Με ωμό εκβιασμό και χρησιμοποιώντας για επικοινωνιακούς λόγους τους φιλοκυβερνητικούς συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση, διαμορφώνοντας κοινό μέτωπο υπεράσπισης του διαβόητου Μνημονίου με τους βιομήχανους, καλεί τα συνδικάτα να συνομολογήσουν τριετές πάγωμα των κατώτατων μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Η κυβερνητική εντολή κατά τη σύσκεψη, την περασμένη Πέμπτη, στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό, με παρόντες τους προέδρους της ΓΣΕΕ, Γιάννη Παναγόπουλο, και της ΓΣΕΒΕΕ, Δημ. Ασημακόπουλο, ήταν σαφής: "Βρείτε τα για να μην προχωρήσουμε σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου".
Αυτή η ρητή εντολή μεταφέρθηκε προς τα έξω ως προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας σε συμβολικές αυξήσεις που δεν θα ξεπερνούν τα όρια του ευρωπαϊκού πληθωρισμού (1%), μόνο που, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε τη συναίνεση του ΣΕΒ, που "τα θέλει όλα" και όπως ακριβώς αποτυπώνονται στο Μνημόνιο. Μάλιστα αντιδρώντας στην πολιτικοσυνδικαλιστική σύναξη στο Μαξίμου διαμήνυσε ότι "ο θεσμός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι αποκλειστική ευθύνη των κοινωνικών εταίρων και υπηρετείται μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, εκφυλίζεται με τις επικοινωνιακές περιοδείες των ενδιαφερομένων και τις αλληλοσυγκρουόμενες παρεμβάσεις υπουργών"!
Συμμαχία Λοβέρδου - ΣΕΒ
Επί της ουσίας, ο ΣΕΒ "τα θέλει όλα πακέτο". Πάγωμα για τρία χρόνια των κατώτατων μισθών, κατάργηση της διαιτησίας, όπως ακριβώς ορίζει το Μνημόνιο, μη ενσωμάτωση 13ου και 14ου μισθού στις μηνιαίες αποδοχές. Σε ενίσχυση των επιχειρημάτων του ΣΕΒ για το θέμα της διαιτησίας προστρέχει και ο υπουργός Εργασίας, Αν. Λοβέρδος, σημειώνοντας ότι οι διατάξεις του ιδρυτικού νόμου του ΟΜΕΔ (ν.1876/1990) παραβιάζουν τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 94 και 154, στον βαθμό που επεκτείνουν τις δυνατότητες υποχρεωτικής προσφυγής στη Διαιτησία. "Δεν μπορεί η προσφυγή στη διαιτησία να δίνει αυξήσεις πολλαπλάσιες από αυτές που συνομολογούνται στις διαπραγματεύσεις", τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου.
Οι έμποροι, από την πλευρά τους, εμφανίζονται πρόθυμοι να συνομολογήσουν σε "ψυχολογικές αυξήσεις" 1%, σε τριετή όμως βάση, και προτείνουν να ενταχθεί στη σύμβαση ειδική ρήτρα ενσωμάτωσης, "όταν το επιτρέπουν οι νομικές προϋποθέσεις". Τέλος, όσον αφορά το θέμα του ΟΜΕΔ, ζητούν να διατηρηθεί μόνο η διαδικασία μεσολάβησης. Παρόμοιες θέσεις εκφράζει και ο εκπρόσωπος των Επαγγελματοβιοτεχνών και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Δημ. Ασημακόπουλος.
-15% η αγοραστική δύναμη, + 50% αύξηση της ανεργίας
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βρίσκεται σε σταυροδρόμι, καθώς από τη μία πλευρά θέλει μια τυπική επικύρωση της σύμβασης, προκειμένου να μην διαλυθούν κυριολεκτικά συμβάσεις, μισθοί και όροι εργασίας, καθώς οι επιχειρήσεις ήδη καλούν τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα σε επαναδιαπραγμάτευση των όρων αμοιβής και εργασίας και με την απειλή της απόλυσης αποσπούν την υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας. Από την άλλη πλευρά, γνωρίζει ότι αν σε αυτή τη φάση διευκολύνει με οποιονδήποτε τρόπο να περάσει η κυβέρνηση τα όσα προβλέπει το Μνημόνιο, θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση σε μια περίοδο που ξεχειλίζει η οργή των εργαζομένων, καθώς:
*Με το "πάγωμα" των μισθών για μια τριετία, οι κατώτατοι μισθοί θα χάσουν μόνο από την αύξηση του πληθωρισμού αγοραστική αξία άνω του 15% και, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημονικών συνεργατών των συνδικάτων, η αγοραστική δύναμη των μισθών θα επιστρέψει βιαίως στα επίπεδα του 1984.
*Σε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας (τουλάχιστον κατά 50%) θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, οι ακραίες ρυθμίσεις που προβλέπουν αύξηση των απολύσεων και μείωση έως και 55% των αποζημιώσεων. "Η ουσιαστική απελευθέρωση των απολύσεων και η κατακόρυφη μείωση της αποζημίωσης για όσους θα χάσουν τη δουλειά τους, σε συνδυασμό με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την ταυτόχρονη δυνατότητα των επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους (έως 25 ετών) με μισθούς 400 - 500 ευρώ, αναμένεται να σπρώξουν στην ανεργία τουλάχιστον άλλους 300.000 ανέργους που θα προστεθούν στους ήδη 586.000 που καταμέτρησε την περασμένη εβδομάδα η ΕΣΥΕ.
