Οι «άχρηστοι» του υπουργείου Πολιτισμού

* 200 εργαζόμενοι ετοιμάζονται να βγουν σε διαθεσιμότητα από το ήδη υποστελεχωμένο υπουργείο

Σε συ­νέ­ντευ­ξη Τύ­που προ­χώ­ρη­σαν οι ε­ρ­γα­ζό­με­νοι του Υ­Π­ΠΟ­Α την πε­ρα­σμέ­νη Τρί­τη, για να­δη­μο­σιο­ποιή­σουν στοι­χεία για τις ε­πι­κεί­με­νες δια­θε­σι­μό­τη­τες. Δη­λα­δή τις ε­πι­κεί­με­νες α­πο­λύ­σεις. Δια­κό­σιες τον α­ρι­θ­μό α­πό έ­να Υπου­ρ­γείο που χρό­νια τώ­ρα εί­ναι α­πο­δε­κτό, α­πό τις προ­η­γού­με­νες α­λ­λά και τη νυν πο­λι­τι­κή η­γε­σία, πως εί­ναι υ­πο­στε­λε­χω­μέ­νο. Ωστό­σο, πρέ­πει κι αυ­τό να δώ­σει τον ο­βο­λό του στο Μο­λώχ των τροϊκα­νών α­παι­τή­σεων.

Ο Στά­θης Γκό­τσης, πρό­ε­δρος του «Ενιαίου Συ­λ­λό­γου Υπα­λ­λή­λων Υ­Π­ΠΟ», ε­ξή­γη­σε α­να­λυ­τι­κά την κα­τά­στα­ση στο Υ­Π­ΠΟ: «Το Υ­Π­ΠΟ­Α, που εί­χε υ­πο­βα­θ­μι­στεί σε α­πλή Γ.Γ. του υ­που­ρ­γείου Παι­δείας, ξα­νά­γι­νε Υπου­ρ­γείο α­λ­λά α­πει­λεί­ται με συ­νε­χήυ­πο­βά­θ­μι­ση: η μείω­ση του προ­σω­πι­κού και η υ­πο­χρη­μα­το­δό­τη­ση αυ­τό δεί­χνουν. Αυ­τό θεω­ρού­με πως θα ε­πι­τα­θεί με το σχέ­διο του νέ­ου ο­ρ­γα­νι­σμού του Υπου­ρ­γείου, που α­κό­μα δεν το έ­χου­με δει ού­τε γνω­ρί­ζου­με ποιοι με­τέ­χουν στην ε­πι­τρο­πή σύ­ντα­ξής του. Στο δεύ­τε­ρο κύ­μα δια­θε­σι­μό­τη­τας που συ­ζη­τά η τρόι­κα με τον υ­που­ρ­γό Διοι­κη­τι­κής Με­τα­ρ­ρύ­θ­μι­σης δεν ξέ­ρου­με τι πε­ρι­μέ­νει το Υ­Π­ΠΟ­Α.Τι ση­μαί­νει αυ­τό για τις υ­πη­ρε­σίες που προ­σφέ­ρο­νται; Υπο­βά­θ­μι­ση των υ­πη­ρε­σιών, του πο­λι­τι­στι­κού α­γα­θού, της σχέ­σης με το συ­να­λ­λα­σ­σό­με­νο κοι­νό. Υπά­ρ­χουν α­νά­γκες; Βε­βαίως και υ­πά­ρ­χουν. Αλλιώς για­τί, ε­νώ γί­νο­νται ό­λες αυ­τές οι α­πο­λύ­σεις, υ­πη­ρε­τούν ε­κα­το­ντά­δες ε­ρ­γα­ζό­με­νοι ό­λων των ει­δι­κο­τή­των –ε­πι­στη­μο­νι­κών, τε­χνι­κών κτλ- που έ­χουν προ­σ­λη­φθεί μέ­σω ΜΚΟ; Με ο­λι­γό­μη­νες συ­μ­βά­σεις, α­μοι­βές πε­ρί τα 450 ευ­ρώ και χω­ρίς ε­ρ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα. Ανα­κοι­νώ­θη­κε δε η ε­πι­κεί­με­νη πρό­σ­λη­ψη ά­λ­λων 800 με τον ί­διο τρό­πο. Κο­μ­μά­τια ο­λό­κλη­ρα α­να­γκαίων ε­ρ­γα­σιώ­ν­πα­ρα­δί­δο­νται στους ι­διώ­τες, ό­πως η φύ­λα­ξη και η κα­θα­ριό­τη­τα. Αλλά και οι ε­πι­στη­μο­νι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες προς τα ε­κεί βαί­νουν».

