Τα συλλυπητήρια του και την αμέριστη συμπαράστασή του στην οικογένεια του Αντώνη Αβράμπο, του τρίτου κατά σειρά τραυματία εργαζομένου των ΕΛ.ΠΕ από το θανατηφόρο δυστύχημα της 8ης Μαΐου, εκφράζει το ΜΕΤΑ. Με το δεδομένο δε ότι το ελληνικό κράτος έχει την πλειοψηφία των ΕΛ.ΠΕ, θεωρεί αυτονόητο πως η νέα κυβέρνηση θα ρίξει άπλετο φως στην υπόθεση του τραγικού δυστυχήματος, θααποδώσει τις ευθύνες στους υπευθύνους και θα τους τιμωρήσει παραδειγματικά.
Όσο οι επιχειρήσεις δε διαθέτουν κεφάλαια για λήψη μέτρων ασφάλειας, όσο κυριαρχεί η λογική της μεγιστοποίησης των κερδών μέσω της εντατικοποίησης της εργασίας, όσο οι εργολάβοι κάνουν «πάρτι», τα εργατικά δυστυχήματα σαν αυτό που έγινε στα ΕΛ.ΠΕ θα επαναλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι θα είναι τα θύματα στο «βωμό» της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Το ΜΕΤΑ καλεί τη νέα κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, όπως έπραξε και στις περιπτώσεις των άλλων δύο εργαζομένων την ΕΛ.ΠΕ που έχασαν τη ζωή τους, να αλλάξει επιτέλους τα πράγματα στις εργασιακές σχέσεις που ισοπέδωσαν τα μνημόνια και οι μνημονιακές κυβερνήσεις, «εγκαθιστώντας» τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την εργασιακή ανασφάλεια και τους ανύπαρκτους ελέγχους στην ασφάλεια και στην υγιεινή των εργαζομένων προς χάριν του κεφαλαίου και της κερδοφορίας.
Την καλεί και απαιτεί από τη νέα κυβέρνηση να ενσκήψει στο πρόβλημα και -εάν είναι δυνατόν- να το εκμηδενίσει. Άμεσα και ουσιαστικά να ενισχύσει τα μέτρα ασφαλείας στα ΕΛ.ΠΕ, και -στην περίπτωση που κριθεί αναγκαίο- να τα επανασχεδιάσει, προκειμένου να αποτραπεί ένα νέο, παρόμοιο θλιβερό γεγονός στο μέλλον. Να εντατικοποιήσει τους ελέγχους του ΣΕΠΕ και να επιβάλλει αυστηρότερες ποινές σε κάθε επιχείρηση που δεν τηρεί τους όρους ασφαλείας.
Καλεί την εταιρεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να ακούσει τις εκκλήσεις των εργαζομένων για τη βελτίωση των συνθηκών ασφάλειας στις μονάδες των ΕΛ.ΠΕ.
Το ΜΕΤΑ, τέλος, καλεί τη νέα κυβέρνηση να μπει «ανάχωμα» στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στις εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα που επιβάλλουν εις βάρος της σωματικής σωματική ακεραιότητας και της ζωής των εργαζομένων. Να βάλει τον παράγοντα «άνθρωπο / εργαζόμενο» πάνω από την κερδοφορία.
Τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα δεν μπορούν να λογίζονται ως «κακιά στιγμή»: είναι ο δρόμος του κεφαλαίου προς τη δική του «ανάπτυξη» και κερδοφορία, και σίγουρα δεν αφορά στη ζωή και στην ασφάλεια των εργαζομένων.
ΜΕΤΑ, 24-05-2015
