"Μπόνους" εξόδου με την υποχρεωτική -κι αυτό έχει σημασία- αναγνώριση μέχρι και πέντε πλασματικών ετών ως συντάξιμη προϋπηρεσία εξετάσει να δώσει η κυβέρνηση, ως το τέλος του 2015, σε 35-40.000 δημοσίους υπαλλήλους.
Οποιος από τους τελευταίους με την προσθήκη των παραπάνω χρόνων (κυρίως στρατού και εκπαίδευσης) κατοχυρώνει ετησίως συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αυτομάτως θα (εξ)αναγκάζεται σε αποχώρηση από την... Αλεξάνδρεια του Δημοσίου.
Σε περίπτωση που σε κάποιον λείπουν ένα - δύο χρόνια, τότε μπορεί να του αναγνωρισθεί μέρος της προϋπηρεσίας του, εάν φυσικά έχει, στον ιδιωτικό τομέα.
Με το σχέδιο αυτό, που απαντά στην "κόκκινη γραμμή" που έχουν θέσει ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ περί μη απολύσεων στον δημόσιο τομέα, θα υπάρξει συνολικό όφελος για τον κρατικό κορβανά της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ. Δηλαδή πάνω από 160 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο.
Η εξοικονόμηση πόρων από τη μισθοδοσία, καθώς υπάρχει διαφορά από 500 ως 700 ευρώ μεταξύ των μηνιαίων αποδοχών και της σύνταξης, ενδέχεται να είναι πολύ περισσότερη. Κι αυτό γιατί δεν έχει γίνει πλήρης επεξεργασία των στοιχείων του προσωπικού που σιτίζεται από τον δημόσιο προϋπολογισμό, προκειμένου να εντοπισθούν ποιοι και πόσοι υπάλληλοι θα πιάσουν το συνταξιοδοτικό όριο με τον υπολογισμό και των πλασματικών ετών.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Προκειμένου πάντως να διευκολυνθεί η φυγή, μέσω της "συνταξιοδοτικής ωρίμανσης" όπως έχει βαφτισθεί ο νέος τρόπος απομάκρυνσης υπαλλήλων, θα καταργηθεί σειρά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψε το Σάββατο 19 Αυγούστου ο "Α.Τ.", προτείνεται η "απάλειψη" των προνομίων για όσους θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31/12/2010, αλλά παραμένουν στις θέσεις τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει αυτό, είναι η παύση ισχύος των διατάξεων του νόμου 3885/10 (ασφαλιστικό Δημοσίου) με τις οποίες ορίστηκε ότι οι υπάλληλοι που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι το τέλος του 2010, εξακολουθούν να το διατηρούν οποτεδήποτε κι αν αποχωρήσουν, καθώς εξαιρούνται από το γενικό όριο συνταξιοδότησης στο 65ο έτος.
Συνέπεια των παραπάνω ευνοϊκών διατάξεων είναι ότι ένας υπάλληλος που είχε μέχρι την προαναφερθείσα ημερομηνία συμπληρωμένη 25ετία στο Δημόσιο και θεμελίωνε δικαίωμα αποχώρησης από το 55ο μέχρι το 60ό έτος, να μην επηρεάζεται από την ενδιάμεση αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στο 65ο έτος ή από την αύξηση του υποχρεωτικού χρόνου ασφάλισης στα 40 έτη για σύνταξη στο 60ό έτος.
Από τις ρυθμίσεις αυτές "ευεργετήθηκαν" χιλιάδες υπάλληλοι που ετοίμαζαν τα χαρτιά τους για αποχώρηση, καθώς παραμένοντας στο Δημόσιο θα εξακολουθούν να εισπράττουν τον μισθό τους, που σε κάθε περίπτωση είναι κατά τουλάχιστον 30% υψηλότερος από τη σύνταξη που θα λάμβαναν.
Παράλληλα, σε περίπτωση που προαχθούν βαθμολογικά λόγω της προϋπηρεσίας ή των άλλων κριτηρίων που διαθέτουν, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και οι συντάξιμες αποδοχές τους.
Σε κάθε περίπτωση η πρωτοβουλία για την "έξωση" όσων θεμελίωσαν ή θεμελιώνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνταξιοδοτικό δικαίωμα, θα προσλάβει τη μορφή νομοθετικής ρύθμισης και θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή εντός του φθινοπώρου.
του Γιώργου Φράγκου, εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος", 4/9/2012
