Με δήμευση της περιουσίας τους και ποινικές κυρώσεις απειλούνται όλοι όσοι κρατικοί λειτουργοί αποδεδειγμένα πλούτισαν από τη συμμετοχή τους σε επιτροπές ανάθεσης δημοσίων έργων, παραλαβής προμηθειών, αξιολόγησης προσφορών και απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων.
Προηγουμένως, θα υπάρξει ενδελεχής έλεγχος στις φορολογικές δηλώσεις τους παρελθόντων ετών με έμφαση στο Ε9, αλλά και «ξεσκόνισμα» του «πόθεν έσχες που περιέχεται στον προσωπικό φάκελό τους.
Ηδη τα πρώτα δείγματα στην προσπάθεια εντοπισμού των «λαδιάρηδων» δημοσίων υπαλλήλων είναι εντυπωσιακά. Από τις μέχρι τώρα διασταυρώσεις που έκαναν ειδικά κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων, προέκυψε ότι η πλειοψηφία όσων χρημάτισαν μέλη σε κάποια από τις παραπάνω επιτροπές απέκτησαν ακίνητα μεγάλης αξίας στα ακριβά βόρεια και νότια προάστια. Για τους συγκεκριμένους, όπως και για τους υπολοίπους επίορκους συναδέλφους τους που θα αποκαλυφθούν στη συνέχεια, εξετάζεται να γίνεται κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων που απέκτησαν αδικαιολόγητα, μετά τη συμμετοχή τους στις επιτροπές.
Πάντως, αρκετοί από την εν λόγω κατηγορία κρατικών αξιωματούχων, αντιλαμβανόμενοι ότι ο κλοιός γύρω τους έχει σφίξει, προτίμησαν να αποχωρήσουν προβάλλοντας, συνήθως, ως δικαιολογία «την επικείμενη αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης».
Οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι έδειξαν ότι υπάλληλοι των 1.800 ευρώ το μήνα βρέθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια να διαθέτουν από δύο κύριες κατοικίες, εξοχικά με... πισίνα, πολυτελή αυτοκίνητα κ.λπ. Παράλληλα εντοπίσθηκαν διευθυντές και προϊστάμενοι νευραλγικών υπηρεσιών του Δημοσίου (εφορίες, πολεοδομίες, δασαρχεία, ασφαλιστικά ταμεία) που αντί για «πόθεν έσχες» κατέθεταν... άδειους φακέλους. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τα μόνα έγγραφα που περιέχονταν σ’ αυτούς ήταν… φωτοτυπίες των φορολογικών δηλώσεών τους.
Σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι είχαν αποκτήσει ακίνητα η αγορά των οποίων δεν δικαιολογούνταν από τις αποδοχές τους «πιάστηκαν» να τα έχουν μεταβιβάσει στα παιδιά τους.
Επίσης, κατά τη διάρκεια των ελέγχων, αποκαλύφθηκε ότι εκατοντάδες υπάλληλοι ασκούσαν παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς να λάβουν τη σχετική άδεια από την Υπηρεσία τους. Το αξιόποινο είναι ότι το αντικείμενο της άλλης εργασίας τους είχε άμεση σχέση με τα καθήκοντα που ασκούσαν ως δημόσιοι υπάλληλοι.
Συγκεκριμένα, βρέθηκαν εφοριακοί που διατηρούσαν λογιστικό γραφείο, και πολεοδόμοι των δήμων που εργαζόντουσαν σε ιδιωτικά τεχνικά γραφεία.
Πάντως, το «μεγάλο φαγοπότι», κι εκεί θα επικεντρωθεί η έρευνα, έγινε στον τομέα των δημοσίων έργων. Το όλο σύστημα, εκτός από τον περίφημο «μαθηματικό τύπο» που πλούτισε πολλούς εργολάβους απεδείχθη εντελώς διάτρητο.
Πολλά έργα ανατίθεντο υποκοστολογημένα, καθώς δίδονταν με μεγάλες εκπτώσεις στους εργολάβους. Στη συνέχεια, οι τελευταίοι διατύπωναν αίτημα για αύξηση του ποσού εκτέλεσης του έργου, το οποίο συνήθως γινόταν δεκτό. Εκατοντάδες έργα εκτελούνταν κυριολεκτικά στο «πόδι», καθώς δεν είχε προηγηθεί η ανάλυση κόστους - οφέλους ή η μελέτη στην οποία στηριζόταν ήταν ατελέστατη.
Τα υπουργεία επέβλεπαν την πορεία των έργων από την Αθήνα, ενώ οι αξιολογητές ήταν τόσο... ανεξάρτητοι που σε αρκετές περιπτώσεις ήταν σύμβουλοι δημάρχων αλλά και ιδιωτικών εταιρειών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είχαν ενεργή συμμετοχή στην εκτέλεσή τους.
του Γιώργου Φράγκου, εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος", 20/9/2012
