20 Ιουν 2011

Σε απεργιακό πυρετό δημόσιος και ιδιωτικός τομέας

ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΛΙΓΜΟ ΤΩΝ «ΝΕΩΝ» ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Νέα 48ωρη γενική απεργία στις 27 και 28 Ιουνίου

Οι λέξεις-πρόκληση για τον ελληνικό λαό που συνοψίζουν τη βάρβαρη οικονομική και κοινωνική πολιτική που επιβάλλεται στη χώρα από κυβέρνηση - «τρόικα», δηλαδή το περιβόητο Μνημόνιο και το καταστροφικό Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, σβήστηκαν ως να ήταν απαγορευμένες από τα υπουργικά χείλη –απερχόμενα και «νέα»– την Παρασκευή, πρώτη μέρα του βίου της ανασχηματισμένης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενώ την ίδια μέρα τα συνδικάτα (ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ) κήρυσσαν νέα 48ωρη γενική απεργία, αυτήν τη φορά τις μέρες κατάθεσης και ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου (πιθανότατα 27 και 28 Ιουνίου).
Σύσσωμη η συνδικαλιστική ηγεσία, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, φέρεται αποφασισμένη να μην επιτρέψει την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Από τα μεσάνυχτα ξεκινά και η απεργία διαρκείας (επαναλαμβανόμενα 48ωρα) στη ΔΕΗ, που κήρυξε η ΓΕΝΟΠ για να ματαιωθεί το ξεπούλημα της δημόσιας επιχείρησης, ενώ σε απεργικό πυρετό βρίσκονται και άλλα κλαδικά σωματεία της Ομοσπονδίας.
Ο πολιτικός ελιγμός των «νέων» κυβερνητικών στελεχών να κατευνάσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις και να κερδίσουν κάποιες μέρες ηρεμίας (αποσκοπώντας προφανώς στη διασφάλιση της απόσπασης ψήφου εμπιστοσύνης) με την αποσιώπηση της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής διά του Μνημονίου της ντροπής και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ελάχιστα ξεγελά τόσο τον κόσμο των πλατειών όσο και τα συνδικάτα. Ακόμη και το γεγονός ότι για πρώτη φορά στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης η ηγεσία αποτελείται από δύο πρώην κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη (υπουργός ο Γ. Κουτρουμάνης και υφυπουργός ο Γ. Κουτσούκος, για πολλά χρόνια πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ) δεν εκτονώνει το κλίμα της αναμέτρησης, η οποία για τα συνδικάτα και τους εκφραστές τους είναι όρος ακόμη και για τη συνδικαλιστική τους επιβίωση. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα συνδικαλιστικά στελέχη όλων των τάσεων, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα θα αποτελειώσει οικονομικά και κοινωνικά τους έλληνες πολίτες, θα νεκρώσει παντελώς την αγορά, θα αυξήσει την ανεργία, τα λουκέτα, τις απολύσεις, θα τινάξει στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία και θα διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις.
Ενδεικτικά, η ΠΑΣΚ/ΟΤΕ, με επιστολή της προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τους καλεί «να μην υποκύψουν στους νέους εκβιασμούς που τίθενται και να απορρίψουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που συνιστά ταφόπλακα για τον κοινωνικό ιστό και τη χώρα γενικότερα», και υπογραμμίζει πως:
«Η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος αποτελεί και συνιστά εχθρική πράξη ενάντια στις ζωές των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, ενάντια στην κοινωνία αλλά και στους ίδιους γενικότερα και ως τέτοια πια θα αντιμετωπίζεται από δω και πέρα».
Σημειώνεται πάντως ότι η ΠΑΣΚ/ΔΥ, με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρο, στέκεται ομοφώνως στην ανάγκη για σκληρούς και αποφασιστικούς αγώνες, σε αντίθεση με την ΠΑΣΚ/ΓΣΕΕ που μοιάζει να «ζυγιάζει» για άλλη μια φορά τα πράγματα. Ο επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος στην κοινή σύσκεψη με την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ πρότεινε, αντί 48ωρες 24ωρη απεργία κατά τις μέρες συζήτησης ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ενώ και στη συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ στήριξε την ίδια θέση-πρόταση, ακολουθούμενος από τα άλλα στελέχη της ΠΑΣΚΕ πλην του προέδρου της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλου. Η θέση αυτή της ΠΑΣΚΕ μειοψήφησε όταν το σύνολο της συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης (Ν. Κουτσούκης - ΔΑΚΕ, Γ. Πέρρος - ΠΑΜΕ και Γ. Γαβρίλης - Αυτ. Παρέμβαση) αντιπαρατάχθηκαν με ενιαία την πρόταση για κήρυξη 48ωρης απεργίας - οπότε και πλειοψήφησαν.
Η εξέλιξη αυτή προοιωνίζεται και τη στάση που θα τηρήσουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ, οι πρόεδροι των οποίων ανήκουν στην ΠΑΣΚΕ/ΓΣΕΕ, που μέχρι στιγμής, εκτός από τους ΟΤΑ και τον ΟΤΕ, δείχνουν να είναι περισσότερο σε κατάσταση αναμονής, παρά σε αγωνιστική ετοιμότητα. Είναι προφανές ότι δημιουργούνται στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος νέοι πολιτικοσυνδικαλιστικοί συσχετισμοί, που αν σταθεροποιηθούν, ενδεχομένως να αλλάξουν την εικόνα της απαξίωσης, της απομαζικοποίησης και της αδράνειας. Ο κίνδυνος είναι μέγιστος - και κοινός για όλους. Ανέργους, εργαζόμενους, συνταξιούχους, μικρομεσαίους, επιχειρηματίες που στέκονται απέναντι στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα: «Ή αυτοί ή εμείς», σύμφωνα με πανό μεγάλης ομοσπονδίας εργαζομένων.

της Αστέρως Χριστοδουλίδου, από την εφημερίδα "Το Παρόν", 19/6/2011