Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης με την επιβολή των Μνημονίων οι συγκυβερνήτες βρήκαν τη σωστή συνταγή για να αποποιηθούν των ευθυνών τους. Κάποιοι έπρεπε να πληρώσουν τα σπασμένα για να βγούμε αργότερα, όλοι μαζί, κερδισμένοι και χαμένοι από την κρίση, στις καλύτερες μέρες...
Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτό το παιχνίδι ήταν στημένο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Μια γρήγορη ματιά στους αριθμούς να ρίξει κάποιος, καταλαβαίνει. Λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ξεπερνούν τα 200.000, ανεργία των νέων που φτάνει στο 58,3% με αύξηση 36,2% την περίοδο 2008-2014 και πάνω από 200.000 νέοι εγκατέλειψαν τη χώρα για το εξωτερικό...
Η επίθεση στους εργαζόμενους και ειδικά στη νεολαία ήταν πρωτοφανής, πλέον μπορούμε να πούμε πως αυτό ήταν το σχέδιο εξαρχής. Να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, να αμειβόμαστε με λιγότερα, να γίνουμε μία χαμένη γενιά. Να εργαζόμαστε με επισφαλείς σχέσεις εργασίας, με voucher, με κοινωφελή, να είμαστε αναλώσιμοι, απλήρωτοι όπου ακόμα και τα εναπομείναντα εργασιακά μας δικαιώματα θα καταπατούνται.
Με αυτό τον τρόπο η ανεργία που δημιουργήθηκε στα χρόνια των Μνημονίων δεν είναι παράπλευρη απώλεια της «δημοσιονομικής εξυγίανσης», αλλά επιθυμητός ενδιάμεσος στόχος για την υποτίμηση της εργασιακής δύναμης και τη μεγέθυνση των κερδών των λίγων. Οι ''λίγοι'' λοιπόν, κερδοφόρησαν από αυτή τη κατάσταση, κερδοφόρησαν από την ''άνεργη ανάκαμψη'', αυτοί οι λίγοι έχουν όνομα. Οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις αποσπούν τα τρία τέταρτα των κερδών, από το σύνολο των επιχειρήσεων, κάλυψαν με τον κύκλο εργασιών τους ποσοστό 49,2% του συνολικού κύκλου εργασιών όλων των εταιρειών στη χώρα και είχαν αύξηση κερδών κοντά στο 20%.
Τώρα, ήρθε η ώρα όμως να φτιάξουμε εμείς το πλαίσιο της αντεπίθεσης. Να αντεπιτεθούμε σε όλους αυτούς που βρέθηκαν να μας ζητάνε και τα ρέστα. Να πληρώσουν ΑΥΤΟΙ την κρίση τους. Υπό αυτή την οπτική διεκδικούμε:
Να ψηφιστεί ΤΩΡΑ το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά
Να πληρώσουν ΤΩΡΑ οι πλούσιοι!
