Με “εξαιρετικώς επείγον” έγγραφο της 1ης ΥΠΕ, δίνεται κατεύθυνση στα Νοσοκομεία για την ανάπτυξη προγραμμάτων δράσης εθελοντισμού υγείας. Τυπικά, πρόκειται για την υλοποίηση ενός νόμου του 2010 (ν.3868/2010 ΦΕΚ 129Α) ο οποίος πράγματι θεσμοθετεί αυτά τα προγράμματα. Το ζήτημα όμως είναι τόσο τυπικό, όπως παρουσιάζεται; Γιατί τόση επιμονή για την ενεργοποίηση αυτού του νόμου και μάλιστα με “εξαιρετικώς επείγον” έγγραφο;
Εθελοντισμός ή εκβιασμός;
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας, έχουν εγκαθιδρύσει το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα: Την κατάργηση όλων των εργατικών κατακτήσεων των τελευταίων 200 ετών και την επιστροφή σε συνθήκες δουλείας και βαρβαρότητας.
Οι σχέσεις εργασίας αποδιαρθρώθηκαν πλήρως και πέρασαν στην ακραία επισφάλεια. Η σταθερή και πλήρης απασχόληση με αξιοπρεπή αμοιβή, έχει καταντήσει ανέκδοτο.
Οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει λάστιχο και η αμοιβή φιλοδώρημα!
Στη γλώσσα τους, αυτή η βαρβαρότητα ονομάζεται “νόμος της αγοράς”.
Όμως, οι “κανόνες της αγοράς” δεν σταματούν εδώ.
Η πανσπερμία των ελαστικών σχέσεων εργασίας, συνεχώς 'εμπλουτίζεται' με νέες μορφές.
Τελευταία, θεσμοθετούν με διάφορους τρόπους, το αίσχος της απλήρωτης εργασίας. Έχουν μάλιστα το θράσος ναβαφτίζουν αυτή την άγρια εκμετάλλευσηκαι ομηρίατων ανέργων «εθελοντισμό», κακοποιώντας ακόμα και την έννοια του εθελοντισμού ο οποίος είναι μια στάση ζωής που ενστερνίζεται ιδιαίτερες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η κοινωνική συμμετοχήκαι δράση.
Ονομάζουν «εθελοντισμό», τον εξαναγκασμό και τον εκβιασμό των ανέργων, να προσφέρουν απλήρωτη εργασία με αντάλλαγμα κάποιο “πιστοποιητικό εθελοντισμού” το οποίο στο μέλλον μπορεί να αποδώσει κάποια μόρια... γιά κάποια θέση εργασίας...
Σε άλλες περιπτώσεις, προσφέρονται και άλλου είδους ανταλλάγματα όπως δωρεάν είσοδος σε θεατρικές παραστάσεις (!) για τους ηθοποιούς που θα δεχτούν να εργαστούν χωρίς αμοιβή στο ΚΘΒΕ.
Μην ξεχνάμε ότι αυτή την κυνική ιδέα του εμπορίου ελπίδων, την “έριξε” πρόσφατα ο κος Λοβέρδος, για τους εκπαιδευτικούς.
Φαίνεται όμως, πως το μοντέλο της απλήρωτης εργασίας με το μανδύα του “εθελοντισμού”, σχεδιάζουν να το εφαρμόσουν άμεσα στα Νοσοκομεία.
Επειδή ο ευαίσθητος χώρος της υγείας, είναι αυτός πού συνδέεται κατ` εξοχήν και ιστορικά με την εθελοντική δράση, οι ιθύνοντες αυτών των πολιτικών στοχεύουν και στα θετικά κοινωνικά αντανακλαστικά για την κοινωνική νομιμοποίηση αυτής της βαρβαρότητας, εκμετάλλευσης και εκβίασης.
Με εξαιρετικά επείγον έγγραφο της 1ης ΥΠΕ Αττικής, ζητείται από τους Διοικητές, να αναπτύξουν προγράμματα εθελοντικών δράσεων στα Νοσοκομεία.
Το έγγραφο αυτό βασίζεται πάνω στο ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο (ν.3868/2010)που προβλέπει την ύπαρξη μητρώου εθελοντών υγείας στα Νοσοκομεία και στις μονάδες υγείας.
