Ανοιχτός στην κριτική και στο διάλογο για τη «μεταρρύθμιση στο Δημόσιο», σύμφωνα με την έκφραση που χρησιμοποίησε εμφανίστηκε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό 2014. Τόνισε ότι οι μόνοι που δεν έχουν θέση στο διάλογο είναι «οι νοσταλγοί του πελατειακού κράτους» και αποδοκίμασε όσους «τάζουν διορισμούς» για να εξυπηρετήσουν μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Σε σχέση με τις απολύσεις, αναφέρθηκε στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης σε ολόκληρο το Δημόσιο προκειμένου να εντοπιστεί το πλεονάζον προσωπικό, το οποίο, όπως είπε, επιβαρύνει τον Ελληνα φορολογούμενο αλλά και να ελεγχθεί η βιωσιμότητα όλων των φορέων στην περιφέρεια της δημόσιας διοίκησης, ώστε να καταργηθούν εφόσον είναι σταθερά ζημιογόνες.
Αναφέρθηκε εμφατικά στην προσπάθεια καταπολέμησης της γραφειοκρατίας ανακοινώνοντας την κατάργηση της επικύρωσης αντιγράφων, για τη διευκόλυνση του πολίτη, και σε άλλες διαδικασίες που θα μπορούσαν να απλοποιήσουν τη σχέση των πολιτών με τη δημόσια διοίκηση. Αναφέρθηκε επίσης εμφατικά στο νέο τρόπο αντιμετώπισης των πειθαρχικών αδικηματων που, όπως υποστήριξε, φέρνει αποτελέσματα, ενώ υπογράμμισε τη δέσμευσή του για αξιοκρατία στην επιλογή διευθυντικών στελεχών και απαγκίστρωση από τη λογική της επετερίδας, ζητώντας από την ΑΔΕΔΥ να συμμετάσχει σε διάλογο με το υπουργείο για να βρεθεί κοινός τόπος.
ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΔΜ)
Ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Μητσοτάκης, τοποθετήθηκε σήμερα, Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου, στη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2014».
Ακολουθούν τα βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Μητσοτάκη:
«Για το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης η μεγάλη πρόκληση για το 2014 είναι η αλλαγή της ατζέντας από την επίτευξη ποσοτικών στόχων, που είχαν κυρίως να κάνουν με τη μείωση του μεγέθους του κράτους, στη δρομολόγηση ποιοτικών αλλαγών που αφορούν στον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Για αυτές τις αλλαγές θέλω να σας μιλήσω σήμερα.
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν μια πραγματικότητα που δεν είναι ευρέως γνωστή ούτε στους Έλληνες πολίτες αλλά ούτε και στους πιστωτές μας. Μετά από 5 χρόνια κρίσης, περικοπών, μείωσης προσωπικού – τακτικού μέσου της εφαρμογής του κανόνα 1:5 και εκτάκτου μέσω της μη ανανέωσης πολλών συμβάσεων ορισμένου χρόνου – ο δημόσιος τομέας έχει συρρικνωθεί σημαντικά σε σχέση με το τέλος του 2009. Το πρόβλημα του κράτους δεν είναι πια το μεγάλο του μέγεθός του, αλλά η αναποτελεσματικότητα του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής, στις 30 Νοεμβρίου ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ήταν 681.392 από τους οποίους το τακτικό προσωπικό ήταν 603.355. Θυμίζω ότι ο αντίστοιχος αριθμός στα τέλη του 2009 ήταν 913.000 υπάλληλοι. Ο μνημονικός στόχος της μείωσης του τακτικού προσωπικού του δημοσίου κατά 150.000 μέσα σε μία πενταετία θα επιτευχθεί πριν την καταληκτική ημερομηνία του τέλους του 2015.
Η δαπάνη μισθοδοσίας μειώθηκε από τα 24 δις ευρώ το 2009 στα 15,9 δις ευρώ (κατ’ εκτίμηση) το 2013. Δεν θα είχαμε πετύχει ποτέ πρωτογενές πλεόνασμα αν δεν είχε περισταλεί σημαντικά η μισθολογική δαπάνη. Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται λίγο κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ ως προς τη μισθολογική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Και αυτοί οι αριθμοί δεν αμφισβητούνται. Εκτός αν κάποιοι θέλουν να επιμένουν να μιλάνε χωρίς στοιχεία, χωρίς δεδομένα, χωρίς αριθμούς, αναμασώντας μια ξύλινη γλώσσα, μιας άλλης εποχής. Όπως έκανε ο κ. Τσίπρας, που εκφώνησε μία ομιλία στο Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο, παρουσιάζοντας το οικονομικό του σχέδιο χωρίς να αναφερθεί σε πολλούς αριθμούς. Θεωρώ βέβαια θετικό ότι σε αυτό ακροατήριο ο κ. Τσίπρας δεν επανέλαβε τη δέσμευση του περί επαναπρόσληψης όλων όσοι φεύγουν από το Δημόσιο. Δεν το αξιολογώ ως ιδιαίτερα σημαντικό διότι, ως γνωστόν, ο κ. Τσίπρας δεν έχει καμία δυσκολία να προσαρμόσει τα λεγόμενα του στις απαιτήσεις του ακροατηρίου του… Υποθέτω ότι αν μιλούσε στην κοινοβουλευτική του ομάδα θα έλεγε άλλα.
Μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε σήμερα πια για την ουσία του προβλήματος: Πως το κράτος θα παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες και στις επιχειρήσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος. Εξάλλου η δογματική συζήτηση αν πρέπει να έχουμε μεγαλύτερο Δημόσιο ή μικρότερο Δημόσιο είναι ξεπερασμένη. Τόσο ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας, που θέριεψε στην Ελλάδα και οδήγησε στη χρεωκοπία της χώρας, όσο και το δόγμα «το κράτος δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα», και οι δύο αυτές σχολές έχουν αποτύχει παταγωδώς. Τόσο ο κρατισμός, όσο και ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Ο πρώτος είναι μια μηχανή παραγωγής ελλειμμάτων, ο δεύτερος οδηγεί τελικά στην ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών. Ο μόνος τρόπος να βγει η χώρα μας γρήγορα και με ασφάλεια από την κρίση είναι να δουλέψουν μαζί οι μηχανές και του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα.
Για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος πρέπει να συντρέχουν δύο βασικές προϋποθέσεις:
- Να αποκτήσουμε ως πολιτικό σύστημα την ιδιοκτησία της μεταρρυθμιστικής ατζέντας. Η πρόκληση για μας είναι να δώσουμε καινούργιο περιεχόμενο στην παρεξηγημένη έννοια της μεταρρύθμισης. Προχωρούμε στις απαραίτητες αλλαγές όχι γιατί μας τις επιβάλλουν κάποιοι τρίτοι, αλλά γιατί τις πιστεύουμε και τις θεωρούμε αναγκαία προϋπόθεση για την ανόρθωση της χώρας. Δεν χρειαζόμαστε την τρόικα για να αξιολογήσουμε τις δομές μας.
- Να υπάρχει μια πλατιά κοινωνική αποδοχή για την ανάγκη αυτών των αλλαγών. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την στήριξη της σιωπηλής πλειοψηφίας της κοινωνίας που απαιτεί το κράτος και η δημόσια διοίκηση να λειτουργούν με όρους ελάχιστου κόστους και βέλτιστου αποτελέσματος. Δεν αρκεί η φραστική μεταμέλεια για τις πελατειακές πρακτικές του παρελθόντος. Η απαλλαγή από τις κακές συνήθειες αποδεικνύεται με πράξεις και όχι με λόγια. Η αξιοπιστία χτίζεται βήμα-βήμα και με μεγάλη δυσκολία, αλλά γκρεμίζεται πολύ εύκολα όταν απέναντι μας έχουμε μία κοινωνία καχύποπτη και οργισμένη.
Για πρώτη φορά, το 2014, έχουμε ένα ολοκληρωμένο και συγκροτημένο σχέδιο αναμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης, με συγκεκριμένους στόχους, προτεραιότητες, χρονοδιάγραμμα και χρηματοδότηση. Το σχέδιο μας έχει τρεις κεντρικούς πυλώνες.
Πυλώνας πρώτος, η αξιολόγηση όλων των δομών του Δημοσίου με έμφαση στα υπουργεία ώστε να επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο του κράτους στις νέες του μειωμένες διαστάσεις.
Πυλώνας δεύτερος, να επαναξιολογήσουμε το προϊόν που θα παράγει κάθε δημόσια διαδικασία και να φροντίσουμε αυτή να πραγματοποιείται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο, με τη χρήση του απαραίτητου ανθρωπινού δυναμικού, χωρίς σπατάλες, και με τη χρησιμοποίηση των εργαλείων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Αν μια διαδικασία δεν προσθέτει προστιθέμενη αξία πρέπει να καταργείται. Αν μια συνθέτη διαδικασία μπορεί να υλοποιείται με πιο απλό τρόπο αυτό πρέπει να γίνεται. Αν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται από υπερβολικά διοικητικά βάρη, αυτά πρέπει να επαναξιολογούνται.
Πυλώνας τρίτος, να αποκτήσουμε ως Ελληνικό κράτος για πρώτη φόρα μία σύγχρονη στρατηγική διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων που διαθέτει. Πρέπει να αποκαταστήσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους ως φορείς της ποιότητας και του ήθους που απαιτεί η μεταρρύθμιση. Στο πρόσωπο του κάθε δημόσιου υπαλλήλου ο πολίτης δεν μπορεί να βλέπει έναν αντίπαλο, αλλά ένα στήριγμα στους δύσκολους καιρούς».
http://www.aftodioikisi.gr/, 6/12/2013