Ανα­ζη­τεί­ται σχε­δια­σμός

Έξι χι­λιά­δες ε­ν­νια­κό­σιοι συ­νο­λι­κά ­σε ό­λη την Ελλά­δα οι ε­ρ­γα­ζό­με­νοι του Υ­Π­ΠΟ­Α. Ανά­με­σά τους α­ρ­χαιο­λό­γοι, συ­ντη­ρη­τές, φύ­λα­κες, ε­ρ­γά­τες, συ­ντη­ρη­τές… πά­νω α­πό 200 ει­δι­κό­τη­τες που στε­λε­χώ­νουν υ­πη­ρε­σίες, μου­σεία, α­ρ­χαιο­λο­γι­κούς χώ­ρους, κά­νουν α­να­σκα­φές, χει­ρί­ζο­νται μη­χα­νή­μα­τα…Σε μια νη­σιω­τι­κή χώ­ρα ό­πως η Ελλά­δα, που μέ­γι­στοι α­ρ­χαιο­λο­γι­κοί θη­σαυ­ροί βρί­σκο­νται σε μι­κρά νη­σά­κια (π.χ. τα υ­πο­λεί­μ­μα­τα του σπου­δαίου κυ­κλα­δι­κού πο­λι­τι­σμού σε νη­σί­δες των Κυ­κλά­δων) ή που διε­νε­ρ­γού­νται σε μι­κρά νη­σιά σπου­δαίες α­να­σκα­φές.

Δια­κό­σιοι ε­ρ­γα­ζό­με­νοι θα φύ­γουν εν μία νυ­κτί. Ποιοι και για­τί; Όπως α­κρι­βώς συ­νέ­βη με τους κα­θη­γη­τές των κα­τα­ρ­γη­μέ­νων ει­δι­κο­τή­των στα Ε­ΠΑ­Λ-Ε­ΠΑΣ, τους σχο­λι­κούς φύ­λα­κες, τη δη­μο­τι­κή α­στυ­νο­μία. Ορι­ζό­ντια. Χω­ρίς να σκε­φτεί κα­νείς πό­σο α­να­γκαίοι εί­ναι για την υ­πη­ρε­σία τους: 136 α­πό το υ­που­ρ­γείο Πο­λι­τι­σμού, 45 α­πό τη Γε­νι­κή Γρα­μ­μα­τεία Αθλη­τι­σμού, 11 α­πό το ΤΑ­ΠΑ, 5 α­πό την Εθνι­κή Πι­να­κο­θή­κη, 1 α­πό την ΚΟΘ και 2 α­πό το Κρα­τι­κό Ωδείο Θε­σ­σα­λο­νί­κης. Και ε­πει­δή οι α­ρι­θ­μοί μι­λούν α­πό μό­νοι τους ας δού­με με­ρι­κά πα­ρα­δεί­γ­μα­τα:

*63 α­πό τους 99 συ­νο­λι­κά σχε­δια­στές: «Η δου­λειά τους συ­μπλέ­κε­ται με το­ν­πυ­ρή­να της δου­λειάς της α­ρ­χαιο­λο­γι­κής υ­πη­ρε­σίας –εί­ναι στα σκά­μ­μα­τα, μέ­σα­στις α­να­σκα­φές, εί­ναιε­κεί­νοι που με­σο­λα­βούν α­νά­με­σα στο εύ­ρη­μα και τον α­ρ­χαιο­λό­γο, τε­κ­μη­ριώ­νουν τη δου­λειά του­για τις ε­πι­στη­μο­νι­κές δη­μο­σιεύ­σεις» λέει ο Στά­θης Γκό­τσης.

