«Μνημόσυνο». Αυτή ήταν η απάντηση της κ. Αννας Διαμαντοπούλου το βράδυ της Κυριακής στην ερώτηση «πώς ήταν το κλίμα στο υπουργικό συμβούλιο» που έμελλε να αποφασίσει μια ακόμη φοροεπιδρομή στους ιδιοκτήτες ακινήτων για να καλύψει τις αστοχίες της κυβέρνησης. Το πιο «τραγικό», όμως, για όσους ζήσαμε από κοντά το «μνημόσυνο», ήταν η αλληλοεπίρριψη των υπουργικών ευθυνών για το πώς... κατέληξε ο ασθενής. Διότι αν κάτι επιβεβαίωσε το διήμερο στη ΔΕΘ, είναι ο πρωτοφανής διχασμός των υπουργών κυρίως σε ό, τι αφορά τις παρεμβάσεις στο Δημόσιο και την αναγκαιότητα δραστικής μείωσής του.
Η λεγόμενη «συγκρουσιακή ομάδα» (Γ. Ραγκούσης, Αννα Διαμαντοπούλου, Ηλ. Μόσιαλος, Ανδ. Λοβέρδος) τάσσεται αναφανδόν υπέρ της επιτάχυνσης των δραστικών παρεμβάσεων στο κράτος, με στόχο τη -με κάθε τρόπο- μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Κι από την άλλη οι «κοινωνιστές» (Ευ. Βενιζέλος, Δημ. Ρέππας, Κ. Σκανδαλίδης, Χ. Καστανίδης, Χρ. Παπουτσής κ. ά.) χαρακτηρίζουν τους πρώτους εκτός πραγματικότητας των δυσκολιών της κοινωνίας, με το επιχείρημα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που ήδη δοκιμάζει τη χώρα είναι η ανεργία.
Σε κάθε περίπτωση, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, οι μέχρι πρότινος υπουργικές «αιχμές» έχουν πλέον μεταβληθεί σε ευθείες «βολές». Οπως έλεγε χθες στην «Κ» υπουργός της πρώτης ομάδας, «ενώ πριν ακόμη από την 21η Ιουλίου είχαμε δεσμευθεί στην τρόικα να υλοποιήσουμε άμεσα το ενιαίο μισθολόγιο, τις εφεδρείες στο Δημόσιο και τις καταργήσεις φορέων, οι αρμόδιοι συνάδελφοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα επί δύο μήνες, με συνέπεια να φτάσουμε στην προχθεσινή εξαγγελία, μήπως και σωθούμε». Στον αντίποδα, οι υπουργοί που θεωρούσαν την εξέλιξη της Κυριακής αναπόφευκτη, ισχυρίζονταν ότι «ωραίες είναι στα λόγια οι θεωρίες περί μείωσης του κράτους, αλλά είδαμε και τους επικριτές μας τι έκαναν όταν βρίσκονταν στη θέση μας». Φωτογράφιζαν έτσι όχι μόνον τον κ. Λοβέρδο, αλλά και τον κ. Ραγκούση για τη θητεία του στο υπουργείο Εσωτερικών.
Δεν ήταν λίγοι, πάντως, οι υπουργοί -ανεξαρτήτως ομάδων- που ομολογούσαν χθες ότι ακόμη και ο τρόπος που αιτιολογήθηκαν τα νέα μέτρα ήταν εσφαλμένος. Υποστήριζαν συγκεκριμένα ότι ο πρωθυπουργός -με προφανή εισήγηση του κ. Βενιζέλου- χρησιμοποίησε ως κεντρικό του επιχείρημα ότι ο νέος φόρος στα ακίνητα δεν είναι επιβαρυντικός για τους πολίτες, δεδομένου ότι θα εκπληρώσει τον ήδη ειλημμένο στόχο να έχουμε κρατικά έσοδα 54 δισ. ευρώ το 2011. «Μα αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να ματαιώσουμε κάποιο άλλο μέτρο από αυτά που έχουμε εξαγγείλει και δεν έχουμε κατορθώσει να... εισπράξουμε» έλεγαν οι ίδιες πηγές, υπονοώντας ότι η κυβέρνηση αντί να ομολογήσει την αποτυχία της, εμπαίζει τους πολίτες.
Η κριτική αυτή πάντως -παρά τις αντίθετες φημολογίες- δεν ακούστηκε στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Εκεί απλώς ο κ. Βενιζέλος μετέφερε στους υπουργούς τις εντονότατες πιέσεις που ασκούνταν από την Παρασκευή στη χώρα. Με απλά λόγια τους είπε ότι η Γερμανία έχει αυθαιρέτως υποκαταστήσει την τρόικα και αξιώνει από την Ελλάδα εδώ και τώρα μέτρα για να πιάσουμε τους υπεσχημένους στόχους, απειλώντας με έξοδο της χώρας από το ευρώ. Και στο επιχείρημά του ότι θα πρέπει «σήμερα κιόλας να αφαιρέσουμε οποιοδήποτε πρόσχημα του Βερολίνου για μια τέτοια εξέλιξη», ουδείς βέβαια μίλησε.
Το πιο ανησυχητικό είναι πάντως ότι ακόμη και μετά την εξαγγελία της φοροεπιδρομής στα ακίνητα ουδείς υπουργός δηλώνει βέβαιος ότι θα αποδειχθεί αρκετή για να υπερψηφίσουν τα Κοινοβούλια των εταίρων μας την απόφαση της 21ης Ιουλίου. Ακόμη και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού δεν έκρυβε χθες την ανησυχία του για τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία μετά την πρόθεση βουλευτών των Φιλελευθέρων (μετέχουν στον κυβερνητικό σχηματισμό) να ζητήσουν την έγκριση των 70.000 μελών τους για να αναλάβουν εκείνοι την ευθύνη έγκρισης ή απόρριψης της οικονομικής στήριξης της Ελλάδας...
του Κωνσταντίνου Ζούλα, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή", 13/9/2011
