«Σκλάβα, δέσμια της Ευρώπης» χαρακτηρίζει την Ελλάδα σε άρθρο της η Guardian, τονίζοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη από αυτήν που χρησιμοποίησε απέναντι στις Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ.
Αν στην πρόσφατη ύφεση η αμερικανική κυβέρνηση προέβαινε σε περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ανάλογες με αυτές που αποφάσισε πέρυσι η ελληνική, επιδεινώνοντας οικονομία και ανεβάζοντας την ανεργία στα ύψη, αν υποσχόταν νέα ανάλογα μέτρα για φέτος, τότε η αντίδραση των Αμερικανών θα ήταν παρόμοια με αυτήν που βλέπουμε στην Ελλάδα, μαζικές διαδηλώσεις και ταραχές, τονίζει στο σχετικό άρθρο στη βρετανική εφημερίδα ο Mark Weinsbrot.
Συλλογική τιμωρία
Αυτό που θυμώνει ακόμη περισσότερο τους Ελληνες, συνεχίζει ο Weinsbrot, είναι ότι η συλλογική τιμωρία τους επιβάλλεται από ξένες δυνάμεις, την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ -συντηρητικά, υπερεθνικά ινστιτούτα που δεν λογοδοτούν σε κανέναν.
Η Ελλάδα, εξηγεί, δεν θα προέβαινε ποτέ σε τέτοιες κινήσεις αν δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης.
Αν είχε ηγέτες αρκετά ηλίθιους που θα τολμούσαν μαζικές περικοπές και αύξηση φόρων σε καιρό ύφεσης, τότε αυτοί θα είχαν ήδη αντικατασταθεί. Και στη συνέχεια, μια νέα κυβέρνηση θα έκανε το αντίθετο -αυτό που έπραξε η τεράστια πλειοψηφία των κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ύφεσης του 2009-, μέτρα τόνωσης της οικονομίας. Και αν κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους, αυτό ακριβώς θα έπραττε η χώρα.
Σκληρή γραμμή
Μια δημοκρατικά υπόλογη ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει υιοθετήσει πιο σκληρή γραμμή απέναντι στις ευρωπαϊκές αρχές. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ξεκινήσει με μορατόριουμ για τους τόκους των δανείων της που αντιστοιχούν σήμερα στο 6,6% του ΑΕΠ και θα φτάσουν -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ- το 2014 το 8,6%. Κάτι τέτοιο θα απελευθέρωνε κεφάλαια για ένα σοβαρό πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ενώ η κυβέρνηση θα διαπραγματευόταν την αναπόφευκτη διαγραφή χρέους. Φυσικά, οι ευρωπαϊκές αρχές -που κοιτούν από την πλευρά των μεγάλων τους τραπεζών και τα συμφέροντα των πιστωτών- θα εξοργίζονταν. Η στάση αυτή όμως θα μπορούσε να αποτελέσει μια λογική αρχική διπαραγματευτική θέση της Ελλάδας.
Επιμέλεια : Μπάμπης Μιχάλης, από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 20/6/2011
