Μια πολύ ενδιαφέρουσα «ανταπόκριση» από την πασχαλινή τους δράση για το 2012, που πραγματοποιήθηκε από το Σάββατο 7 Απριλίου έως την Δευτέρα 9 Απριλίου στην Πάρνηθα, μας έστειλαν η 3η Ομάδα Προσκόπων Χαλανδρίου και αρχηγός Συστήματος Ιωάννης Στόκας.
Αναλυτικά, το κείμενο των προσκόπων έχει ως εξής:
«Πασχαλινή δράση του 2012. Ίσως η πιο συζητημένη δράση για την ομάδα μας, μιας που ο προγραμματισμός της ξεκίνησε στις αρχές της περσινής προσκοπικής περιόδου.
Στόχος, να διασχίσουμε την Πάρνηθα, με πλήρη εξοπλισμό, από την περιοχή της Μόλας, έως το χωριό του Αυλώνα όπου και θα επιστρέφαμε με το τραίνο. Συνολικά 11 χιλιόμετρα. Έτσι λοιπόν στους μήνες που μεσολάβησαν η ομάδα μας εξασκήθηκε στην πεζοπορία και στη χρήση των κατασκηνωτικών υλικών, στη σωστή προετοιμασία του σακιδίου και σε πολλά άλλα που θα ήταν απαραίτητα για τη δύσκολη αυτή εκδρομή.
Έτσι, στις 7 Απριλίου του 2012 ξεκινήσαμε από την εστία μας με το πούλμαν με προορισμό τη Μόλα. Εκεί αφού μοιράσαμε τα τελευταία υλικά ξεκινήσαμε το πρώτο κομμάτι της διαδρομής μας. Εύκολος κατηφορικός χωματόδρομος, αλλά αρκετά μακρύς για πρώτη μέρα, ιδίως για τους μικρότερους της παρέας! Κατασκηνώσαμε κάτω από τη μεγάλη βελανιδιά στην περιοχή του Λοιμικού. Το απόγευμα ακολουθώντας τα ανιχνευτικά σημάδια βρήκαμε τον φημισμένο Πύργο Λοιμικού. Το ξέρετε ότι ήταν ένας από τους οχυρωματικούς πύργους που χρησιμοποιούσαν στα αρχαία χρόνια για επικοινωνία;
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε νωρίς για το δεύτερο και δυσκολότερο κομμάτι της εκδρομής μας. Μία διαδρομή σε στενό μονοπάτι, με πολλά φυτά και μεγάλη διάρκεια. Υπεύθυνοι για την διαδρομή κρατώντας τον χάρτη ήταν με τη σειρά η ενωμοτία των Πιγκουίνων, μετά των Κουκουβαγιών και τέλος των Αρκούδων. Αφού κάναμε αρκετές μικρές στάσεις, μετά από 3 ώρες φτάσαμε στον δεύτερο χώρο διανυκτέρευσης, στο εκκλησάκι του Αγίου Νικόλαου. Φάγαμε, παίξαμε και κοιμηθήκαμε νωρίς για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας για το τελευταίο μέρος της εκδρομής μας.
Μεγάλη Δευτέρα λοιπόν και ξεκινάμε για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μας. Εκείνη τη μέρα, υπεύθυνη για το χάρτη και την καθοδήγηση της διαδρομής μας, ήταν η ενωμοτία των Σαυρών.
Εύκολο ξεκίνημα μέσα στο μικρό φαράγγι και αμέσως μετά μια μικρή ανηφόρα που τη διαδεχόταν χωματόδρομος. Από εκεί οι ενωμοτίες κατευθύνθηκαν προς το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας (Αυλώνος), επιλέγοντας μόνες τους την διαδρομή που θα ακολουθήσουν, χωρίς την παρέμβαση των βαθμοφόρων. Οι Πιγκουίνοι βρήκαν το μονοπάτι της παράκαμψης και βγήκαν γρηγορότερα στο εκκλησάκι. Αφού φάγαμε το δεκατιανό μας άρχισε να βρέχει, έτσι τα τελευταία χιλιόμετρα της δράσης μας ήταν με αδιάβροχα. Φτάσαμε στον Αυλώνα, βρεγμένοι ως το κόκαλο, κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι για ό,τι είχαμε πετύχει και επιβιβαστήκαμε στο τρένο για το Χαλάνδρι.
Η εκδρομή μας, λοιπόν, τελείωσε με την άφιξή μας στη λέσχη, όπου τακτοποιήσαμε τα υλικά μας και δώσαμε το επόμενο ραντεβού μας τη Μεγάλη Παρασκευή για τον Επιτάφιο της Ενορίας μας.
Οι Ενωμοτίες: Αρκούδες, Κουκουβάγιες, Πιγκουίνοι και Σαύρες.
Το επιτελείο Αστακός, Αλκυόνη, Δελφίνι και ο Ανιχνευτής Νίκος».
http://www.amarysia.gr/, 23/4/2012
