του Γιώργου Χαρίση
Μερικά εικοσιτετράωρα έμειναν μέχρι τις εκλογές στις 25 Γενάρη 2015 και για πρώτη φορά, μεταπολεμικά, προβάλλει με βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι η κυβέρνηση της Αριστεράς!
Ο κόσμος δεν μας αγάπησε ξαφνικά, αλλά ούτε ακόμη και σήμερα- η μεγάλη πλειονότητά τους δηλώνει αριστερή. Η ανάγκη τους οδήγησε στην Αριστερά. Έτσι, εξάλλου έγινε σ’ όλες τις κρίσιμες στιγμές της ιστορικής μας διαδρομής, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής και τις λαμπρές σελίδες της Εθνικής Αντίστασης, που τροφοδοτούν ακόμα και σήμερα το λαϊκό, πατριωτικό και διεθνιστικό χαρακτήρα της Αριστεράς και -εντέλει- την ίδια την ιστορική της αντοχή.
Μας επέλεξε γιατί άλλαξε σε σύντομο χρόνο και με βίαιο τρόπο η ζωή του, αλλά και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η δύναμη αυτή που έδωσε πολιτική διέξοδο στους μαζικούς και μαχητικούς εργατικούς-λαϊκούς αγώνες της πρώτης μνημονιακής περιόδου (2010-2012).
Υπενθυμίζουμε ότι την περίοδο αυτή ήταν καθοριστική η συμβολή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, για την ανάπτυξη και την ένταση αυτών των αγώνων, την αποτροπή του διαχωρισμού εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και την ανάπτυξη του κοινωνικού αυτοματισμού, την οικοδόμηση συμμαχιών με τα μεσαία στρώματα, που αισθάνονταν την επερχόμενη καταστροφή τους και τη συνάντηση του εργατικού κινήματος με το κίνημα των «πλατειών» και των «αγανακτισμένων» και την πολιτικοποίηση των συνθημάτων τους, από το αυθόρμητο και απολίτικο «ψεύτες» και «κλέφτες» στο «ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ» που εντέλει κυριάρχησε σ’ όλη την Ελλάδα.
Έτσι παρά την κάμψη της μαζικότητας και της έντασης των αγώνων την περίοδο 2012-2014, η δυναμική των αγώνων της προηγούμενης διετίας και οι εμπειρίες που αποκτήθηκαν μπόλιασαν την αυξανόμενη οργή και αγανάκτηση με την ανάγκη προοδευτικών αλλαγών και ανατροπών, που μόνο η Αριστερά θα μπορούσε να δρομολογήσει· και έτσι, εκτίναξαν την εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2012 και στις ευρωεκλογές του 2014.
Σήμερα, όμως, φτάσαμε σε κάτι πρωτόγνωρο. Τις τελευταίες μέρες εκδηλώνεται ένα μεγάλο κύμα εκλογικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ από απλούς πολίτες, εργαζόμενους που μέχρι τώρα στη ζωή τους δεν ψήφιζαν και ούτε φαντάζονταν ποτέ ότι θα ψήφιζαν την Αριστερά. Αυτοί δεν έρχονται γιατί κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προσεγγίζουν ή θέλουν να προσεγγίσουν το ΣΥΡΙΖΑ. Έρχονται ακριβώς γιατί άλλαξε η ζωή τους και γιατί απογοητεύτηκαν απ’ αυτό το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό, που σήμερα μεταλλάσσεται και ευελπιστεί ότι πάλι να πιάσει θέση στα «στασίδια» της εξουσίας της νέας περιόδου.
Σπάνε κυριολεκτικά οι διαχωριστικές γραμμές και τα ψεύτικα τείχη δεκαετιών και παίρνουν - χωρίς να συνειδητοποιείται- πραγματικό, ταξικό περιεχόμενο οι διαχωρισμοί.
Το ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν οι εργαζόμενοι που είδαν τα δικαιώματα και τους μισθούς τους να εξανεμίζονται, οι άνεργοι που βιώνουν τη φτώχεια και χάνουν την υπόληψη και την αξιοπρέπειά τους, οι συνταξιούχοι οι οποίοι συντηρούν τα άνεργα παιδιά τους και δεν μπορούν να αγοράσουν ένα ζευγάρι παπούτσια για τα εγγόνια τους, οι αγρότες και οι μικροεπαγγελματίες που καταστρέφονται, ο κόσμος ο οποίος χάνει ή κινδυνεύει να χάσει τα σπίτια και τους κόπους μιας ζωής, αλλά και άλλοι συντηρητικοί ψηφοφόροι που βίωσαν την εθνική ταπείνωση από πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και μια κυβέρνηση που υποκλίνεται στους δανειστές, ξεπουλά τον εθνικό πλούτο της πατρίδας μας και ζητά την άδεια απ’ αυτούς για την οποιαδήποτε, ακόμη και την παραμικρή, πολιτική της επιλογή.
Πολλοί, λοιπόν, είναι οι δρόμοι που οδηγούν σήμερα Αριστερά και αυτό μας γεμίζει τεράστιες ιστορικές ευθύνες, γιατί -αν προδώσουμε και απογοητεύσουμε αυτόν τον κόσμο- οι δρόμοι της εγκατάλειψης θα είναι προς όλες τις κατευθύνσεις και πολύ σύντομα θα βρεθούμε στο περιθώριο, και όλη η Αριστερά στην απαξίωση.
Εν κατακλείδι, ο μόνος δρόμος διαφύλαξης της τιμής για την Αριστερά είναι να μην υποκλιθεί στο αστικό πολιτικό κατεστημένο, να μην υποκύψει στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και να σταθεί σταθερά απ’ τη μεριά των φτωχών και των αδυνάτων. Μια τέτοια σταθερή και αταλάντευτα ταξική στάση, θα δώσει μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση της Αριστεράς και αποτελεί προϋπόθεση για να γίνουμε το θετικό παράδειγμα στους λαούς και τα κινήματα στην Ευρώπη, που η αλληλεγγύη τους αποτελεί σημαντικό παράγοντα νίκης στην Ελλάδα και αλλαγής στην Ευρώπη.
Εμείς, όχι από συντεχνιακή υποχρέωση και αλληλεγγύη, αλλά κυρίως γιατί συναισθανόμενοι την κρισιμότητα της επόμενης περιόδου, στην οποία ακόμη και η σύνθεση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας θα αποτελεί κρίσιμο παράγοντα, καλούμε όλους τους εργαζόμενους να υπερψηφίσουν υποψήφιους βουλευτές που προέρχονται απ’ την εργατική τάξη, που υπηρέτησαν ανιδιοτελώς το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και άλλους αγωνιστές που αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή υπερασπιζόμενοι τις αξίες του και τα ιδανικά της κοινωνικής απελευθέρωσης.
