Τώρα αρχίζει η μεγάλη μάχη! 'Η μήπως αισιοδοξούμε κάποιοι υπέρμετρα; Γιατί υπάρχουν συμπολίτες μας που πήγαν και δανείστηκαν απ' τις τράπεζες για να πληρώσουν την εφορία. Λίγοι. Αλλά πήγαν. Γιατί είναι ευκολότερο, βολικότερο κι αστικότερο από το να βγουν στο δρόμο μαζί και για τους εργάτες.
Τώρα αρχίζει το ματς! Τώρα που και οι πέτρες του «λάιφ στάιλ» ακόμα συνειδητοποιούν βίαια και σοκαριστικά ότι η εργασία είναι μάρκα στο καπιταλιστικό καζίνο με το κεφάλαιο στη μπάνκα. Τσιπάκια οι μισθοί, οι συντάξεις, τα δικαιώματα. Το καζίνο περνάει κρίση. Πέσαν τα κέρδη του.
Και φτηναίνει τις μάρκες. Ιδρώτας, κόποι, όνειρα, Υγεία, Παιδεία όλα στην τσόχα του χρηματοπιστωτικού καζίνο.
Τι πολυνομοσχέδια κι αηδίες. Αυτό που έρχεται στην ψευδοαρένα της Βουλής είναι το δάχτυλο του κουλοχέρη, είναι το μεγάλο «φρουτάκι» της περήφανης μεταπολίτευσης των θιασωτών της αλλαγής. Είναι το νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης εργαζομένων - δούλων με μορφή καζίνου, πολύχρωμα φωτάκια, επιγραφές με νέον και υστερική τυπική βωμολοχία των απατεώνων του τζόγου. Στην ουρά και ουστ! Πώς το είπε ο Γερμανός ασιάτης υπουργός. «Να μιμηθείτε τους επιχειρηματίες, που πάνε δυο ώρες νωρίτερα και φεύγουν μια ώρα αργότερα στη δουλειά...».
Δεν έχουν έρμα και τέρμα. Ποτέ δεν είχαν οι καπιταλιστές. Εσφαζαν κι έβαζαν και τους άλλους να παίζουν μουσική. Ενωμένη Ευρώπη εναντίον εξουθενωμένων Ελλήνων; Οχι, δεν είναι αυτό το ματς. Είναι το σκηνικό. Να ξεγελαστούν να μπούνε στο καζίνο όσοι τρέμουν μήπως δεν επιβιώσουν.
Θα βρεθούν βουλευτές να το ψηφίσουν; Με ρωτάγανε άσχετοι και σχετικοί. Σαν να μην τους είχανε ψηφίσει οι ίδιοι. Οποιος καμώνεται ότι δεν ξέρει ποιοι είναι, ποιοι είμαστε στο ιστορικό αυτό «ρινγκ» αντίπαλοι ταξικοί και μόνον, είναι ήδη μάρκα με έκαψες. Χρωματιστό πλαστικό «νόμισμα» με φωτοτυπημένη την αξία που καθορίζει η μπάνκα. Κι όποιος λέει να διορθώσουμε το καζίνο και να μοιράσουμε τις μάρκες καλύτερα, είναι γκρουπιέρης του καπιταλισμού έστω κι αριστερόχειρ.
'Η θα σηκώσει κεφάλι η εργασία ή θα βγει νοκ άουτ και ο πλούτος, το μέλλον, η ζωή θα πάει στους στοιχηματιτζήδες. Τώρα δεν υπάρχει στην πραγματικότητα διάλογος. Δεν είναι πολιτισμός να σε πλακώνουνε εργάτη, υπάλληλε, μικρομεσαίε, αγρότη, φοιτητή, μαθητή, καλλιτέχνη, γέρο, γριά κι αγέννητε στις μπουνιές και να βγάζεις τα γάντια, να σκύβεις το κεφάλι και να συζητάς. Συνενοχή στο φόνο είναι η αδράνεια.
Ο καθείς και τα όπλα του. Η απεργία της 19ης Οκτωβρίου πρέπει να είναι καθολική. Παραλυτική.
Να μη δουλέψει μισός σκλάβος. 'Η θ' ανατραπεί ολοκληρωτικά αυτή η πολιτική ή θα μετράμε πτώματα σε μια χώρα - φυλακή. Η φτώχεια σκοτώνει. Μαζικά. Η ελευθερία που δεν εφαρμόζεται είναι σαράκι που τρώει κι επερχόμενες γενιές.
Έπεσαν κόκαλα στο χώμα και γυμνώθηκαν για να ξέρουμε εμείς την τιμή του αίματος. Δε γίνονται μάρκα βρε αδερφέ. Τώρα είναι η ώρα. Μετά θα είναι αργά. Το καζίνο πάντα κερδίζει; Το καμένο καζίνο σώζει αυτούς που το τρέφουν, μαζί ζουν. Δεν παίζουν. Τη ζωή της άλλης τάξης.
της Λιάνας Κανέλλη, από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 9/10/2011
