ΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΧΡΩΣΤΑ 1 ΔΙΣ. ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Ανεξέλεγκτο φαγοπότι και σπατάλες άνευ προηγουμένου καταγράφονται τα τελευταία χρόνια στο ταμείο του Δημοσίου, τον ΟΠΑΔ. Καθόλου τυχαία σήμερα ο οργανισμός δεν μπορεί καλά καλά να αποπληρώσει ούτε τα 130 εκατ. ευρώ που χρωστά μόνο στους φαρμακοποιούς της Αττικής, χωρίς να υπολογισθούν οι οφειλές στους υπόλοιπους φαρμακοποιούς της χώρας αλλά και στους συμβεβλημένους γιατρούς. Τα χρέη του ταμείου αγγίζουν σήμερα το 1 δισ., δεδομένου ότι από το 2006 και μετά είχε αρχίσει να καταγράφεται συστηματικό έλλειμμα στα ταμεία του οργανισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο μέσα σε μία χρονιά, το 2008, η μαύρη τρύπα έφθασε τα 650 εκατ. ευρώ. Γι' αυτό και ο ΟΠΑΔ τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είχε αποπληρώσει ποτέ οφειλές του σε δημόσια νοσοκομεία, ενώ η εξόφληση προς τρίτους γινόταν πάντοτε με μεγάλη καθυστέρηση. Η ρουσφετολογική αντίληψη και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος φαίνονται ξεκάθαρα και από το γεγονός ότι μέσα σε πέντε χρόνια προσελήφθησαν συμβασιούχοι υπάλληλοι ο αριθμός των οποίων πλησιάζει αυτόν των μονίμων υπαλλήλων. Συνολικά είχαν προσληφθεί 500 συμβασιούχοι, τη στιγμή που οι μόνιμοι είναι 650.
Ταυτόχρονα άλλοι 750 εργαζόμενοι του υπουργείου Οικονομικών είχαν προσληφθεί μόνιμα και απασχολούνταν αποκλειστικά με την εκκαθάριση και πληρωμή των δαπανών του ΟΠΑΔ.
Σε ό,τι αφορά τις ετήσιες δαπάνες, από 891 εκατ. ευρώ που ήταν το 2004, το 2010 εκτοξεύθηκαν στο 1,48 δισ. ευρώ (ποσόν αύξησης 66%). Οι πιο υψηλές ετήσιες δαπάνες καταγράφονται το 2009 και το 2008, που ξοδεύτηκαν 1,76 δισ. και 1,75 δισ. ευρώ αντίστοιχα. Η φαρμακευτική περίθαλψη των 1.700.000 ασφαλισμένων διπλασιάστηκε τα έτη 2008, 2009 (σε σχέση με το 2004). Ενώ δηλαδή το 2004 άγγιζε τα 327 εκατ. ευρώ, το 2008 αυξήθηκε στα 675 εκατ., το 2009 στα 645 εκατ., για να μειωθεί λίγο το 2010 στα 570 εκατ. ευρώ. Η εξέλιξη των δαπανών είναι ενδεικτική της έλλειψης ελέγχου στον οργανισμό, παρότι υπήρχαν δύο φορείς που δραστηριοποιούνταν.
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του ΟΠΑΔ Κ. Σουλιώτης, «η εξέλιξη της δαπάνης του ΟΠΑΔ είναι ενδεικτική της στρεβλής λειτουργίας του Οργανισμού από ιδρύσεώς του. Το πλαίσιο των παροχών σε συνδυασμό με τη συνύπαρξη δύο φορέων ελέγχου, που όμως συνεργάζονταν κάτω από ένα άκρως γραφειοκρατικό μοντέλο λειτουργίας, αποτελούν τους βασικούς παράγοντες που ερμηνεύουν την πορεία αυτή των δαπανών.
Κατ' αποτέλεσμα, ο Οργανισμός με τη μεγαλύτερη κατά κεφαλή δαπάνη υγείας και τον υψηλότερο ρυθμό αύξησής της, "κατόρθωσε να απογοητεύσει" τόσο τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενούς του όσο και τους συμβεβλημένους φορείς».
Δ. ΕΥΘ., από την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", 3/4/2011
