Τη συνταγματικότητα ρυθμίσεων που αφορούν στη διαθεσιμότητα, τη κατάργηση οργανικών θέσεων και την αξιολόγηση αμφισβητεί με έκθεση που έχει συντάξει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής.
Η έκθεση έχει συνταχθεί προκειμένου να διατυπωθεί γνώμη για το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που σχετίζεται με τις καταργήσεις φορέων του Δημοσίου, την αξιολόγηση των υπαλλήλων και την επανεξέταση της εγκυρότητας παλαιών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, που μετατράπηκαν σε αορίστου, στη βάση σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων.
Τα μέλη του Επιστημονικού Συμβούλιου στην έκθεσή τους επισημαίνουν ότι «η μεταβολή στο υπηρεσιακό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων που έχει συνέπειες στην οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών δεν συνάδει προς το άρθρο 103 του Συντάγματος όταν δεν βασίζεται σε προηγούμενο ανακαθορισμό λειτουργιών του κράτους και διοικητικής αναδιοργάνωσής του…», και ότι όταν «ο νομοθέτης επιχειρεί μεταβολές στις δομές της δημόσιας διοίκησης, αυτές πρέπει να είναι προϊόν εμπεριστατωμένης μελέτης, ώστε να τεκμηριώνεται ότι οι νέες ρυθμίσεις δεν είναι περιστασιακές και αποσπασματικές, αλλά ορθολογικές, διαρκείς και αποτελεσματικές». Το Επιστημονικό Συμβούλιο στην έκθεση κάνει αναφορά και στο θέμα της αξιολόγησης των υπαλλήλων, υπογραμμίζοντας ότι οι βασικές αρχές και κατευθύνσεις του συστήματος είναι «η αντικειμενική και αμερόληπτη στάθμιση βάσει σαφώς προσδιοριζόμενων κριτηρίων της επαγγελματικής ικανότητας και καταλληλότητας των υπαλλήλων σε σχέση με το αντικείμενο της εργασίας και τα καθήκοντα τους». Με βάση αυτό το δεδομένο «δημιουργείται προβληματισμός ως προς την αναγκαιότητα επιβολής των προτεινόμενων ποσοστώσεων για την επιδίωξη του επιδιωκόμενου από τον νόμο σκοπού…». Οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν ότι «είναι εμφανής και σαφώς διαγνώσιμη, ώστε να συνιστά αναλογικό, σύμφωνο προς το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, περιορισμό του δικαιώματος των δημοσίων υπαλλήλων να εξελίσσονται και να αξιολογούνται βάσει σαφώς προσδιορισμένων κριτηρίων επαγγελματικής ικανότητας και καταλληλότητας, σε σχέση προς το αντικείμενο της εργασίας τους και τα καθήκοντά τους…» .
Σε σχέση με την κατάργηση οργανικών θέσεων, υπογραμμίζεται ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να κινείται εντός των ορίων που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας, δηλαδή «να διασφαλίζει την ίση μεταχείριση των υπαλλήλων και να θεσπίζει κανόνες με αντικειμενικά κριτήρια». Τέλος σε ότι αφορά στην αυτοδίκαιη λύση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, χωρίς αποζημίωση, αναφέρεται ότι «τίθεται ζήτημα συμβατού προς το άρθρο 5 του Συντάγματος, λαμβανομένου υπόψη ότι η «αυτοδίκαιη λήξη» των συμβάσεων δεν συνοδεύεται από την καταβολή εύλογης έστω αποζημίωσης.
http://www.localit.gr/, 11/3/2014
