Η κατάθεση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου δεν πρέπει να εκπλήξει κανέναν. Από την κυβέρνηση Καραμανλή με υπουργό Οικονομικών τον κ. Αλογοσκούφη, μέχρι τη σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, κάθε νέο φορολογικό νομοσχέδιο ολοκληρώνει την εσωτερική λογική μετατροπής της Ελλάδας σε φορολογικό παράδεισο για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μεγάλα εισοδήματα, και σε φορολογική κόλαση για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Οι πάγιες ρυθμίσεις που εφαρμόζουν αυτή την εσωτερική λογική είναι:
* Οι συνεχείς μειώσεις των συντελεστών φορολόγησης των Νομικών Προσώπων (από το 40% φθάσαμε στο 20% και συνεχίζουμε) σε συνδυασμό με την παράλληλη εφαρμογή πλήθους φοροαπαλλαγών, είτε στο πλαίσιο των αναπτυξιακών νόμων και των συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας, είτε των επενδύσεων fast truck και των επικείμενων Ειδικών Οικονομικών Ζωνών.
* Οι συνεχείς μειώσεις των κλιμακίων στη φορολογία φυσικών προσώπων (από 15 κλιμάκια στις αρχές του 1980 φθάνουμε, σήμερα, στα 3 ή 4 κλιμάκια), η σταθερή μείωση του αφορολόγητου ορίου (σήμερα μιλάμε για πλήρη κατάργηση και για μεγάλη φορολόγηση όσων διαβιούν ακόμα και κάτω από το όριο της φτώχιας) και η διαχρονική μείωση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή για τα μεγάλα εισοδήματα (από το 60% στις αρχές του 1980, στο 35% σήμερα).
* Η σταθερή προσήλωση στην άδικη έμμεση φορολογία ως του μόνου ασφαλούς τρόπου συλλογής δημοσίων εσόδων και η σταδιακή εκτόπιση της λογικής της φορολογικής δικαιοσύνης από τη λογική της άμεσης εισπρακτικής επιτυχίας.
* Η συντήρηση του πνεύματος της γενικευμένης φοροδιαφυγής ως βαλβίδα ασφαλείας του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και ως συγχωροχάρτι που του παρείχε η κοινωνία για τη διαπλοκή του με τα μεγάλα επιχειρηματικά καρτέλ και τους μεγάλους φοροφυγάδες- χορηγούς των κομματικών γραφείων των κυβερνώντων βουλευτών.
Η επίθεση κατά χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων
Η έλευση της τρόικας στην Ελλάδα συμπύκνωσε το χρόνο ωρίμανσης των παραπάνω διαδικασιών (ό,τι, κάτω από την πίεση της κοινωνίας, χρειαζόταν πολλά χρόνια, πλέον εφαρμόζεται σε λίγους μήνες), ενώ παράλληλα προστέθηκαν ορισμένα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά:
* Η αναδρομική φορολόγηση της μικρής και μεσαίας ακίνητης περιουσίας και η προκλητική φοροαπαλλαγή της μεγάλης και πολύ μεγάλης περιουσίας- κάτι σαν τιμωρία για τη συμμετοχή της μικρομεσαίας τάξης στη δανεική ανάπτυξη του Παπανδρέου, του Σημίτη, του Μητσοτάκη και του Καραμανλή.
* Η φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και του μεσαίου εισοδήματος σε τέτοιο βαθμό που η αναδιανεμητική λειτουργία της φορολογίας να αντιστρέφει την λογική της, με αποτέλεσμα τη μερική εξαφάνιση των κατώτερων στρωμάτων της μεσαίας τάξης και την, αντίστοιχη, διεύρυνση της τάξεως των εργαζόμενων φτωχών ή των ανέργων.
* Η χρησιμοποίηση της άμεσης φορολογίας με τέτοιο τρόπο που η θεωρητική διάκριση των άμεσων φόρων σε δίκαιους και των έμμεσων φόρων σε άδικους να παύει πια να έχει οποιαδήποτε σημασία. Η επιβολή οριζόντιων αυξήσεων στην άμεση φορολογία είναι τέτοιας έκτασης και αδικίας, ώστε η άμεση και η έμμεση φορολογία να έχουν πλέον την ίδια άδικη επίπτωση, αφού επιβαρύνουν τα ίδια άτομα, με τον ίδιο ισοπεδωτικό τρόπο.
* Η ιδιωτικοποίηση των φορολογικών υπηρεσιών, που εγκαινίασε ένα πρωτόγνωρο για τη χώρα γύρο ιδιωτικοποιήσεων του δημόσιου χώρου, των παρεχόμενων δηλαδή δημοσίων υπηρεσιών (στο χώρο της υγείας, βέβαια, αυτό αποτελεί πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια).
