19 Σεπ 2012

Ακέφαλο το Δημόσιο!



Καράβι χωρίς πηδαλιούχο, με την πλώρη στραμμένη προς την "ξέρα" της ακυβερνησίας θυμίζει όλο και περισσότερο το Ελληνικό Δημόσιο.
Πράγματι τη μοίρα του Τιτανικού κινδυνεύει να έχει ο δημόσιος τομέας που παραμένει εδώ και περίπου 20 μήνες, ουσιαστικά, ακέφαλος.
Κι αυτό γιατί από τις αρχές του 2010 έχει λήξει με το ν. 3879 η θητεία ολόκληρης της δημοσιοϋπαλληλικής ιεραρχίας.
Οσοι διευθυντές και προϊστάμενοι εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση τους, αισθάνονται υπ' ατμόν και τελούν με ραθυμία τα καθήκοντά τους.
Αυτό βέβαια έχει καταλυτικές επιπτώσεις στη λειτουργία της κρατικής μηχανής που κινείται πλέον σε ρυθμούς ρελαντί. Σε πολλούς δημόσιους φορείς οι φάκελοι σχηματίζουν βουνά στα γραφεία των αρμοδίων υπαλλήλων, με αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να ταλαιπωρούνται αφού οι υποθέσεις τους εκκρεμούν επί μήνες ίσως και χρόνια και η διευθέτησή τους δεν φαίνεται δυνατή στο ορατό μέλλον.
Ο γραπτός διαγωνισμός για την επιλογή νέων ηγητόρων του Δημόσιου ενώ έπρεπε να πραγματοποιηθεί, σύμφωνα με την τελευταία παράταση που έλαβε, μέχρι τον Ιούνιο, τελικά παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Την κύρια ευθύνη για τα φαινόμενα εκφυλισμού και παραλυσίας που παρατηρούνται σε όλη την έκταση της δημόσιας διοίκησης φέρει ο ν. 3879/2010 του πρώην υπουργού εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση.
Ο τελευταίος μετά την άρον άρον ψήφιση του ελληνοκτόνου νόμου για χορήγηση με διαδικασίες εξπρές της ελληνικής ιθαγένειας στους τριτοκοσμικούς, θεώρησε καλό να "ξηλώσει" κι όλη την υπηρεσιακή ηγεσία.

ΞΗΛΩΜΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ

Με την τροποποίηση των άρθρων 84-87 του ν. 3527/2007 (νόμος Παυλόπουλου) που αφορούσαν στο σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων, κατάργησε, στην πράξη, τους κατέχοντες θέσεις ευθύνης στο Δημόσιο. Οι θιγόμενοι, συνεχίζουν πάντως προσωρινά να εκτελούν τα καθήκοντά τους, ως όταν επιλεγούν οι αντικαταστάτες, μια διαδικασία που σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του νόμου Ραγκούση έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2011.

Τελικά, φτάσαμε τον Απρίλιο του 2011 για να διορίσει (δημοκρατικά πάντα) ο τότε υπουργός Εσωτερικών τα μέλη του Ειδικού Συμβουλίου Επιλογής Προϊσταμένων (ΕΙΣΕΠ) που θα έκαναν στη συνέχεια την επιλογή των διευθυντών μέσω γραπτής εξέτασης που θα πραγματοποιούνταν ανά τριετία υπό την αιγίδα του ΑΣΕΠ. Φυσικά, από τότε δεν έγινε τίποτε και φτάσαμε σήμερα στο σημείο οι εναπομείναντες προϊστάμενοι να αρνούνται λόγω της αβεβαιότητας που υπάρχει να ασχοληθούν με μείζονα θέματα, π.χ. όπως οι αγορανομικοί έλεγχοι και το κυνήγι της εισφοροδιαφυγής και να περιορίζονται σε ζητήματα ρουτίνας.

Συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των δημοσίων υπαλλήλων παραδέχονται σε κατ’ ιδίαν συζήτηση ότι υπάρχει μια γενικότερη δυσφορία εκ μέρους όσων ασκούν αυξημένα καθήκοντα, καθώς βρίσκεται υπό αμφισβήτηση ακόμη και από τους υφισταμένους τους.
"Οταν ξέρει ο άλλος ότι αύριο θα φύγει, με τι κουράγιο θα δώσει εντολές στην υπηρεσία του" λένε με νόημα, οι ίδιες πηγές.
 
του Γιώργου Φράγκου, εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος", 18/9/2012