Το εξώδικο που απέστειλε η εταιρεία στον εργαζόμενο
«Σε περίπτωση που δεν αποδεχθείτε την ανωτέρω τροποποίηση των όρων εργασίας σας, θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να καταγγείλουμε τη μεταξύ μας σύμβαση».
Αυτόν τον ωμό εκβιασμό απευθύνει η εργοδοσία της «Ιντρακόμ» με εξώδικο σε εργαζόμενο, ο οποίος αρνείται να υποταχθεί και να αποδεχθεί μείωση των αποδοχών του. Υπενθυμίζεται ότι η «Ιντρακόμ» πριν από λίγες βδομάδες ανακοίνωσε ότι προχωρά σε μείωση του προσωπικού και μείωση των μισθών για όσους παραμείνουν στην εργασία. Οι ταξικές δυνάμεις, αντιδρώντας άμεσα σε αυτήν τη βάρβαρη και αντεργατική ενέργεια προχωρούν σήμερα σε παράσταση διαμαρτυρίας στην εργοδοσία της «Ιντρακόμ».
Η εργοδοσία προτείνει (σ.σ. στην πραγματικότητα προστάζει) στον εργαζόμενο «τη μείωση των αποδοχών σας εκ ποσοστού 6,2%». Η μείωση αυτή θα διαρκέσει ένα χρόνο και γίνεται με «γνώμονα την εξασφάλιση της λειτουργίας της (σ.σ. εννοεί της εταιρείας)» και δήθεν για «τη διατήρηση των υπαρχόντων θέσεων εργασίας». Ομως, τίποτα δεν εξασφαλίζει τη δουλειά του εργαζόμενου ακόμα και αν αποδεχθεί μείωση του μισθού, αφού στο ίδιο το εξώδικο αναφέρει την πιθανότητα να απολυθεί σημειώνοντας: «η Εταιρεία μας δεσμεύεται ότι σε περίπτωση κατά την οποία υποχρεωθεί εξ υπαιτιότητάς της να καταγγείλει την εργασιακή μας σχέση κατά το ως άνω χρονικό διάστημα (σ.σ. ισχύς του μειωμένου μισθού)» θα τον αποζημιώσει με βάση τις αποδοχές που έπαιρνε πριν μειωθούν.
Η «ελευθερία» στην αγορά εργασίας
Αυτόν τον ωμό εκβιασμό απευθύνει η εργοδοσία της «Ιντρακόμ» με εξώδικο σε εργαζόμενο, ο οποίος αρνείται να υποταχθεί και να αποδεχθεί μείωση των αποδοχών του. Υπενθυμίζεται ότι η «Ιντρακόμ» πριν από λίγες βδομάδες ανακοίνωσε ότι προχωρά σε μείωση του προσωπικού και μείωση των μισθών για όσους παραμείνουν στην εργασία. Οι ταξικές δυνάμεις, αντιδρώντας άμεσα σε αυτήν τη βάρβαρη και αντεργατική ενέργεια προχωρούν σήμερα σε παράσταση διαμαρτυρίας στην εργοδοσία της «Ιντρακόμ».
Η εργοδοσία προτείνει (σ.σ. στην πραγματικότητα προστάζει) στον εργαζόμενο «τη μείωση των αποδοχών σας εκ ποσοστού 6,2%». Η μείωση αυτή θα διαρκέσει ένα χρόνο και γίνεται με «γνώμονα την εξασφάλιση της λειτουργίας της (σ.σ. εννοεί της εταιρείας)» και δήθεν για «τη διατήρηση των υπαρχόντων θέσεων εργασίας». Ομως, τίποτα δεν εξασφαλίζει τη δουλειά του εργαζόμενου ακόμα και αν αποδεχθεί μείωση του μισθού, αφού στο ίδιο το εξώδικο αναφέρει την πιθανότητα να απολυθεί σημειώνοντας: «η Εταιρεία μας δεσμεύεται ότι σε περίπτωση κατά την οποία υποχρεωθεί εξ υπαιτιότητάς της να καταγγείλει την εργασιακή μας σχέση κατά το ως άνω χρονικό διάστημα (σ.σ. ισχύς του μειωμένου μισθού)» θα τον αποζημιώσει με βάση τις αποδοχές που έπαιρνε πριν μειωθούν.
Η «ελευθερία» στην αγορά εργασίας
Ο εκβιασμός της εργοδοσίας δείχνει με ποιο τρόπο το κεφάλαιο, πιο αδίστακτο και βάρβαρο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλει σε συνθήκες κυριαρχίας του τη σιδερένια του θέληση. Διαψεύδει περίτρανα και τις δηλώσεις του πρόεδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, ότι οι εργάτες είναι τάχα ελεύθεροι να επιλέξουν όταν όπως έλεγε προχτές ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις είναι «είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησης δύο μερών. Δεν πάει να λέει ο κάθε υπουργός, ο κάθε παράγοντας. Αν δεν θέλει η εργατική πλευρά να υπογράψει δεν υπογράφει»! Αλλά και επιβεβαιώνει ότι αυτός και οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στις οποίες ανήκει ότι είναι όργανα και υπηρέτες των κεφαλαιοκρατών.
Διαψεύδει, ακόμα, την ίδια την εργοδοσία της «Ιντρακόμ», η οποία ισχυρίζεται στο εξώδικο ότι «οι εργαζόμενοι στην εταιρεία μας σχεδόν καθολικά αποδέχθηκαν οικειοθελώς και συμφώνησαν στη μείωση των αποδοχών τους». Αναδεικνύει πόσο ψευδεπίγραφα είναι τα αποκαλούμενα προγράμματα «εθελούσιας αποχώρησης» που προωθούν διάφορες μεγάλες εταιρείες και ότι δεν είναι σε καμιά περίπτωση οικειοθελής ο εξαναγκασμός του εργάτη να αποδεχθεί μείωση του μισθού του, συρρίκνωση και κατάργηση των δικαιωμάτων του γιατί αλλιώς ξέρει ότι θα τον πετάξουν στο δρόμο.
Διαψεύδει, ακόμα, την ίδια την εργοδοσία της «Ιντρακόμ», η οποία ισχυρίζεται στο εξώδικο ότι «οι εργαζόμενοι στην εταιρεία μας σχεδόν καθολικά αποδέχθηκαν οικειοθελώς και συμφώνησαν στη μείωση των αποδοχών τους». Αναδεικνύει πόσο ψευδεπίγραφα είναι τα αποκαλούμενα προγράμματα «εθελούσιας αποχώρησης» που προωθούν διάφορες μεγάλες εταιρείες και ότι δεν είναι σε καμιά περίπτωση οικειοθελής ο εξαναγκασμός του εργάτη να αποδεχθεί μείωση του μισθού του, συρρίκνωση και κατάργηση των δικαιωμάτων του γιατί αλλιώς ξέρει ότι θα τον πετάξουν στο δρόμο.
πηγή : Εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 3/3/2011