O Στουρνάρας συνεχίζει το έργο των προκατόχων
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, περιμένουμε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο του κ. Στουρνάρα. Σταχυολογώντας κάποιες από τις επικείμενες αλλαγές που έχουν διαρρεύσει στον τύπο πρέπει να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις, ώστε να συνδέσουμε τα προηγούμενα με τα επόμενα:
* Αναμένουμε μείωση συντελεστών των επιχειρήσεων. Θα πρέπει όμως να έχουμε όμως στο μυαλό μας ότι το 2012 οι φόροι των επιχειρήσεων θα είναι λιγότεροι από 1% του ΑΕΠ, όταν στην ευρωζώνη ο μέσος όρος είναι 2,8% του ΑΕΠ.
ΕΤΟΣ 2012
ΦΟΡΟΙ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ 2,157
ΑΕΠ 215,310
% 0,98%
Το ποσοστό του 0,98% δεν υπάρχει σε καμία χώρα της Ε.Ε 27. Ακόμα και η Βουλγαρία το 2009 είχε φόρους Νομικών Προσώπων στο 2,5% του ΑΕΠ.
- Παράλληλα με τη μείωση των φόρων των επιχειρήσεων αναμένουμε αύξηση της φορολογίας των μισθωτών και συνταξιούχων με τη νέα κλίμακα των φυσικών προσώπων. Θα πρέπει, ωστόσο, να έχουμε στο μυαλό μας τη χρονική σύγκριση των φόρων Φυσικών και Νομικών Προσώπων που είναι:
ΦΟΡΟΙ 2003 2012 ΜΕΤΑΒΟΛΗ
ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ 5,6 10,9 94,6%
ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ 4,7 2,1 -55,3%
Ποσά σε δις ευρώ
Το σύνηθες αντεπιχείρημα των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ κτλ) είναι ότι αυτός ο υποδιπλασιασμός είναι αποτέλεσμα της κρίσης και μόνο. Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, αφού στον επόμενο πίνακα φαίνεται ποιο είναι το αποτέλεσμα της μείωσης των συντελεστών στην περίοδο που δεν υπήρχε κρίση:
ΟΙΚ. ΕΤΟΣ OIK. ETOΣ ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ
2004 2012 ΜΕΤΑΒΟΛΗ %
ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑ
ΚΕΡΔΗ Ν.Π 14,348 19,402 5,054 35,00%
ΦΟΡΟΙ Ν.Π 4,775 4,713 -0,062 -2%
Ποσά σε δισ. ευρώ
Ενώ δηλαδή τα φορολογητέα κέρδη αυξήθηκαν κατά 5 δισ., οι φόροι μειώθηκαν.
* Αναμένουμε κατάργηση του αφορολογήτου ορίου για τα παιδιά (μετά τους πολύτεκνους δηλαδή, όπου τα παιδιά θεωρήθηκαν τεκμήρια, έρχεται και η σειρά όλων των παιδιών να θεωρηθούν τεκμήριο). Αυτό όμως θα γίνει σε μία χώρα που έχει πολύ κακή παράδοση στο συγκεκριμένο πεδίο, αφού, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το 2008 η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα μεταξύ των 30 χωρών του ΟΟΣΑ όπου η ασφαλιστική και φορολογική επιβάρυνση ενός άγαμου ήταν μικρότερη (!) από την αντίστοιχη επιβάρυνση μιας οικογένειας με δύο παιδιά, όπου εργαζόταν ο ένας γονέας. Συγκεκριμένα η ασφαλιστική και φορολογική επιβάρυνση του άγαμου ήταν 42,4%, ενώ της οικογένειας με δυο παιδιά ήταν 42,7%. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι στις 10 πρώτες χώρες του ΟΟΣΑ η ωφέλεια της οικογένειας σε σχέση με τον ανύπαντρο κυμαίνονταν από 23,1% έως 12,4%, ενώ η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα που αντέστρεφε τον κανόνα (και τη λογική).
Κλείνοντας, να προσθέσουμε ότι ο δημόσιος λόγος για τη φοροδιαφυγή έχει μετατραπεί στο νέο ιδεολογικό όπλο κατά των λαϊκών στρωμάτων. Η φοροδιαφυγή είναι ταξική υπόθεση και όχι εθνική. Το να αντιμετωπίζεται ως εθνική υπόθεση, σκοπό έχει να μας συμπεριλάβει όλους, ώστε να εφαρμοστούν άδικα οριζόντια μέτρα και, παράλληλα, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, να διαφύγουν οι πραγματικοί φοροκλέπτες-εκατομμυριούχοι.
του Άγγελου Κούρου, εφημερίδα "Η Εποχή", 7/10/2012