Έχει πλέον δρομολογηθεί η ανελέητη επίθεση στο δημόσιο τομέα και στους εργαζόμενους σ' αυτόν. Το έδαφος προετοιμάζεται εδώ και χρόνια από τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν και τα οποία ευθύνονται για τις όποιες παθογένειες του Δημοσίου. Από κοντά και τα ΜΜΕ των επιχειρηματικών ομίλων εξαπολύουν μια συκοφαντική προπαγάνδα με στόχο τα εργασιακά δικαιώματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Το τελευταίο διάστημα, η επίθεση στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα έχει ενταθεί. Καθημερινά, κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «δυσανάλογα μεγάλο» αριθμό δημόσιων υπαλλήλων και ύψος δαπανών, ότι «η χώρα δεν αντέχει το διογκωμένο δημόσιο τομέα» κ.λπ.
Μετά το «πάγωμα» των μισθών, τη μείωση των επιδομάτων κατά 20%, την αντικατάσταση 13ου και 14ου μισθού με «βοηθήματα» και τη δραματική μείωση του προσωπικού στο Δημόσιο (πάνω από 100.000 με προγράμματα stage και συμβασιούχοι, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί χωρίς να γίνουν προσλήψεις 50.000 δημόσιοι υπάλληλοι), έρχεται η πολιτική της «εργασιακής εφεδρείας» και των απολύσεων, που θα συρρικνώσει το Δημόσιο στους 150.000 δημόσιους υπάλληλους μέχρι το 2013. Ταυτόχρονα, με πρόσφατη τροπολογία, οργανισμοί και φορείς του Δημοσίου (ΟΣΚ, ΙΓΜΕ κ.λπ.) συγχωνεύονται, συρρικνώνονται ή καταργούνται, ενώ προχτές εκδόθηκε εγκύκλιος, η οποία δίνει τη δυνατότητα σε εργαζόμενους στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ και ΟΤΑ να λαμβάνουν άδεια άνευ αποδοχών τουλάχιστον για 5 χρόνια, αντί των 2 ετών που ίσχυε μέχρι σήμερα, για εργασία στον ιδιωτικό τομέα.
Για δεκαετίες, το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις αξιοποιούσαν το δημόσιο τομέα για να ασκούν πολιτική ενσωμάτωσης των εργαζομένων, για ρουσφετολογικούς σκοπούς, για να ενισχύσουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του καπιταλιστικού κράτους και για να στρέφουν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στους δημόσιους. Ταυτόχρονα, με τη «διόγκωση» τομέων του Δημοσίου, παρέμεναν δεκάδες χιλιάδες τα κενά στα δημόσια νοσοκομεία, στην Εκπαίδευση, στην Πρόνοια, οι τομείς του Δημοσίου που είναι πρώτης γραμμής για τις λαϊκές ανάγκες παρέμεναν εσκεμμένα υποβαθμισμένοι και υποστελεχωμένοι. Τώρα οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να προσαρμόσουν το δημόσιο τομέα πιο στενά στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, να ιδιωτικοποιήσουν υπηρεσίες του, να τον κάνουν πιο «ανταγωνιστικό» και να μειώσουν το κόστος του, ώστε μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού να πηγαίνει στην ενίσχυση των επιχειρηματιών.
Αυτό θα είναι καταστροφικό τόσο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, όσο και για τα λαϊκά στρώματα συνολικά, που θα βιώσουν ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση στις όποιες δημόσιες υπηρεσίες υπήρχαν μέχρι σήμερα. Οχι ότι το αστικό κράτος ήταν ποτέ φιλολαϊκό. Απλά, κάτω από τις πιέσεις του εργατικού λαϊκού κινήματος για δεκαετίες αναγκάστηκε να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, τις οποίες τις αξιοποίησε για να χειραγωγήσει εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα. Όμως, τώρα είναι ο καιρός οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα να συνειδητοποιήσουν τη βαθιά αντιλαϊκή ουσία του αστικού κράτους. Ο μόνος δρόμος που έχουν είναι το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η κοινή συμμαχία εργατών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, για το δικό τους, εργατικό κράτος.
της Ελένης Μαίλη, από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 11/8/2011
