Την από 11.4.2016 ΑΠΟΦΑΣΗ του Ι Τμήματος (ΠΡΑΞΗ 105/2016) του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία δεν εγκρινόταν ένταλμα δήμου για την πληρωμή συμβασιούχων (τόσο δίμηνα όσα και οκτάμηνα) των οποίων οι συμβάσεις είχαν παραταθεί με βάση τη ρύθμιση του ν. 4325/2015 (Κατρούγκαλου), παρουσιάζει η aftodioikisi.gr.
Πρόκειται για την απόφαση με βάση την οποία, όπως αποκάλυψε χθες η ιστοσελίδα, η ΚΕΔΕ αναμένεται να αποστείλει σήμερα επείγουσα επιστολή προς την υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη και την πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ανδρονίκη Θεοτοκάτου με την οποία θα ζητούνται διευκρινίσεις σε σχέση με την παράταση συμβάσεων θα στείλει η ΚΕΔΕ, την ώρα που ο δήμος Ανατολικής Μάνης προχώρησε χθες σε απολύσεις συμβασιουχων.
Η υπόθεση αφορά την έγκριση χρηματικών ενταλμάτων για 25 άτομα στον τομέα της καθαριότητας και του ηλεκτροφωτισμού και σύμφωνα με το σκεπτικό του Ανωτάτου Δικαστηρίου: «Με τη διάταξη αυτή (σ.σ. άρθρο 49 του ν. 4325/2015 «Εκδημοκρατισμός της Διοίκησης – Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις») παρασχέθηκε η δυνατότητα παράτασης, μέχρι τις 31.12.2015, μεταξύ άλλων, των συμβάσεων που είχαν συναφθεί για την παροχή κάθε είδους υπηρεσίας καθαριότητας των Ο.Τ.Α. ή η επανασύναψη με την ίδια ημερομηνία λήξης ατομικών συμβάσεων μίσθωσης έργου με ιδιώτες που απασχολούνταν, μεταξύ άλλων, στις υπηρεσίες καθαριότητας με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης. Με τον τρόπο αυτόν, συνεχίζει η απόφαση του Ι Τμήματος του Ε.Σ. -επιχειρήθηκε, προσωρινά, η αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης προσωπικού στις υπηρεσίες καθαριότητας των δημοσίων φορέων, μεταξύ άλλων και των Ο.Τ.Α., μέχρις ότου επαναπροσδιοριστούν, εν όψει και των διαθεσίμων πόρων, οι σχετικές ανάγκες των εν λόγω φορέων, προκειμένου οι αντίστοιχες θέσεις να καλυφθούν σταδιακά από μόνιμο προσωπικό. Ωστόσο, λαμβανομένων, περαιτέρω, υπ’ όψιν α) των αυστηρών όρων του άρθρου 103 του Συντάγματος σχετικά με την πρόσληψη προσωπικού για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και β) του εξαιρετικού χαρακτήρα της ως άνω διάταξης που την καθιστά στενά ερμηνευτέα, συνάγεται ότι ειδικώς στις συμβάσεις που δύνανται να επανασυναφθούν, πέραν του ότι πρέπει να πρόκειται για ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου και όχι για συμβάσεις εργασίας κατ’ επίφαση χαρακτηριζόμενες ως «συμβάσεις μίσθωσης έργου», δεν εμπίπτουν οι συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας του άρθρου 205 του ΚΚΔΚΥ, καθόσον εκ της φύσεώς τους αυτές έχουν συναφθεί εξαιρετικώς και προς αντιμετώπιση «πρόσκαιρων», «εποχικών» ή «περιοδικών», η ύπαρξη των οποίων θα πρέπει κάθε φορά να ελέγχεται. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, θα αναιρούσε το συνταγματικό έρεισμα του εξαιρετικού χαρακτήρα των συμβάσεων των ως άνω προσώπων, καθόσον θα υποδήλωνε ότι οι ανάγκες, για τις οποίες αυτά προσελήφθησαν αρχικά, δεν ήταν περιοδικές, εποχικές ή πρόσκαιρες, αλλά πάγιες και διαρκείς, θα καθιστούσε δε, περαιτέρω, τη ρύθμιση του άρθρου 49 του ν. 4325/2015 μη σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος, διότι θα οδηγούσε σε στελέχωση του οικείου φορέα για την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του με προσωπικό που είχε προσληφθεί κατ’ επίκληση της εξαιρετικής αυτής διαδικασίας πρόσληψης (πρβλ. Ε.Σ. Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο Ι Τμ. 41 και 43/2016).
