Το μνημόνιο βαριανασαίνει, ο Γ. Παπανδρέου ευελπιστεί σε μια μικρή δόση οξυγόνου μέσω της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, που παρακαλάει να πάρει από την κ. Μέρκελ, στη χώρα όμως δεν αλλάζει τίποτα.
Το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει, αυτοί που θησαύριζαν συνεχίζουν να είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει, αυτοί που θησαύριζαν συνεχίζουν να είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Τα πάντα κινούνται λες και ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΝΤΑΙ από τους λίγους μεγάλους καρχαρίες, οι οποίοι μέσα στην κρίση περιμένουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Η κυβέρνηση, εμμένοντας στο μνημόνιο, ζητά από το λαό να αδειάσει ακόμα περισσότερο την τσέπη του, φορολογεί και τον αέρα που αναπνέουμε, κόβει μισθούς, συντάξεις, διαλύει την υγεία, κλείνει σχολεία, αυξάνει το κόστος ζωής. Στο όνομα του νοικοκυρέματος διαλύει κάθε έννοια κοινωνικού κράτους.
Την ίδια ώρα όμως οι ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ (παλιές και νέες) είναι ο μπούσουλας κυβερνητικών ενεργειών. Κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες συμπεριφέρονται με πυξίδα την παραμονή στην εξουσία και το συνολικότερο όφελος.
Η προσοχή πλέον στρέφεται στον πρωθυπουργό, με το ερώτημα: «Και τώρα τι;». Το πρόγραμμα που εξήγγειλε, και το οποίο αποδέχθηκε ο ελληνικός λαός, φαίνεται ότι δεν βγαίνει. Η μάχη στην Ευρώπη δείχνει ότι στόχος των δανειστών μας είναι να γονατίσουν την ελληνική οικονομία.
Όμως αυτά που έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση, για να κινηθεί η οικονομία, δεν τα κάνει. Αντιθέτως, το μόνο που κάνει είναι να κυνηγά τον πολίτη, να τον καθιστά υπεύθυνο για τα πάντα και να ζητά ΜΟΝΟ απ’ αυτόν το λογαριασμό. Ο λαός δίνει τα ρέστα του χωρίς αντάλλαγμα. «Είμαστε στη μέση του δρόμου δηλώνει ο Γ. Παπακωνσταντίνου», μόνο που η ύφεση δείχνει ότι είμαστε απλώς στην αρχή.
Αντιδράσεις
«Ο λογαριασμός δεν βγαίνει», λένε στον Γ. Παπακωνσταντίνου οι βουλευτές, πρωτοστατούσης της Βάσως Παπανδρέου, δειλά δειλά όμως ακούγεται η δυσαρέσκεια και από τους υπουργούς. Η διαμαρτυρία-διαφωνία του Βαγγέλη Παπαχρήστου, που τον οδήγησε εκτός της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, το Δεκέμβριο, ακούγεται πλέον ήπια, μπροστά στο κλίμα έντονης ανησυχίας που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα.
Η κυβέρνηση αναθεωρεί τον εαυτό της συνεχώς παρουσιάζοντας νέα μέτρα, προκειμένου να εξευμενίσει την κ. Μέρκελ, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι στο εσωτερικό καταστρέφεται η οικονομία. Περιμένει τη σωτηρία μόνο με τη διαχείριση του χρέους.
Δεν είναι τυχαίο που οι βουλευτές πλέον αρχίσουν να φωνάζουν.
«Δεν μπορεί να λέμε ψέματα στον ελληνικό λαό, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια», είπε ο βουλευτής Γρηγοράκος. Δεν φαίνεται πάντως να έχουν την ίδια άποψη ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο. Γιατί; Διότι θεωρούν ότι η ελλιπής αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού προγράμματος οφείλεται στους… υπουργούς και στις υπαναχωρήσεις τους και όχι στην ορθότητα της πολιτικής.
Η μάχη της 11ης Μαρτίου
Το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις 25 Μαρτίου θα καθορίσει και τις εσωτερικές εξελίξεις. Αν ο κ. Παπανδρέου πάρει την επιμήκυνση χωρίς νέα σκληρά ανταλλάγματα, θα πάρει μια ανάσα. Σε αντίθετη περίπτωση θα κατηγορηθεί από το κόμμα του και τους περισσότερους υπουργούς ότι «η απόφαση προσφυγής στην τρόικα ήταν αποτυχημένη». Όμως το κλίμα θα φανεί από την ερχόμενη Πέμπτη (11.3) στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής. Αν δηλαδή η κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει σε ένα διακανονισμό. Ο Γ. Παπανδρέου δίνει τα ρέστα του στη Μέρκελ για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου. Αν και για πολλούς η επιμήκυνση θεωρείται δεδομένη, το Βερολίνο δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Δεν ξέρουμε τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει για την επιμήκυνση. Ο Γ. Παπανδρέου βρίσκεται απομονωμένος στην Ε.Ε., ακριβώς γιατί είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι ζητήσει η κ. Μέρκελ. Του μένει βεβαίως μια ακόμα δυνατότητα. Να βάλει μπουρλότο στο ευρώ, δηλώνοντας αδυναμία πληρωμής, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Αυτό του εισηγούνται μάλιστα ορισμένοι από τους συμβούλους της κυβέρνησης, αλλά δεν είναι στα σχέδιά του.
Την ώρα όμως που το ερώτημα για τον πρωθυπουργό είναι τι ακριβώς θα μπορέσει να πετύχει τις επόμενες βδομάδες στην Ευρώπη για το διακανονισμό του χρέους, το ερώτημα για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τους υπουργούς είναι αν θα αναλάβει πρωτοβουλίες ο πρωθυπουργός και αν θα ασχοληθεί με το συντονισμό της κυβέρνησης.
