ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να διεκδικήσουν ουσιαστικές αυξήσεις, γιατί χρήματα υπάρχουν αλλά είναι στα σεντούκια της πλουτοκρατίας, τονίζουν οι ταξικές δυνάμεις
Με το Μνημόνιο - μαχαίρι ανά χείρας οι εργοδοτικές οργανώσεις προσήλθαν χτες στην τρίτη κατά σειρά συνάντηση για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με την αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ, βάζοντας στο τραπέζι ολόκληρο το αντεργατικό πακέτο που περιέχει.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να διεκδικήσουν ουσιαστικές αυξήσεις, γιατί χρήματα υπάρχουν αλλά είναι στα σεντούκια της πλουτοκρατίας, τονίζουν οι ταξικές δυνάμεις
Με το Μνημόνιο - μαχαίρι ανά χείρας οι εργοδοτικές οργανώσεις προσήλθαν χτες στην τρίτη κατά σειρά συνάντηση για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με την αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ, βάζοντας στο τραπέζι ολόκληρο το αντεργατικό πακέτο που περιέχει.
Πρώτος διακηρυγμένος στόχος των εργοδοτικών οργανώσεων το τριετές πάγωμα των μισθών και των κατώτερων, αρχίζοντας με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση του 2010, ένα στόχο που εξυπηρετεί και η στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία επιδιώκει την υπογραφή οποιασδήποτε σύμβασης αρκεί να υπάρξει υπογραφή.
Την «αδήριτη πραγματικότητα του Μνημονίου που είναι ο νόμος του κράτους και των συνθηκών έκτακτης ανάγκης», επικαλέστηκε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, για να δικαιολογήσει τις προκλητικές αξιώσεις των βιομηχάνων που βέβαια δεν περιορίζονται μόνο στη συρρίκνωση του εργατικού εισοδήματος, αλλά επεκτείνονται στην προώθηση όλων των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις: Αύξηση απολύσεων μείωση αποζημιώσεων, ελάχιστη αμοιβή για τους νέους εργαζόμενους, χρηματοδότηση επιχειρήσεων. «Τα συζητάμε όλα... Είναι πολλά αυτά που μας περιορίζουν...», ήταν η μόνη επωδός των βιομηχάνων.
Με τον ΣΕΒ συμπλέουν και οι ηγεσίες των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος επί της ουσίας τάχθηκε υπέρ του παγώματος των κατώτερων μισθών, «0» αύξηση, ενώ στη διαπραγμάτευση έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ. Επιπλέον, όταν οι εργοδότες μιλάνε για «προστασία» των εργαζομένων μετά τα 55, συνδέουν τη συνέχιση της απασχόλησης με τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών εισφορών.
Υπέρ του παγώματος των μισθών την επόμενη τριετία τάχθηκε και ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης, κάνοντας λόγο «για διασφάλιση μιας σταθερής αμοιβής εργασίας για τα επόμενα τρία χρόνια» και εξασφάλιση της «εργασιακής ειρήνης», δηλαδή της υποταγής των εργαζομένων.
Αέρα στα πανιά των εργοδοτών δίνει η ίδια η στάση της πλειοψηφίας που με το πλαίσιο που έθεσε, έχει εκ των προτέρων υπονομεύσει τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ο ίδιος μάλιστα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος δεν είπε κουβέντα για αυξήσεις ενώ - ερωτηθείς σχετικά - δεν απέκλεισε την ενσωμάτωση του 13ου και 14ου μισθού, στους υπόλοιπους μισθούς του έτους και αυτό στο όνομα της θωράκισής τους. Κάτι τέτοιο όμως θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου στις αξιώσεις των εργοδοτών, οι οποίοι θα εμφάνιζαν τεχνικά διογκωμένους μισθούς, και θα τους έδινε άλλο ένα πάτημα για το διαρκές πάγωμά τους.
πηγή : Εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 2/6/2010
Την «αδήριτη πραγματικότητα του Μνημονίου που είναι ο νόμος του κράτους και των συνθηκών έκτακτης ανάγκης», επικαλέστηκε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, για να δικαιολογήσει τις προκλητικές αξιώσεις των βιομηχάνων που βέβαια δεν περιορίζονται μόνο στη συρρίκνωση του εργατικού εισοδήματος, αλλά επεκτείνονται στην προώθηση όλων των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις: Αύξηση απολύσεων μείωση αποζημιώσεων, ελάχιστη αμοιβή για τους νέους εργαζόμενους, χρηματοδότηση επιχειρήσεων. «Τα συζητάμε όλα... Είναι πολλά αυτά που μας περιορίζουν...», ήταν η μόνη επωδός των βιομηχάνων.
Με τον ΣΕΒ συμπλέουν και οι ηγεσίες των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος επί της ουσίας τάχθηκε υπέρ του παγώματος των κατώτερων μισθών, «0» αύξηση, ενώ στη διαπραγμάτευση έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ. Επιπλέον, όταν οι εργοδότες μιλάνε για «προστασία» των εργαζομένων μετά τα 55, συνδέουν τη συνέχιση της απασχόλησης με τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών εισφορών.
Υπέρ του παγώματος των μισθών την επόμενη τριετία τάχθηκε και ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης, κάνοντας λόγο «για διασφάλιση μιας σταθερής αμοιβής εργασίας για τα επόμενα τρία χρόνια» και εξασφάλιση της «εργασιακής ειρήνης», δηλαδή της υποταγής των εργαζομένων.
Αέρα στα πανιά των εργοδοτών δίνει η ίδια η στάση της πλειοψηφίας που με το πλαίσιο που έθεσε, έχει εκ των προτέρων υπονομεύσει τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ο ίδιος μάλιστα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος δεν είπε κουβέντα για αυξήσεις ενώ - ερωτηθείς σχετικά - δεν απέκλεισε την ενσωμάτωση του 13ου και 14ου μισθού, στους υπόλοιπους μισθούς του έτους και αυτό στο όνομα της θωράκισής τους. Κάτι τέτοιο όμως θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου στις αξιώσεις των εργοδοτών, οι οποίοι θα εμφάνιζαν τεχνικά διογκωμένους μισθούς, και θα τους έδινε άλλο ένα πάτημα για το διαρκές πάγωμά τους.
πηγή : Εφημερίδα "Ριζοσπάστης", 2/6/2010