Και η απόφαση του ΕΣ καταλήγει:
«Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις II, III και IV, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατή η επαναπρόσληψη των αναφερομένων στην προηγούμενη σκέψη προσώπων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 49 του ν. 4325/2015, καθόσον οι συμβάσεις που συνήψαν με το Δήμο ΧΧΧ δεν είναι γνήσιες συμβάσεις έργου, όπως απαιτείται από την εν λόγω διάταξη, αλλά αντιθέτως χαρακτηρίζονται ευθέως ως συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, μετά την κάλυψη, δε, μέσω του άρθρου 205 του ΚΚΔΚΥ περιοδικών, εποχικών ή πρόσκαιρων αναγκών με ανώτατη επιτρεπόμενη διάρκεια τους οκτώ μήνες, καλύπτουν πλέον τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου ως προς την αποκομιδή των απορριμμάτων. Ειδικότερα, το γεγονός ότι δεν πρόκειται για γνήσιες συμβάσεις έργου, πέραν του χαρακτηρισμού τους ως συμβάσεων εργασίας, καταδεικνύεται και από το ότι με αυτές τα συμβαλλόμενα μέρη δεν απέβλεψαν στην επίτευξη ορισμένου αποτελέσματος, αφού το αντικείμενο των συμβάσεων αυτών προσδιορίστηκε, για μεν τους εργάτες απορριμματοφόρων στην αποκομιδή («συλλογή», κατά τον χρησιμοποιηθέντα όρο από τον Δήμο) απορριμμάτων, για δε τους οδηγούς απορριμματοφόρων στην οδήγηση των οικείων οχημάτων. Κατά συνέπεια, το αντικείμενο των συμβάσεων αυτών ήταν ορισμένη εργασία, με πρόβλεψη όχι αμοιβής αλλά «δαπανών μισθοδοσίας» και μάλιστα «σύμφωνα με το ενιαίο μισθολόγιο του Ν. 4024/2011» (βλ. τη σχετική ορολογία στις οικείες συμβάσεις). Τούτο, άλλωστε, δεν αμφισβητείται ούτε από το Δήμο, στο 17824/19.10.2015 έγγραφο επανυποβολής του οποίου μάλιστα προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 49 του ν. 4325/2015 υπάγονται και οι συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Η παραδοχή, όμως, αυτού του ισχυρισμού, πέραν του ότι δεν προκύπτει από τη γραμματική ερμηνεία της διάταξης που κάνει λόγο για επανασύναψη ατομικών συμβάσεων μίσθωσης έργου και όχι συμβάσεων εργασίας, θα καθιστούσε, περαιτέρω, τη διάταξη αυτή αντισυνταγματική, λόγω ευθείας αντίθεσής της με το άρθρο 103 του Συντάγματος. Και τούτο, διότι οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες που καλύπτονται εν προκειμένω από τα πρόσωπα αυτά, δύνανται υπό το καθεστώς του ανωτέρω άρθρου να καλύπτονται μόνο με την πρόσληψη προσωπικού είτε τακτικού είτε με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (βλ. σκέψεις II.Α. και III), για την οποία (πρόσληψη) θα έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες (βλ. σκέψη ΙΙ.B.), ώστε να διασφαλίζονται οι συνταγματικές αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας και της διαφάνειας στο πεδίο των προσλήψεων, μεταξύ άλλων, στους Ο.Τ.Α. (πρβλ. Ε.Σ. Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο Ι Τμ. 41 και 43/2016). Εξ άλλου, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη IV, δεν ήταν δυνατή ούτε η παράταση των οκτάμηνων συμβάσεων των προμνησθέντων προσώπων, αν ήθελε υποτεθεί ότι αυτές είχαν παραταθεί πριν τη λήξη τους στις 22.5.2015 (δεδομένης της δημοσίευσης του ν. 4325/2015 στις 11.5.2015), καθόσον οι συμβάσεις αυτές (οκτάμηνης κατ’ ανώτατο όριο διάρκειας) είναι εξαιρετικού χαρακτήρα και συνάπτονται κατά παρέκκλιση των διατάξεων που αφορούν στις προσλήψεις προσωπικού (πρβλ. Ε.Σ. Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο Ι Τμ. 278/2015). Περαιτέρω, όμως, δεδομένης της έκδοσης των εγκυκλίων του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (ΔΙΠΑΑΔ/Φ.2.9/ 38/οικ.14652/14.5.2015 και ΔΙΠΑΑΔ/Φ.2.9/41/οικ/16433/27.5.2015), οι οποίες αποδεικνύεται ότι ελήφθησαν υπ’ όψιν κατά τη λήψη της αναφερόμενης στη σκέψη V 145/22.6.2015 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου ΧΧΧ και σύμφωνα με τις οποίες στο ρυθμιστικό πεδίο της διάταξης του άρθρου 49 του ν. 4325/2015 υπάγονται και οι συμβάσεις προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, το Κλιμάκιο άγεται, περαιτέρω, στην κρίση ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου δεν ενήργησαν με σκοπό την καταστρατήγηση των σχετικών διατάξεων, αλλά με την πεποίθηση ότι μπορούσαν να προβούν στη σύναψη των ανωτέρω συμβάσεων, η πλάνη τους δε αυτή είναι συγγνωστή.
VII. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνη είναι μη νόμιμη, πλην όμως αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνουν.
Για τους λόγους αυτούς
Αποφαίνεται ότι τα 234 και 235, οικονομικού έτους 2015, χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Δήμου ΧΧΧ, ποσού 391,76 και 2.915,10 ευρώ, αντίστοιχα, δεν πρέπει να θεωρηθούν, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό.»
