Με όπλο το Νόμο Ραγκούση που έδωσε ως «λύση» στην ομηρία των συμβασιούχων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις το πέταγμά τους στο δρόμο, συνεχίζεται η κυβερνητική «εκκαθάριση» των συμβασιούχων!!! Σε όλη τη χώρα, εκδικάζονται ή εκκρεμούν εκατοντάδες προσφυγές στα Δικαστήρια για ασφαλιστικά μέτρα των συμβασιούχων σε μια κούρσα ανάσας πριν την απόλυση τους, όπως αυτή μεθοδεύεται με την τελική απόφαση του Αρείου Πάγου που αναμένεται να ανακοινωθεί Στις αγωγές και στις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων οι συμβασιούχοι, πολύ λογικά, ισχυρίζονται πως οι διαδοχικές συμβάσεις έργου επί σειρά ετών, υποκρύπτουν στην πραγματικότητα συμβάσεις αορίστου χρόνου για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Ν.Δ. χρησιμοποίησαν αυτή τη μέθοδο των διαδοχικών συμβάσεων έργων, ως «παράθυρο» που παρακάμπτει τη νόμιμες διαδικασίες προσλήψεων στο δημόσιο. Είναι ξεκάθαρο πλέον σε όλους ότι ποτέ πραγματικά δεν τις ήθελαν αυτές διαδικασίες μιας και δεν τους επιτρέπανε να κάνουν τα ψηφοθηρικά τους παιχνίδια και τα άλλα ρουσφέτια τους. Αυτοί οι ίδιοι είναι που ποτέ δεν τήρησαν του νόμους και τις διαδικασίες των προσλήψεων, αν και οι ίδιοι τους έφτιαξαν και μας τους ανήγγειλαν πανηγυρικά σαν μια μεγάλη δήθεν κατάκτηση για δικαιοσύνη και αξιοκρατία στο Δημόσιο. Τώρα ήρθαν ξαφνικά και τους θυμηθήκαν και τους επικαλούνται για να δικαιολογήσουν τις απολύσεις που τους ζητάει η “Τρόϊκα” για τα δάνεια που πάλι οι ίδιοι μαζί με το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο τα φάγανε, συγνώμη τα “φάγαμε”!!! Όμως αυτή η απασχόληση συμβασιούχων έργου για κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών είναι μια παρανομία του αστικού κράτους, για την οποία καθόλου δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι συμβασιούχοι. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο συμβασιούχος είναι εργαζόμενος και έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με κάθε εργαζόμενο, δεν υπάρχει εργαζόμενος χωρίς δικαιώματα. Αυτός είναι ο στόχος τους και το όνειρό τους, αλλά εμείς με τον αγώνα μας θα τους το κάνουμε εφιάλτη. Θεωρούμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες το να έχουν όλοι και όλες σταθερή δουλειά. Δουλειά που τους εξασφαλίζει και τα επόμενα χρόνια και τα μεθεπόμενα, να έχουν καλό μισθό, να έχουν δωρεάν κοινωνικές παροχές και να μη ζουν με το άγχος τι θα γίνει αύριο ή τι θα γίνει μετά από μερικά χρόνια. Αυτές είναι για μας οι «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» το δικαίωμα όλων μας στην εργασία. Σε μια κοινωνία που “έχει” δεν μπορεί μόνο οι εργαζόμενοι να μην “έχουν” , ούτε δουλειά ούτε αξιοπρεπή αμοιβή. Δε δεχόμαστε τον όρο όπως πάνε να τον φορέσουν. «Πάγιες και διαρκείς ανάγκες» του Δήμου της Αθήνας, ή του Δήμου Θεσσαλονίκης, ή του Πειραιά, ή γενικά, γιατί αυτές οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυθαίρετα κόβονται και ράβονται με αντιλαϊκά, αντεργατικά κριτήρια. Το κριτήριό τους είναι να περάσουν τις απολύσεις που θέλουν και όπως τους το ορίζει το μνημόνιο που υπογράψανε.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ - ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΚΑΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ – ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
30/3/2011, ΠΑΜΕ - ΕΣΔΚΝΑ
