Διαφοροποιούνται από τον ΣΕΒ οι επαγγελματοβιοτέχνες και ζητούν οι μισθολογικές αποκλίσεις και η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών να ισχύουν μόνο υπό προϋποθέσεις
Ρήγμα στο μέτωπο των εργοδοτών για το θέμα των συμβάσεων και την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Οι μικρομεσαίοι (ΓΣΕΒΕΕ) διαφοροποιούνται ουσιαστικά από τη θέση του ΣΕΒ και τάσσονται- σε γενικές γραμμές- με την άποψη της υπουργού Εργασίας κυρίας Λούκας Κατσέλη . Συγκεκριμένα ζητούν η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και οι μισθολογικές αποκλίσεις να ισχύουν υπό προϋποθέσεις και μόνο για τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, επιχείρημα που ανέπτυξε και η υπουργός Εργασίας στην τρόικα.
Ταυτοχρόνως η ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν θα πρέπει να είναι χαμηλότερες από την εθνική γενική σύμβαση η οποία ρυθμίζει τις κατώτατες αμοιβές, σημείο με το οποίο συμφωνεί και το υπουργείο Εργασίας.
Αντιθέτως, ο ΣΕΒ έχει διατυπώσει ανοιχτά τη θέση του ότι υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων και της δυνατότητας να ρυθμίζουν επί τα χείρω αμοιβές και εργασιακές σχέσεις, ανατρέποντας τις κλαδικές, ακόμη και αυτή καθαυτή την εθνική γενική σύμβαση.
Οι θέσεις της ΓΣΕΒΕΕ περιέχονται σε επιστολή που απέστειλε η οργάνωση στην υπουργό Εργασίας, στην οποία σημειώνονται τα εξής:
«Στο άρθρο δύο παράγραφος επτά του νόμου 3845/2010 ορίζεται ότι “οι όροι των Ομοιοεπαγγελματικών και Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, καθώς και των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και οι όροι των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί να ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής”. Με το καθεστώς του Ν. 1876/1990 (άρθρο 10) σε περίπτωση συρροής δύο συμβάσεων εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο, ενώ σε περίπτωση συρροής κλαδικής ή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ομοιοεπαγγελματική υπερισχύουν οι πρώτες.
Ορθό είναι να δοθεί η δυνατότητα- σε επιχειρήσεις που έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημανα αποκλίνουν οι όροι της επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης των όρων της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Στόχος να διατηρηθεί η λειτουργία της επιχείρησης και οι θέσεις εργασίας.
Θα πρέπει όμως να τεθούν οι προϋποθέσεις (δυσμενή οικονομική κατάσταση) που πρέπει να πληρούνται ώστε να γίνει μια τέτοια ρύθμιση, καθώς και να προσδιορίζεται η χρονική διάρκεια της ρύθμισης.
Να αποτρέπεται δηλαδή η καταστρατήγηση που θα δημιουργήσει, εκτός όλων των άλλων, και πρόβλημα άνισων όρων ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων.
Ακόμη, επειδή σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 περ. β “1. ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν:
β. κάθε εργοδότης που απασχολεί πενήντα (50) τουλάχιστον εργαζόμενους”, θα πρέπει με τη νέα ρύθμιση να δοθεί η δυνατότητα και σε μικρές επιχειρήσεις, που πληρούν τις προϋποθέσεις, να καταρτίζουν συμφωνίες με το παραπάνω περιεχόμενο.
Πλέον αυτών πρέπει να συσταθεί όργανο ελέγχου ύπαρξης των προϋποθέσεων αυτών, το οποίο και θα ελέγχει και επικυρώνει τη συμφωνία παρέκκλισης. Το όργανο αυτό θα πρέπει να λειτουργεί στα πλαίσια και υπό την εποπτεία του ΣΕΠΕ.
Τέλος, διαφωνούμε με τη δυνατότητα ρύθμισης των όρων αμοιβής και εργασίας κάτω από τα όρια της ΕΓΣΣΕ, διότι αυτή αποτελεί το ελάχιστο όριο προστασίας των εργαζομένων και διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Προϋποθέσεις που καθοδηγούν και τους κοινωνικούς εταίρους στην κάθε φορά συνυπογραφή της ΕΓΣΣΕ».
