Τρεις είναι οι βασικές εργασιακές ρυθμίσεις του μεσοπρόθεσμου πλαισίου.
α. Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου μετατρέπεται αυτοδικαίως σε σύμβαση αορίστου χρόνου, αλλά μόνο ως προς την αποζημίωση μετά την καταγγελία. Το μέτρο διευκολύνει την αλλαγή κανονισμών σε ΔΕΚΟ και τράπεζες ανοίγοντας την πόρτα στις απολύσεις.
Ο ανώτατος χρόνος των συμβάσεων (βραχείας διάρκειας) πριν από τη μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου αυξάνεται σε 3 χρόνια αντί των 2 ετών. Το βάρος της ανταπόδειξης σε κάθε περίπτωση φέρει ο εργοδότης.
β. Η δυνατότητα διευθέτησης χρόνου εργασίας γίνεται πλέον σε περίοδο αναφοράς 6 αντί των 4 μηνών κατά τη διάρκεια ενός έτους. Ειδικότερα, σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως 40 ωρών εβδομαδιαίως, επιτρέπεται για μια χρονική περίοδο (αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος να απασχολείται ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των σαράντα (ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου) ώρες εργασίας την εβδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου (περίοδος μειωμένης απασχόλησης). Αντί της μείωσης επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών αναπαύσεως. Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους έξι μήνες σε διάστημα 12 μηνών. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.
Οι ώρες εργασίας ανά εβδομάδα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τις 48 κατά μέσον όρο, σε περίοδο έξι μηνών, συμπεριλαμβανομένων και των προαναφερόμενων ωρών υπερεργασίας και νόμιμων υπερωριών.
Η καταβαλλόμενη αμοιβή κατά το χρονικό διάστημα της διευθέτησης είναι ίση με την αμοιβή για εργασία 40 ωρών εβδομαδιαίως. Η διευθέτηση καθορίζεται με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων (ακόμη και με 3 άτομα εάν το προσωπικό είναι έως 20 άτομα).
Με επιχειρησιακές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις μπορεί να καθορίζεται άλλο σύστημα διευθέτησης χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.
γ. Οι επιχειρήσεις μπορούν να προσλαμβάνουν νέους 18 έως 25 ετών για έως και 24 μήνες, με αποδοχές κατά 20% χαμηλότερες των συμβάσεων.
της Χριστίνας Δαμουλιάνου, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή", 25/6/2011