Αυτή η ρητή εντολή μεταφέρθηκε προς τα έξω ως προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας σε συμβολικές αυξήσεις που δεν θα ξεπερνούν τα όρια του ευρωπαϊκού πληθωρισμού (1%), μόνο που, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε τη συναίνεση του ΣΕΒ, που "τα θέλει όλα" και όπως ακριβώς αποτυπώνονται στο Μνημόνιο. Μάλιστα αντιδρώντας στην πολιτικοσυνδικαλιστική σύναξη στο Μαξίμου διαμήνυσε ότι "ο θεσμός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι αποκλειστική ευθύνη των κοινωνικών εταίρων και υπηρετείται μόνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, εκφυλίζεται με τις επικοινωνιακές περιοδείες των ενδιαφερομένων και τις αλληλοσυγκρουόμενες παρεμβάσεις υπουργών"!
Συμμαχία Λοβέρδου - ΣΕΒ
Επί της ουσίας, ο ΣΕΒ "τα θέλει όλα πακέτο". Πάγωμα για τρία χρόνια των κατώτατων μισθών, κατάργηση της διαιτησίας, όπως ακριβώς ορίζει το Μνημόνιο, μη ενσωμάτωση 13ου και 14ου μισθού στις μηνιαίες αποδοχές. Σε ενίσχυση των επιχειρημάτων του ΣΕΒ για το θέμα της διαιτησίας προστρέχει και ο υπουργός Εργασίας, Αν. Λοβέρδος, σημειώνοντας ότι οι διατάξεις του ιδρυτικού νόμου του ΟΜΕΔ (ν.1876/1990) παραβιάζουν τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 94 και 154, στον βαθμό που επεκτείνουν τις δυνατότητες υποχρεωτικής προσφυγής στη Διαιτησία. "Δεν μπορεί η προσφυγή στη διαιτησία να δίνει αυξήσεις πολλαπλάσιες από αυτές που συνομολογούνται στις διαπραγματεύσεις", τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου.
Οι έμποροι, από την πλευρά τους, εμφανίζονται πρόθυμοι να συνομολογήσουν σε "ψυχολογικές αυξήσεις" 1%, σε τριετή όμως βάση, και προτείνουν να ενταχθεί στη σύμβαση ειδική ρήτρα ενσωμάτωσης, "όταν το επιτρέπουν οι νομικές προϋποθέσεις". Τέλος, όσον αφορά το θέμα του ΟΜΕΔ, ζητούν να διατηρηθεί μόνο η διαδικασία μεσολάβησης. Παρόμοιες θέσεις εκφράζει και ο εκπρόσωπος των Επαγγελματοβιοτεχνών και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Δημ. Ασημακόπουλος.
-15% η αγοραστική δύναμη, + 50% αύξηση της ανεργίας
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ βρίσκεται σε σταυροδρόμι, καθώς από τη μία πλευρά θέλει μια τυπική επικύρωση της σύμβασης, προκειμένου να μην διαλυθούν κυριολεκτικά συμβάσεις, μισθοί και όροι εργασίας, καθώς οι επιχειρήσεις ήδη καλούν τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα σε επαναδιαπραγμάτευση των όρων αμοιβής και εργασίας και με την απειλή της απόλυσης αποσπούν την υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας. Από την άλλη πλευρά, γνωρίζει ότι αν σε αυτή τη φάση διευκολύνει με οποιονδήποτε τρόπο να περάσει η κυβέρνηση τα όσα προβλέπει το Μνημόνιο, θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση σε μια περίοδο που ξεχειλίζει η οργή των εργαζομένων, καθώς:
*Με το "πάγωμα" των μισθών για μια τριετία, οι κατώτατοι μισθοί θα χάσουν μόνο από την αύξηση του πληθωρισμού αγοραστική αξία άνω του 15% και, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημονικών συνεργατών των συνδικάτων, η αγοραστική δύναμη των μισθών θα επιστρέψει βιαίως στα επίπεδα του 1984.
*Σε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας (τουλάχιστον κατά 50%) θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, οι ακραίες ρυθμίσεις που προβλέπουν αύξηση των απολύσεων και μείωση έως και 55% των αποζημιώσεων. "Η ουσιαστική απελευθέρωση των απολύσεων και η κατακόρυφη μείωση της αποζημίωσης για όσους θα χάσουν τη δουλειά τους, σε συνδυασμό με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την ταυτόχρονη δυνατότητα των επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους (έως 25 ετών) με μισθούς 400 - 500 ευρώ, αναμένεται να σπρώξουν στην ανεργία τουλάχιστον άλλους 300.000 ανέργους που θα προστεθούν στους ήδη 586.000 που καταμέτρησε την περασμένη εβδομάδα η ΕΣΥΕ.
Η ανεργία πολύ σύντομα θα φθάσει να αφορά επισήμως περισσότερους από 1.000.000 εργαζόμενους", σημείωνε στην "Αυγή της Κυριακής" επιστημονικός συνεργάτης των συνδικάτων.
του Α. Πετρόπουλου, από την εφημερίδα "Η Αυγή", 4/7/2010