πηγή : Εφημερίδα "Το Βήμα", 18/11/2010
Ρήγμα στο μέτωπο των εργοδοτών για το θέμα των συμβάσεων και την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Οι μικρομεσαίοι (ΓΣΕΒΕΕ) διαφοροποιούνται ουσιαστικά από τη θέση του ΣΕΒ και τάσσονται- σε γενικές γραμμές- με την άποψη της υπουργού Εργασίας κυρίας Λούκας Κατσέλη . Συγκεκριμένα ζητούν η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και οι μισθολογικές αποκλίσεις να ισχύουν υπό προϋποθέσεις και μόνο για τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, επιχείρημα που ανέπτυξε και η υπουργός Εργασίας στην τρόικα.
Ταυτοχρόνως η ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν θα πρέπει να είναι χαμηλότερες από την εθνική γενική σύμβαση η οποία ρυθμίζει τις κατώτατες αμοιβές, σημείο με το οποίο συμφωνεί και το υπουργείο Εργασίας.
Αντιθέτως, ο ΣΕΒ έχει διατυπώσει ανοιχτά τη θέση του ότι υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων και της δυνατότητας να ρυθμίζουν επί τα χείρω αμοιβές και εργασιακές σχέσεις, ανατρέποντας τις κλαδικές, ακόμη και αυτή καθαυτή την εθνική γενική σύμβαση.
Οι θέσεις της ΓΣΕΒΕΕ περιέχονται σε επιστολή που απέστειλε η οργάνωση στην υπουργό Εργασίας, στην οποία σημειώνονται τα εξής:
«Στο άρθρο δύο παράγραφος επτά του νόμου 3845/2010 ορίζεται ότι “οι όροι των Ομοιοεπαγγελματικών και Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, καθώς και των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και οι όροι των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των αντίστοιχων όρων Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί να ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής”. Με το καθεστώς του Ν. 1876/1990 (άρθρο 10) σε περίπτωση συρροής δύο συμβάσεων εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο, ενώ σε περίπτωση συρροής κλαδικής ή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ομοιοεπαγγελματική υπερισχύουν οι πρώτες.
Ορθό είναι να δοθεί η δυνατότητα- σε επιχειρήσεις που έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημανα αποκλίνουν οι όροι της επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης των όρων της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Στόχος να διατηρηθεί η λειτουργία της επιχείρησης και οι θέσεις εργασίας.
Θα πρέπει όμως να τεθούν οι προϋποθέσεις (δυσμενή οικονομική κατάσταση) που πρέπει να πληρούνται ώστε να γίνει μια τέτοια ρύθμιση, καθώς και να προσδιορίζεται η χρονική διάρκεια της ρύθμισης.
Να αποτρέπεται δηλαδή η καταστρατήγηση που θα δημιουργήσει, εκτός όλων των άλλων, και πρόβλημα άνισων όρων ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων.
Ακόμη, επειδή σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 περ. β “1. ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν:
β. κάθε εργοδότης που απασχολεί πενήντα (50) τουλάχιστον εργαζόμενους”, θα πρέπει με τη νέα ρύθμιση να δοθεί η δυνατότητα και σε μικρές επιχειρήσεις, που πληρούν τις προϋποθέσεις, να καταρτίζουν συμφωνίες με το παραπάνω περιεχόμενο.
Πλέον αυτών πρέπει να συσταθεί όργανο ελέγχου ύπαρξης των προϋποθέσεων αυτών, το οποίο και θα ελέγχει και επικυρώνει τη συμφωνία παρέκκλισης. Το όργανο αυτό θα πρέπει να λειτουργεί στα πλαίσια και υπό την εποπτεία του ΣΕΠΕ.
Τέλος, διαφωνούμε με τη δυνατότητα ρύθμισης των όρων αμοιβής και εργασίας κάτω από τα όρια της ΕΓΣΣΕ, διότι αυτή αποτελεί το ελάχιστο όριο προστασίας των εργαζομένων και διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Προϋποθέσεις που καθοδηγούν και τους κοινωνικούς εταίρους στην κάθε φορά συνυπογραφή της ΕΓΣΣΕ».
πηγή : Εφημερίδα "Το Βήμα", 18/11/2010