Το θέμα για τη διαπλοκή και τους διαπλεκόμενους είναι αν θα προκύψει άμεσα μια άλλη κυβέρνηση, που θα αποτελείται από «φιλιππινέζους».
πηγή : Εφημερίδα "Παρασκευή + 13", 5/3/2011
Η κυβέρνηση, εμμένοντας στο μνημόνιο, ζητά από το λαό να αδειάσει ακόμα περισσότερο την τσέπη του, φορολογεί και τον αέρα που αναπνέουμε, κόβει μισθούς, συντάξεις, διαλύει την υγεία, κλείνει σχολεία, αυξάνει το κόστος ζωής. Στο όνομα του νοικοκυρέματος διαλύει κάθε έννοια κοινωνικού κράτους.
Την ίδια ώρα όμως οι ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ (παλιές και νέες) είναι ο μπούσουλας κυβερνητικών ενεργειών. Κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες συμπεριφέρονται με πυξίδα την παραμονή στην εξουσία και το συνολικότερο όφελος.
Η προσοχή πλέον στρέφεται στον πρωθυπουργό, με το ερώτημα: «Και τώρα τι;». Το πρόγραμμα που εξήγγειλε, και το οποίο αποδέχθηκε ο ελληνικός λαός, φαίνεται ότι δεν βγαίνει. Η μάχη στην Ευρώπη δείχνει ότι στόχος των δανειστών μας είναι να γονατίσουν την ελληνική οικονομία.
Όμως αυτά που έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση, για να κινηθεί η οικονομία, δεν τα κάνει. Αντιθέτως, το μόνο που κάνει είναι να κυνηγά τον πολίτη, να τον καθιστά υπεύθυνο για τα πάντα και να ζητά ΜΟΝΟ απ’ αυτόν το λογαριασμό. Ο λαός δίνει τα ρέστα του χωρίς αντάλλαγμα. «Είμαστε στη μέση του δρόμου δηλώνει ο Γ. Παπακωνσταντίνου», μόνο που η ύφεση δείχνει ότι είμαστε απλώς στην αρχή.
Αντιδράσεις
«Ο λογαριασμός δεν βγαίνει», λένε στον Γ. Παπακωνσταντίνου οι βουλευτές, πρωτοστατούσης της Βάσως Παπανδρέου, δειλά δειλά όμως ακούγεται η δυσαρέσκεια και από τους υπουργούς. Η διαμαρτυρία-διαφωνία του Βαγγέλη Παπαχρήστου, που τον οδήγησε εκτός της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, το Δεκέμβριο, ακούγεται πλέον ήπια, μπροστά στο κλίμα έντονης ανησυχίας που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα.
Η κυβέρνηση αναθεωρεί τον εαυτό της συνεχώς παρουσιάζοντας νέα μέτρα, προκειμένου να εξευμενίσει την κ. Μέρκελ, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι στο εσωτερικό καταστρέφεται η οικονομία. Περιμένει τη σωτηρία μόνο με τη διαχείριση του χρέους.
Δεν είναι τυχαίο που οι βουλευτές πλέον αρχίσουν να φωνάζουν.
«Δεν μπορεί να λέμε ψέματα στον ελληνικό λαό, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια», είπε ο βουλευτής Γρηγοράκος. Δεν φαίνεται πάντως να έχουν την ίδια άποψη ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο. Γιατί; Διότι θεωρούν ότι η ελλιπής αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού προγράμματος οφείλεται στους… υπουργούς και στις υπαναχωρήσεις τους και όχι στην ορθότητα της πολιτικής.
Η μάχη της 11ης Μαρτίου
Το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις 25 Μαρτίου θα καθορίσει και τις εσωτερικές εξελίξεις. Αν ο κ. Παπανδρέου πάρει την επιμήκυνση χωρίς νέα σκληρά ανταλλάγματα, θα πάρει μια ανάσα. Σε αντίθετη περίπτωση θα κατηγορηθεί από το κόμμα του και τους περισσότερους υπουργούς ότι «η απόφαση προσφυγής στην τρόικα ήταν αποτυχημένη». Όμως το κλίμα θα φανεί από την ερχόμενη Πέμπτη (11.3) στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής. Αν δηλαδή η κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει σε ένα διακανονισμό. Ο Γ. Παπανδρέου δίνει τα ρέστα του στη Μέρκελ για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου. Αν και για πολλούς η επιμήκυνση θεωρείται δεδομένη, το Βερολίνο δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Δεν ξέρουμε τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει για την επιμήκυνση. Ο Γ. Παπανδρέου βρίσκεται απομονωμένος στην Ε.Ε., ακριβώς γιατί είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι ζητήσει η κ. Μέρκελ. Του μένει βεβαίως μια ακόμα δυνατότητα. Να βάλει μπουρλότο στο ευρώ, δηλώνοντας αδυναμία πληρωμής, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Αυτό του εισηγούνται μάλιστα ορισμένοι από τους συμβούλους της κυβέρνησης, αλλά δεν είναι στα σχέδιά του.
Την ώρα όμως που το ερώτημα για τον πρωθυπουργό είναι τι ακριβώς θα μπορέσει να πετύχει τις επόμενες βδομάδες στην Ευρώπη για το διακανονισμό του χρέους, το ερώτημα για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τους υπουργούς είναι αν θα αναλάβει πρωτοβουλίες ο πρωθυπουργός και αν θα ασχοληθεί με το συντονισμό της κυβέρνησης.
Το θέμα για τη διαπλοκή και τους διαπλεκόμενους είναι αν θα προκύψει άμεσα μια άλλη κυβέρνηση, που θα αποτελείται από «φιλιππινέζους».
πηγή : Εφημερίδα "Παρασκευή + 13", 5/3/2011
