Το χαράτσι γίνεται… φόρος αίματος Ο ελληνικός ιός απειλεί Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία και Κύπρο
Μήνας της μεγάλης σφαγής δείχνει να είναι ο Αύγουστος του 2011, από τις πρώτες κιόλας μέρες, ενώ ο Σεπτέμβριος θα είναι ακόμα χειρότερος. Απολύσεις, μειώσεις μισθών, στάση πληρωμών, κλείσιμο επιχειρήσεων. Και την ίδια ώρα το κράτος, ωσάν Οθωμανός κατακτητής, ζητάει και άλλους φόρους, προχωρά σε νέες περικοπές, χωρίς να πετυχαίνει να μειώσει τα ελλείμματά του.
Την ώρα που οι αγορές επιτίθενται στην Ιταλία, την Ισπανία, την Κύπρο και τη Γαλλία, αποκαλύπτοντας το πραγματικό πρόβλημα της Ευρώπης και συνολικά της Δύσης, που είναι η δραστική μείωση της παραγωγής και η αύξηση της ανεργίας, η Ελλάδα περιμένει έναν καινούργιο «αντιβασιλέα», αυτόν που θα λειτουργεί σαν πρωθυπουργός δίπλα στον εκλεγμένο πρωθυπουργό, τον Χορστ Ράιχενμπαχ, που στα ελληνικά σημαίνει «πλούσιο ρυάκι». Το ρυάκι θα είναι πραγματικά πλούσιο για δανειστές και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αφού όπως η Ελλάδα όλος ο λεγόμενος ευρωπαϊκός Νότος οδηγείται σε τεράστια μείωση αξιών, με αποτέλεσμα να αγοραστούν οι παραγωγικές μονάδες και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αντί πινακίου φακής.
Βρισκόμαστε στην καρδιά της πιο μεγάλης ύφεσης που γνώρισε η Ευρώπη από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την πρώτη πραγματική κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και η Ελλάδα παραδίδει για μία ακόμα φορά στην ιστορία της τα κλειδιά του κράτους στους δανειστές. Το πολιτικό σύστημα αναγνωρίζει ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κρίση, τα προβλήματα, αδυνατεί να μετασχηματίσει στοιχειωδώς το κράτος και να επανασχεδιάσει την οικονομία. Γι’ αυτό και προτιμά να στηριχθεί σε δάνειες δυνάμεις, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά.
Την ίδια ώρα όμως συνεχίζεται η επιδρομή στο κοινωνικό κράτος και στην τσέπη των πολιτών, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συμμαζευτούν τα ελλείμματα του κράτους.
Η επιδρομή αυτή, η οποία το Σεπτέμβριο θα λάβει διαστάσεις λαίλαπας, θα φέρει δύο πράγματα:
1. Ακόμα μεγαλύτερη ύφεση, άνοδο της ανεργίας, μείωση της κατανάλωσης, άρα και των εσόδων του κράτους.
2. Κοινωνική αντιπαράθεση και κοινωνική έκρηξη.
Στην κυβέρνηση δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι τα λόγια, τα συνεχή νομοσχέδια, η ενασχόληση με τα επιμέρους, δεν πρόκειται να σταματήσει την πλημμύρα της ύφεσης.
Η γερμανική αντιβασιλεία ξανάρχεται
Η απαίτηση των δανειστών είναι πασιφανής, ο κ. Τρισέ, ο κ. Σόιμπλε, η κ. «ΔΝΤ» Κριστίν Λαγκάρντ αλλά και ο Πορτογάλος φίλος Μπαρόζο το δηλώνουν χωρίς περιστροφές: Η Ελλάδα που χρωστάει χάνει μέρος της κυριαρχίας της. Γνωρίζουν όμως ότι το δικαίωμα τους το εκχωρούν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, υποδεχόμενοι τους τεχνοκράτες-συμβούλους, στην ουσία τους επιτρόπους οι οποίοι θα αναλάβουν τη διαχείριση, την καθημερινότητα, τις αποφάσεις και όχι απλώς τον έλεγχο της τήρησης των συμφωνηθέντων.
Το μνημόνιο και η τρόικα αποτελούν πλέον μικρότερο κακό.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εγκαθίσταται «επίτροπος-διοικητής» ο οποίος σε συνεργασία με το σύμβουλο του Γ. Παπανδρέου, Γιώργο Γλυνό, θα «συντονίζει το αναπτυξιακό πακέτο». Τα περί τεχνικής βοήθειας που θα παρέχουν οι υπερυπουργοί-επίτροποι όχι μόνο δεν μπορούν να γίνουν πιστευτά, αλλά αποτελούν ειρωνεία. Σε όλα τα υπουργεία θα εγκατασταθούν συνεργάτες του Ράιχενμπαχ, οι οποίοι επίσης θα ελέγχουν τις αποφάσεις και την εκτέλεσή τους.
Για να καλυφθεί κάπως η κατοχικού τύπου διακυβέρνηση της χώρας, η «συνεργασία» της ελληνικής κυβέρνησης με τη διεθνή υπερκυβέρνηση μπαίνει κάτω από την ομπρέλα της Κομισιόν, των Μπαρόζο και Όλι Ρεν. Το πραγματικό αφεντικό είναι ο Ράιχενμπαχ, ο οποίος θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Σκοπός της επιτροπείας υποτίθεται ότι είναι ο έλεγχος της αναπτυξιακής βοήθειας που θα δοθεί στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα είναι η διακυβέρνηση της χώρας.
Οι δηλώσεις των Σόιμπλε, Τρισέ και Λαγκάρντ, περί της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας είναι η απόδειξη.
του Σπύρου Σουρμελίδη, http://www.paraskevi13.com/, 6/8/2011