*43 α­πό τους πε­ρί­που 100 συ­νο­λι­κά ε­ρ­γά­τεςστο σύ­νο­λό τους σχε­δόν με­τα­τα­γ­μέ­νοι α­πό τον Ο­ΣΕ. «Κά­νουν τη “βρώ­μι­κη” δου­λειά στις α­να­σκα­φές, στους α­ρ­χαιο­λο­γι­κούς τό­πους…» ε­ξη­γεί ο κ. Γκό­τσης.

*6 φύ­λα­κες κτι­ρίων. Η ει­δι­κό­τη­τα φεύ­γει συ­νο­λι­κά. Προ­φα­νώς για­τί τα κτί­ρια δεν έ­χουν α­νά­γκη φύ­λα­ξης –ή μή­πως για­τί κά­ποιες ε­ται­ρείες security κα­ρα­δο­κού­ν; Κι ό­μως ό­ταν πριν α­πό λί­γους μή­νες το κε­ντρι­κό κτί­ριο του Υ­Π­ΠΟ­Α, στην Μπου­μπου­λί­νας, πή­ρε φω­τιά τη νύ­χτα, οι φύ­λα­κες έ­σω­σαν τα ά­ψυ­χα και τα έ­μ­ψυ­χα.

*4 βι­βλιο­θη­κο­νό­μοι που υ­πη­ρε­τούν στις με­γά­λες ε­ξει­δι­κευ­μέ­νες βι­βλιο­θή­κες, ό­πως αυ­τή του Αρχαιο­λο­γι­κού Μου­σείου. Προ­φα­νώς η χώ­ρα μας δεν χρειά­ζε­ται δη­μό­σιες βι­βλιο­θή­κες. Εδώ και την Εθνι­κή α­κό­μη, το Ίδρυ­μα Νιά­ρ­χου α­νέ­λα­βε να την κα­τα­σκευά­σει στο χώ­ρο του πρώην Ιππο­δρό­μου στην Κα­λ­λι­θέ­α(!).

*1 χει­ρι­στής γεω­ρ­γι­κών μη­χα­νη­μά­των, 3 χει­ρι­στές φω­το­τυ­πι­κών μη­χα­νη­μά­των κ.ά.

Δεν α­να­κοι­νώ­νο­νται ο­νό­μα­τα, δεν υ­πά­ρ­χουν κρι­τή­ρια. Το μό­νο που υ­πά­ρ­χει εί­ναι α­ρι­θ­μοί, α­μεί­λι­κτοι α­ρι­θ­μοί για να συ­μπλη­ρω­θούν τα νού­με­ρα α­πο­λύ­σεων. Δεν ε­ν­δια­φέ­ρουν οι ά­ν­θρω­ποι, δεν ε­ν­δια­φέ­ρει ο πο­λι­τι­σμός, δεν ε­ν­δια­φέ­ρει η Ιστο­ρία…Αυ­τά εί­ναι για τους δε­κά­ρι­κους των ε­θνι­κών ε­ο­ρ­τών.