Η εθελοντική δράση στα Νοσοκομεία είναι μιά πραγματικότητα και έχει το δικό της διακριτό ρόλο. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού:
Τα Νοσοκομεία στενάζουν από έλλειψη προσωπικού μεχιλάδες κενές οργανικές θέσεις. Η εξυπηρέτηση των ασθενώνκαι η κάλυψη των διαφόρων λειτουργικών αναγκών,είναι πλέον αδύνατη.
Αυτά τα κενά σχεδιάζουν να "καλύψουν" με τους εθελοντές, γιατί δεν σκοπεύουν να κάνουν προσλήψεις!
Επιδιώκουν τη μαζική προσέλευση εθελοντών, ώστε να καλύψουν μ`αυτό τον τρόπο την αδυναμία λειτουργίας των Νοσοκομείων και όλων των δομών δημόσιας υγείας.
Οι εικόνες με τους εθελοντές να μεταφέρουν, να σιτίζουν, να φροντίζουν και να νοσηλεύουν ασθενείς, θα είναι η νέα πραγματικότητα στα Νοσοκομεία!
Βέβαια,ο νόμος απαγορεύειρητάτην κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών από εθελοντές(άρθρο 12 παρ.2α), αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, η παραβίαση ακόμα και των δικών τους νόμων είναι ο κανόνας, ιδιαίτερα την περίοδο της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας!
Έξ` άλλου, οι “παροικούντες την Ιερουσαλήμ”, γνωρίζουμε πολύ καλάότι η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών στα Νοσοκομεία πέφτει εν πολλοίς στις πλάτες των εργαζομένων στα ιδιωτικά συνεργεία οι οποίοι έχουν προσληφθεί για εντελώς διαφορετικό αντικείμενο.
Επίσης, πέφτει στις πλάτες των σπουδαστών, ακόμα και των αποκλειστικών.
Με αυτές τις πολιτικές, τα Δημόσια Νοσοκομεία και οι δομές υγείας οδεύουν τάχιστα να μετατραπούν σε δομές-φαντάσματα “τριτοκοσμικού τύπου”.
Όλοι γνωρίζουμε ότι στις χώρες της Αφρικής, ακόμα και οι όποιες υποτυπώδεις δομές “δημόσιας” υγείας, στηρίζονται αποκλειστικά στα προγράμματα της Εκκλησίας, στον εθελοντισμό των ΜΚΟ και διαφόρων άλλων φορέων.
Το καπιταλιστικό-νεοφιλελεύθερο μοντέλο θέλει να απαλλάξει πλήρως το κράτος από τις δαπάνες για την υγεία και κάθε κοινωνικό αγαθό.
«Δενυπάρχει κοινωνία, υπάρχουν άνδρες και γυναίκες»έλεγε η Θάτσερ, διατυπώνοντας με σαφήνεια το νεοφιλελεύθερο δόγμα τής πιό αποκρουστικής και απάνθρωπης εκδοχής σύγχρονου κοινωνικού συστήματος.
Το μήνυμα «κάθ`ένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του, μην περιμένετε τίποτα από το κράτος», σημαίνει την επιβίωση του -οικονομικά- ισχυρότερου και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού!
Τα αποτελέσματα του “Θατσερικού” μοντέλου, τα βιώνουν όλοι οι λαοί της Ευρώπης, με τον Ελληνικό λαό να έχει το “προνόμιο” του πειραματόζωου.
Η ανατροπή αυτών των πολιτικών, είναι μονόδρομος για τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Η ανατροπή των κυβερνήσεωνπου υποτάσσονται και εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές,είναι το πρώτο βήμα για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους.
Το δεύτεροκαι μεγαλύτερης ίσως σημασίας βήμα, είναι να κατορθώσει το Λαϊκό κίνημα, να επιβάλλει πολιτικές τέτοιες που να κινούνται στον αντίποδα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
..Πολιτικές πού να κάνουν πράξη το σύνθημα:
«Οι Άνθρωποι, πάνω από τα κέρδη»
Ανδρέας Μακρής
“Λαϊκό” Νοσοκομείο