταιρείες. Φυσικά, πρόκειται για ομαδικές απολύσεις, αφού οι «μεταφερόμενοι» εργαζόμενοι θα χάσουν κάθε δικαίωμα που απορρέει από την κλαδική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων και θα βρεθούν τη μια μέρα στο δρόμο και την επομένη στην «εξειδικευμένη» εταιρεία, με συμβάσεις δουλείας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μεταφοράς τμημάτων και προσωπικού, των ομαδικών απολύσεων δηλαδή, η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία -μετά τη συντονισμένη και οργανωμένη αντίδραση των Πρωτοβάθμιων Σωματείων- αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Ωστόσο, θα επανέλθει στις 20 Γενάρη, προκειμένου να συζητήσει το θέμα σε νέα τριμερή στο υπουργείο Εργασίας.
Εξυφαίνεται ουσιαστικά ένα νέο μοντέλο, που αφορά σε πολλά κομμάτια εργασίας και χιλιάδες εργαζόμενους στις τράπεζες. «Με επιχειρηματικές αποφάσεις, οι τράπεζες θέλουν να αποκόπτουν κλάδους, μεταφέροντας ή πουλώντας τους σε τρίτες εταιρίες, μαζί με το προσωπικό ή μέρος αυτού. Κι αν η πρώτη “δοκιμαστική βολή” έγινε σε δύο τράπεζες (Alpha – Πειραιώς) στους κλάδους της φύλαξης και της καθαριότητας, εκτιμούμε ότι μελλοντικά το μοντέλο αυτό μπορεί να γίνει πολιορκητικός κριός για σημαντικές δραστηριότητες εντάσεως εργασίας, όπως η διαχείριση κόκκινων δανείων και τα πληροφοριακά συστήματα», σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Συνδικαλιστικό Δίκτυο Εργαζομένων στις Τράπεζες.
Είναι καιρός, συμπληρώνει, «να εγκαταλειφθεί η φοβική αντιμετώπιση των κινητοποιήσεων από την πλευρά της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Η μαζικότητα του αγώνα δεν μπαίνει ως προϋπόθεση για την διεξαγωγή του, αλλά διαμορφώνεται από τους όρους της διεξαγωγής του. Από τα αιτήματα που μπαίνουν, από το συνδικαλιστικό σχέδιο που τον υποστηρίζει. Το κλίμα αγανάκτησης και θυμού απέναντι στις αυθαιρεσίες, τις παραβιάσεις νόμων και των επιθετικών ενεργειών της εργοδοσίας, μπορεί και πρέπει να μετασχηματιστεί σε οργανωμένη αγωνιστική αντίδραση.
»Είναι καιρός να απαντηθούν οι δήθεν “μονόδρομοι” της άλλης πλευράς. Όσο οι εργοδοσίες σχεδιάζουν περαιτέρω μείωση των θέσεων εργασίας, όσο τεμαχίζουν τη δουλειά μας σε κομμάτια και την πωλούν σε τρίτες εταιρίες και εργολάβους, εμείς να αναδείξουμε την απαίτησή μας για κατάργηση της ελαστικής απασχόλησης και σταθερές εργασιακές σχέσεις για όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες. Όσο προκύπτουν απειλές για “περισσευούμενους” τραπεζοϋπαλλήλους, λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης, εμείς να θεμελιώσουμε το αίτημα για μείωση του συμβατικού χρόνου εργασίας στις 35 ώρες την εβδομάδα».