«Πού ή­σα­σταν ε­σείς τό­σα χρό­νια;»

Με α­ξιο­πρέ­πεια α­λ­λά και με­γά­λη α­γω­νία ε­ρ­γα­ζό­με­νοι δια­φό­ρων ει­δι­κο­τή­των που με­τέ­χουν στη συ­νέ­ντευ­ξη πα­ρου­σιά­ζουν σε­μνά τη δου­λειά του ο κα­θέ­νας: η Κω­ν­στα­ντί­να Γα­βρί­λου εί­ναι συ­ντη­ρή­τρια χα­ρ­τιού, μα­θή­τρια του πε­ρί­φη­μου ζω­γρά­φου και συ­ντη­ρη­τή Αντώ­νη Γκλί­νου. Η κα Γα­βρί­λου έ­χει με­γά­λο έ­ρ­γο πί­σω της: Μου­σείο Αντί­στα­σης, α­φί­σες της α­ντί­στα­σης α­πό το Τυ­πο­γρα­φείο του Ε­ΑΜ στην Κα­λ­λι­θέα, συ­νει­σέ­φε­ρε ση­μα­ντι­κά στη διά­σω­ση των α­ρ­χείων του ΚΚΕ, ό­ταν κι­ν­δύ­νε­ψαν α­πό την πλη­μ­μύ­ρα στον Πε­ρι­σ­σό και πο­λ­λά ά­λ­λα. Ο κ. Βε­ρ­βε­νιώ­της ή­ρ­θε με με­τά­τα­ξη α­πό τον Ο­ΣΕ. Το­πο­θε­τή­θη­κε στην Κο­ρι­ν­θία. «Ότα­ν ­φτά­σα­με βρή­κα­με έ­να και μό­νο ε­ρ­γά­τη για ό­λη αυ­τή την τε­ρά­στια α­ρ­χαιο­λο­γι­κή έ­κτα­ση που ή­ταν σε κα­κή κα­τά­στα­ση», λέει. «Δου­λέ­ψα­με πο­λύ και τα πά­ντα έ­χουν α­λ­λά­ξει προς το κα­λύ­τε­ρο. Ήρθε μια μέ­ρα ο Τί­μο­θι Γκρέ­γκο­ρι (γνω­στός α­με­ρι­κα­νός με­λε­τη­τής της πρώι­μης χρι­στια­νι­κής πε­ριό­δου που έ­χει πλού­σιο α­να­σκα­φι­κό έ­ρ­γο, διηύ­θυ­νε τις α­να­σκα­φές της Αμε­ρι­κα­νι­κής Σχο­λής στα Ίσθμια), εί­δε τι κά­να­με και μας εί­πε “πού ή­σα­σταν ε­σείς τό­σα χρό­νια;”» Κι ό­μως τώ­ρα, πε­ρα­σμέ­να τα 50 οι ά­ν­θρω­ποι αυ­τοί, θα α­πο­λυ­θούν.

Πριν α­πό δυο μό­νο χρό­νια θα μπο­ρού­σε να φα­ντα­στεί κα­νείς μια α­να­σκα­φή α­πό ι­διώ­τες; Νο­μι­μο­ποιού­μα­στε να α­ρ­χί­σου­με να τη φα­ντα­ζό­μα­στε, για­τί έ­ρ­χε­ται, ό­πως συ­νά­γου­με α­πό ό­σα α­κού­σα­με. Προ­στα­σία α­ρ­χαιο­τή­των, φό­βοι α­ρ­χαιο­κα­πη­λίας, ε­πι­στη­μο­νι­κές α­να­κοι­νώ­σεις, δια­φύ­λα­ξη της ε­πι­στη­μο­νι­κής δε­ο­ντο­λο­γίας; Να μη το συ­ζη­τή­σου­με κα­λύ­τε­ρα. Οι ε­ρ­γα­ζό­με­νοι του Υ­Π­ΠΟ­Α εί­ναι α­πο­φα­σι­σμέ­νοι να πα­λέ­ψουν για τη δου­λειά τους, ό­χι μό­νο ε­πει­δή ζουν α­πό αυ­τήν α­λ­λά και ε­πει­δή­την α­γα­πούν και πι­στεύουν στην προ­σφο­ρά τους στον πο­λι­τι­σμό.

Μα­ρώ Τρια­ντα­φύ­λ­λου

Εφημερίδα "Η Εποχή", 13/10/2013